22 ก.พ. เวลา 16:20 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 15 โฟกัสเป้าหมาย

“I believe I can fly
Because it you
I choose to love you
I’m falling for you”
จินนี่ ศิลปินเดี๋ยวหญิงกำลังแสดงคอนเสิร์ต
หลังจากดาวกลับมาจากการทำภารกิจบางอย่าง
เธอรีบกลับมาขึ้นคอนเสิร์ตสำคัญในวันนี้
เธอดีใจมากที่วันนี้ได้ขึ้นเวทีเดียวกับ จินนี่
ศิลปินหญิงในดวงใจที่เธอชื่นชอบมาก่อนยูก้าซะอีก
แรงบันดาลใจในการเป็นนักร้องเสียงหลักของเธอ
ก็คือ จินนี่ และวันนี้ดาวได้มาอยู่บนเวทีเดียวกัน
กับจินนี่แล้ว เธอรู้สึกดีใจมากกว่าเจอยูก้าซะอีก
“My dream is you
See you again”
จินนี่กำลังทำการแสดงบนเวทีคอนเสิร์ต
“เพราะที่สุดเลยอ่าา เสียงแบบนี้มีแค่จินนี่คนเดียว
แค่หลับตาฟังก็รู้เลยว่าเป็นเสียงของจินนี่
ทั้งทำธุรกิจ เขียนหนังสือ แต่งเพลง ร้องเพลง
เก่งสุดๆไปเลย!!!”
ดาวนั่งดูการแสดงของจินนี่อยู่ในห้องรอการแสดง
“See you again
I believe you’re my star”
จินนี่กำลังทำการแสดงบนเวทีคอนเสิร์ต
“จินนี่ย่า!! จินนี่ย่า!!!”
ดาวนั่งเชียร์จินนี่อยู่ในห้องรอการแสดง
เธอรู้สึกดีใจสุดๆที่ได้อยู่ตรงนี้ จินนี่เป็นแรงบันดาลใจ
ในการร้องเพลงเสียงทรงพลังแต่เต็มไปด้วยความหวาน
“Hi!!!! I miss you Japan!!!!”
จินนี่กำลังทักทายแฟนคลับบนเวทีการแสดง
“โปรเจ็คพิเศษ จินนี่อยากร่วมงานกับดาว
ถ้าดาวรู้คงจะดีใจมากๆเลยนะ”
CEO. Star P ENT. ยื่นให้เลขาของเขา
“น่าสนใจมากค่ะ ดินแดนแฟนตาซีทั้งสองคนมาเจอกัน“
เลขาพยักหน้าเบาๆก่อนจะเดินออกจากห้องทำงาน
“ฉันเดินไปตามแสงส่องมาจากที่ไกล
พิราบขาวบินล่องลอยปล่อยตามสายลม
ฝุ่นผงละอองไม้ปลิวพัดซัดคลื่นลมเย็น
เห็นแสงทองตามท้องทะเล เห็นเรือหว้าเว่เดียวดาย“
ดาวกำลังทำการแสดงเพลงใหม่ล่าสุด
”ลืม!!! เรื่องราวปวดร้าว!!! หลับตาข้ามดวงดาว
เข้ามาในโลกของฉัน ดินแดนมหัศจรรย์!!!“
ดาวกำลังทำการแสดงบนเวที
”สวัสดีค่า!!!“
ดาวพูดคุยทักทายบนเวที
”วันนี้สนุกมากๆเลยค่ะ เพลงพึ่งปล่อยวันนี้
แสดงเวทีนี้เป็นที่แรกเลยนะคะ ขอบคุณโตเกียว
ขอบคุณทุกคนที่มาสนุกกันวันนี้นะคะ
ไปสนุกกันต่อกับเพลง Upper World!!!!”
ดาวพูดคุยทักทายก่อนจะเริ่มทำการแสดงต่อ
Hey come on
Welcome to my world
Say hu…………………….
ลอง เดิน เข้าไปได้เจอ ไม่ใช่ แค่คำว่าเพ้อ
ยัง มีอีกโลกที่เธอ ไม่เคยมอง
โลก ยังมี จริงอีกใบ โดนแอบซ่อนเอาไว้
ไม่ ให้มีผู้ใดได้พบเจอ
*เดินมาตามแสงสว่างไกลๆ
เห็นไหมนั่นใครอยู่เคียงข้างเธอ
ไม่ได้เพ้อไม่ละเมอเพราะตัวเธอนั้นสำคัญ
เป็นของขวัญของจักรวาลนะ
**แค่ ยอม ทิ้งเรื่องราว ที่ปวดร้าว ลบออก
เปิด ใจ แล้วมองมา นอกดวงตา มืดบอด
I show wo… upper world wo…..
I show wo… upper world wo…..
Say hu Say hu
เดิน มา ตามมาทางนี้ มีแต่เรื่องดีๆ
โลกใบนี้ไม่มีความทุกข์ทน
พอ พอ เหอะ พอสักที ทุกดราม่าที่มี
โยนออกไปสักที น่ารำคาญ
*เดินมาตามแสงสว่างไกลๆ
เห็นไหมนั่นใครอยู่เคียงข้างเธอ
ไม่ได้เพ้อไม่ละเมอเพราะตัวเธอนั้นสำคัญ
เป็นของขวัญของจักรวาลนะ
”ไปไหนกันดี พัก 3 เดือน“
ดรีมถามไดม่อน
”นอน!!! ครับ!!!”
ไดม่อนตอบไม่ต้องคิด
“ออกทริปไบค์เกอร์ปะ!!!“
ดรีมยิ้ม
”ไปดิพี่ ผมชอบขับรถเล่นชิวๆ
ไม่รู้ทำไม การขับรถมันทำให้มีสมาธิดีนะ
ไม่ต้องคิดอะไรโฟกัสแค่เส้นทางที่จะไปให้ถึง“
ไดม่อนยิ้มเบาๆ
”เหมือนกัน เวลาเบื่อๆ ก็ ชอบไปขันรถเล่นคนเดียว
แต่โชคดีได้มาเจอม่อนนะ ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน
หลายคนอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ
แต่ว่าพี่มองว่า มันทำให้เรามีจุดโฟกัสชัดเจนนะ
ตอนเราขับรถ เราไม่สนใจเรื่องอื่นเลย
เราจะมีสมาธิแล้วก็โฟกัสแค่จุดหมายที่จะไป
เหมือนที่ม่อนบอกเลย พี่ก็ เป็นแบบนั้น“
ดรีมหัวเราะเบาๆ
“ม่อนดีใจนะที่มีพวกพี่เป็นเพื่อนร่วมวง
มันไม่ใช่เพื่อนร่วมวง แต่ว่า พวกพี่เหมือน
เป็นพี่ชายม่อนจริงๆด้วย ฮ่าๆ”
ม่อนขำเบาๆ
“แต่ก่อน พี่เคยคิดนะว่า ถ้าพี่มีวงของตัวเอง
พี่อยากให้วงของพี่มีแต่คนที่รักกันจริงๆ
ไม่ใช่แค่อยากดังอ่ะ แล้วพี่ก็มีวงแบบนี้จริงๆ”
ดรีมยิ้มแห้งเบาๆ
“อดีตช่างมันเหอะพี่ ตอนนี้พวกเรามาไกลมากแล้วนะ
พี่ดูนี่สิ จำได้ม้ะ เพลงแรกที่พวกเราอัดกันเอง
ตอนที่ยังไม่ดัง วันนี้เราได้ย้อนกลับมาดูแล้วนะ”
ม่อนเปิดเพลงแรกที่แต่งเพลงกันเอง
ถ่าย MV กันเอง และปล่อยกันเอง
“ฮ่าๆๆ ตอนนั้นพวกเราแม่งโครตบ้าเลยว่ะ
แต่พี่ชอบนะ ทีมที่พร้อมใจบ้าไปด้วยกันแบบนี้”
ดรีมนั่งดูคลิปพร้อมหัวเราะกับอดีตของพวกเขา
“ตอนนี้ท่านแม่ทัพเริ่มปล่อยทุกอย่าง
ไปตามธรรมชาติแล้ว โดยเฉพาะเรื่องยูก้า
หลังจากนี้พวกเราจะทำยังไงต่อดี”
ลีโอคุยกับบลาชาบนยานอวกาศ
“โปรแกรมกรอบ 3D เริ่มคลายลง
บวกกับได้รับความช่วยเหลือจากทูตสวรรค์
การยึดติดความรักแบบกายภาพ 3D
เริ่งจางลงแล้ว รวมถึงการยึดติดกับระบบ Martix
ลวงตาทางกายภาพก็เริ่มจางลงเยอะมากแล้ว
ทีนี่ พวกเราก็วางใจได้แล้วล่ะ เชื่อสิ
ถ้าท่านแม่ทัพรู้ตัวเองเป็นใคร ยังไงก็จะต้อง
กลับมาหาพวกเราอย่างแน่นอน
ขอให้ถึงเวลานั้นเร็วๆนะ”
บลาชาคุยกับลีโออย่างวางใจบนยานอวกาศ
“ความรักจักรวาลสากล เป็นความรักไร้เงื่อนไขค่ะ
จริงๆแล้ว ดวงจิตวิญญาณของพวกเราทุกคน
ไม่ได้มีกิเลสหนามาอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ
เดิมทีระบบเดิมที่ใช้ลงมาเล่นกันในละครกายเนื้อสามมิติ
อารมณ์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ความรัก ความโกรธ
ความเกลียด ความน้อยใจ ความเศร้า เสียใจ
และอารมณ์ต่างๆอีกมากมาย เดิมทีนั้น
มันไม่ได้เป็นหนักขนาดนี้หรอกนะคะ
เพียงแต่ว่ามนุษย์สามมิติที่อยู่ในระบบทาส
ของฝ่ายมืด โดยใช้เทคโนโลยีฝังโปรแกรม
ให้มีอารมณ์ต่างๆหนักขึ้นเป็นหลายเท่าค่ะ
เพื่อเป็นความเข้มข้นทางพลังงาน
ใช้กินเป็นอาหารนั่นแหละค่ะ จริงๆแล้ว
อารมณ์ของมนุษย์เราทุกๆอารมณ์
มีไว้เพื่อมาเรียนรู้หาประสบการณ์
ในการเป็นแบบนั้นเฉยๆค่ะ ไม่ได้หนักแบบปัจจุบันนี้ค่ะ”
ผู้รำทางจิตวิญญาณกำลังถ่ายทำรายการ
ในบริษัท Star P ENT.
“พวกเราเข้าใจนะคะว่า
การที่จะหลุดออกจากโปรแกรมเก่าได้นั้น
มันเป็นเรื่องยากมากๆๆๆๆเลยค่ะ
ถ้าไม่มีเหล่ามาสเตอร์บีอิ้งเจ้ามาช่วยเหลือ
ก็คงยากมากเลยค่ะที่มนุษย์สามมิติจะหลุดออกได้
โปรแกรมถูกฝังไว้หนาแน่นมากๆ
การทำงานของมันอัจฉริยะมากๆด้วยค่ะ
แต่…. สำหรับมิติที่สูงกว่าแล้วนะ
เอาโปรแกรมพวกนี้ออกง่ายนิดเดียวค่ะ
การที่มนุษย์ 3D คิดหลายๆความคิดนั้น
เป็นความคิดของตัวเอง จริงๆแล้ว
มันอาจจะเป็นโปรแกรมก็ได้ค่ะ
วิธีดูโปรแกรมง่ายๆก็คือ ใจอยากทำแบบหนึ่ง
แต่ร่างกายแสดงอีกแบบหนึ่ง นั่นอาจจะเป็นโปรแกรม
ที่พยายามปกปิดความรู้สึกที่แท้จริง
และความเป็นตัวตนที่แท้จริงเอาไว้ก็ได้ค่ะ
อย่างเช่น บางไม่ตรงกับใจ หรือ
การกระทำตรงข้ามกับคำพูด
บางครั้งจิตใจข้างในของคนนั้นๆ
อาจจะดีจริงๆก็ได้ค่ะ แต่ต้านโปรแกรมตัวเองไม่ได้
ให้แสดงออกตามสิ่งที่ใจคิดอะไรแบบนี้ค่ะ
พวกโปรแกรมพวกนี้มักจะสั่งการให้ทำตรงข้าม
กับความรู้สึกที่แท้จริง ทำไมรู้ไหมคะ?
ความกลัวค่ะ โปรแกรมพวกนี้จะฝังความกลัว
ไว้เป็นพื้นฐาน แม้ใจข้างในจะคิดดีหรือมีเจตนาที่ดี
และอยากแสดงออกตามใจข้างใน
แต่โปรแกรมความกลัวจะเริ่มทำงานทันทีค่ะ
สิ่งที่พวกเราควรต่อต้านโปรแกรมให้ได้ก็คือ
ความกลัวค่ะ แค่ต้องเอาชนะความกลัวให้ได้
โปรแกรมพวกนี้อัจฉริยะมากค่ะ
สามารถทำให้กลัวได้ถ้าถูกจับสัญญาณ
เป็นคลื่นความถี่สูงมากๆข้างใน
โปรแกรมของฝ่ายมืดจะเริ่มทำงาน
ผุดภาพอดีต หรือ ความทรงจำเก่าๆ
ที่จะหยุดความสุขตรงหน้าค่ะ
วันนี้จะมาแชร์เรื่อง รู้ทันโปรแกรม
เอาชนะความกลัวเป็นความกล้าหาญค่ะ“
ผู้นำทางจิตวิญญาณอีกท่านพูดต่อ
”ทุกอย่างในจักรวาลเป็นเทคโนโลยีทั้งหมดครับ
รวมถึงร่างกาย สมอง และทุกเซลล์ในร่างกายของเรา
ก็ล้วนเป็นเทคโนโลยีที่ละเอียดมากๆจนเราลืมไปครับ
พลังงานของดวงจิตวิญญาณของเรา
มีพลังอำนาจและอัจฉริยะมากๆครับ
สมองของเราก็เป็นเทคโนโลยีที่ไร้สาย
เรียกว่าเป็นเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำมากๆก็ว่าได้ครับ
เพียงแต่ว่า มนุษย์ยังไม่ได้มีโอกาสฝึกฝน
การใช้งานโปรแกรมของตัวเองมากเพียงพอ
ก็เนื่องด้วยหลานสาเหตุ แต่หลักๆก็คือ
มนุษย์ในดาวเคราะห์ไกอายังเป็นทาส
และติดอยู่ในระบบทาส ผมเข้าใจครับ
มันยากมากสำหรับผู้ยังต้องต่อสู้ดิ้นรน
เพื่อเอาชีวิตรอด แค่เอาชีวิตรอดในแต่ละด้าน
ยังยากมากเลยนะครับ เวลาที่จะเหลือมาศึกษา
เรื่องอะไรพวกนี้ก็ถือว่ามีโอกาสน้อยมากๆเลยครับ
ผมเข้าใจดีว่า ทุกอย่างต้องรอเวลาที่เหมาะสมครับ“
ผู้นำทางจิตวิญญาณอีกคนพูด
”อ่ะ!!! นี่ Project พิเศษที่ดาวต้องดีใจ“
พี่เลขายื่นให้เธอเองกับมือ
”ห้ะ!!!! จินนี่!!!! จริงหรอคะ?!!!!!“
ดาวตกใจและดีใจสุดๆ
”ใช่!!! จินนี่เป็นเลือกเองเลยนะ
จินนี่บอกว่าอยากร่วมงานกับดาว
รวมสองโลกแฟนตาซีเข้าด้วยกัน
และร้องเพลงแบบพ่นไฟด้วย
จะออกมาเป็นยังไงนะ“
พี่เลขายิ้มเบาๆ
“พี่จินนี่เลือกเองเลยหรอคะ!!!! ดีใจจัง!!!”
ดาวรู้สึกดีใจมากกว่ายูก้าซะอีก
เธอจะได้ร่วมงานกับศิลปินหญิงคนแรก
ที่เป็นจุดเริ่มต้นเดินตามความฝันในตอนแรก
ทุกอย่างตอนนี้มันดีและลงตัวตามจังหวะเวลาที่เหมาะสม
โฆษณา