ทุกคนคิดยังไงกับอาร์ตทอยบ้าง?
เราเคยได้ยินคำพูดหนึ่งจากคนรู้จักว่า "คนที่ซื้ออาร์ตทอยเป็นคนโJ?"
เรารู้จักอาร์ตทอยจากแฟนที่แนะนำให้รู้จัก Funko Pop ตอนที่ไปเดทกันครั้งแรก ตอนนั้นก็งงๆ นะ เราไม่เข้าใจการมีอยู่ของของเล่นที่มีไว้ตั้งโชว์เฉยๆ อย่าง Figure แบบว่า... เราใช้มันทำอะไรได้นอกจากตั้งโชว์?🤔
ของเล่นตามที่เราเข้าใจในวัยเด็กคือสิ่งที่สามารถ interact ได้ เช่น ตุ๊กตาที่แต่งตัวได้ ขยับแขนขาได้ เล่นบทบาทสมมติได้ หรือของเล่นฝึกสมาธิ อย่างตัวต่อบล็อกหรือสมุดระบายสี อาจเป็นเพราะงบที่จำกัด ตอนเด็กๆ เวลาผู้ปกครองให้เลือกของเล่นได้แค่ชิ้นเดียว เราก็มักจะเลือกของเล่นที่เล่นได้นานที่สุด หรือพูดง่ายๆ ว่า "คุ้มที่สุด" ของเล่นแนว Figure จึงไม่เคยอยู่ในสายตาเลย
พอโตขึ้นมาจนเริ่มหาเงินเองได้ Art Toy ก็เดบิวต์เข้าสู่วงการนักสะสมพอดี และตอนนี้เองที่คำจำกัดความของคำว่า "เล่นของเล่น" ของเราขยายออกไป
การเล่นอาร์ตทอยเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่เราวางแผนกันว่าจะไปเดินเล่น แล้วสุ่มซื้อกันคนละกล่องสองกล่อง เพื่อลุ้นว่าจะได้ Character ที่อยากได้ แต่สิ่งที่ได้มากกว่านั้นคือ "ประสบการณ์" – การเดินเลือก Art Toy ที่ถูกใจ คือการทำความรู้จักคนข้างๆ ที่ไปด้วยกัน ได้เห็นรสนิยมของเขา วิธีการตัดสินใจ หรือแม้แต่การทำใจเมื่อสุ่มได้ตัวที่ไม่อยากได้ (เกลือ😂)
และเมื่อกลับถึงบ้าน ทุกครั้งที่เห็นตัวละครเหล่านั้น มันไม่ได้ให้แค่ความชุ่มชื่นหัวใจจากความน่ารัก แต่ยังพาเราย้อนกลับไปถึงความทรงจำระหว่างทางที่พาน้องกลับบ้าน
ตามทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของ Jean Piaget 🧠มนุษย์วัยผู้ใหญ่ต่างจากเด็กที่อายุต่ำกว่า 12 ปี ตรงที่สามารถคิดเชิงนามธรรมได้ (Formal Operational Stage) เราเข้าใจศิลปะ วัฒนธรรม และปรัชญามากขึ้น ซึ่งอาจเป็นคำตอบว่าทำไมการเล่นของเล่นในวัยเด็กกับวัยผู้ใหญ่ถึงแตกต่างกัน สำหรับเรา มันคือ "คุณค่า" และ "ความหมาย" ที่เรามอบให้กับประสบการณ์มากกว่าตัวของเล่นเอง
แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ ก็คือ "ความสุข" ที่เกิดขึ้นในขณะที่เล่นของเล่นชิ้นที่ชอบ🤍
YMT
ทุกคนเห็นด้วยไหมนะ?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
