30 มี.ค. เวลา 07:04 • ปรัชญา
"ก้าวหนึ่งในสวน ก้าวหนึ่งในใจ"
ยามเย็นในสวนสาธารณะ อากาศอบอุ่นกำลังดี ฉันก้าวเท้าช้า ๆ ไปตามทางเดิน เสียงใบไม้เสียดสีกันเบา ๆ ตามจังหวะลมพัด
รอบตัวมีผู้คนมากมาย บ้างเดินเล่น บ้างนั่งทอดสายตาออกไปไกล บางคนมาเพียงเพื่อนั่งนิ่ง ๆ ราวกับปล่อยให้เวลาเดินผ่านไปเงียบ ๆ
ฉันเองก็เช่นกัน...
แต่ละก้าวที่เหยียบลงบนพื้นหญ้านุ่ม มันเหมือนก้าวเข้าไปใกล้ตัวเองอีกนิด ความคิดมากมายที่เคยถาโถม ค่อย ๆ คลี่คลายเหมือนหมอกยามเช้าที่ถูกแสงแดดไล่ไปทีละน้อย
ฉันนึกถึงถ้อยคำที่เคยอ่าน...
"ถ้าใจไม่ข้องเกี่ยว ทุกข์ก็เป็นเพียงสิ่งที่พัดผ่านมาแล้วผ่านไป"
ฉันมองดูต้นไม้รอบตัว บางต้นสูงตระหง่าน บางต้นยังเป็นเพียงต้นกล้า แต่ไม่ว่าต้นไหน ล้วนต้องผ่านฤดูฝน ฤดูแล้ง และเติบโตตามจังหวะของมันเอง
บางที... หัวใจของคนก็คงไม่ต่างกัน
เราต่างมีจังหวะของการเติบโต มีฤดูของความสุข และฤดูของความเงียบเหงา แต่สุดท้าย... ทุกอย่างจะผ่านไป และเราเองก็จะเติบโตขึ้นเสมอ
ฉันหยุดยืนมองฟ้า ลมหายใจเข้าออกช้าลง
ไม่ต้องเร่งรีบ
ไม่ต้องไขว่คว้า
แค่ก้าวไปทีละก้าว...
บางที การใช้เวลากับตัวเองในสวนที่เงียบสงบ อาจเป็นคำตอบของหลายสิ่งที่ฉันเคยตามหา
☘️✨
-
.ปลายดาวอินฟินิตี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
