19 เม.ย. เวลา 01:22 • ครอบครัว & เด็ก

"ตัวเอง"รีบทิ้งมันก่อนจะสาย

ตัวปัญหาจริงๆของทุกคนคือ"ตัวเอง"ถ้าทิ้งมันได้ ทุกปัญหาจบได้หมดครับ
ยอห์น 3:16-21 TH1971
[16] เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลก จนได้ทรงประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์ [17] เพราะว่าพระเจ้าทรงให้พระบุตรเข้ามาในโลก มิใช่เพื่อพิพากษาลงโทษโลก แต่เพื่อช่วยกู้โลกให้รอดโดยพระบุตรนั้น
[18] ผู้ที่วางใจในพระบุตรก็ไม่ต้องถูกพิพากษาลงโทษ ส่วนผู้ที่มิได้วางใจก็ต้องถูกพิพากษาลงโทษอยู่แล้ว เพราะเขามิได้วางใจในพระนามพระบุตรองค์เดียวของพระเจ้า [19] หลักการพิพากษามีอย่างนี้ คือความสว่างได้เข้ามาในโลกแล้ว แต่มนุษย์ได้รักความมืดมากกว่ารักความสว่าง เพราะกิจการของเขาเลวทราม
[20] เพราะทุกคนที่ประพฤติชั่วก็เกลียดความสว่าง และไม่มาถึงความสว่าง ด้วยกลัวว่าการกระทำของตนจะปรากฏ [21] แต่ผู้ที่ประพฤติชอบก็มาสู่ความสว่าง เพื่อให้เห็นว่า การกระทำของเขานั้นได้กระทำโดยพึ่งพระเจ้า
คริสตจักรเป็นตัวแบ่งแยกให้เห็นได้ชัดเจนว่าใครเป็นคนของพระเจ้าใครคนของมารซาตาน เพราะคนของคริสตจักรคือคนที่มีใจปรารถนาจะได้หลุดพ้นจากระบบของโลกเนื้อหนังนี้ ซึ่งมีมารซาตานควบคุมเพื่อนำไปสู่นรกในวาระสุดท้าย
คริสตจักรเทียมเท็จของมารซาตานจึงไม่ได้มุ่งสอนเรื่องจิตวิญญาณเพราะพวกเขาไม่มีจิตวิญญาณ การเชื่อวางใจเพียงพระเจ้าของพวกเขาเป็นแค่คำพูดให้ดูดีเฉยๆ แต่ความจริงคำสอนส่วนมากก็จะมุ่งที่การประพฤติให้ทำความดี เพื่อจะเป็นคนดีเก่งฉลาดเข้มแข็งของโลก คำสอนมันจะพาไปแต่ทิศทางนั้นครับ
แต่คริสตจักรของพระเจ้าจะมุ่งสอนเพื่อให้เชื่อวางใจพระเจ้าเสมอกับในทุกสถานการครับ เป็นคนที่ทำอะไรเองไม่ได้ ชีวิตขึ้นกับผู้อื่นคือพระเจ้า จะอยู่หรือตายชีวิตขึ้นกับพระเจ้าเท่านั้นครับ
ตอนที่เจอกับสถานการคนบาปหรือคนของมารก็จะคิดแต่ว่าตัวเองจะต้องทำยังไง แต่คนของพระเจ้าจะคิดว่าพระเจ้ากำลังบอกอะไร ยกตัวอย่างเช่นตื่นมาคนบาปจะคิดว่าวันนี้จะต้องทำงานอะไรบ้างเพื่อจะได้มีกินมีใช้ให้ชีวิตอยู่รอดได้ บางวันเจอกับสถานการยากร้ายมากก็คิดมากจนเครียดเพื่อหาทางออก หลายคนก็หนีหรือเป็นบ้าหรือฆ่าตัวตายหนีไปเลย มีเกิดขึ้นได้ยินทุกวันครับ
แต่คนของพระเจ้าจะคิดแต่ว่าวันนี้พระเจ้าจะบอกอะไรกับฉันผ่านทุกสถานการ เพราะเป็นพระเจ้าที่กำลังทำภารกิจของพระองค์ผ่านร่างกายนี้ และพระองค์ทำเรื่องเดียวคือพาผู้คนออกจากมารซาตานกลับมาหาพระองค์ จะกินหรืออยู่ยังไงก็เลยกลายเป็นแค่เรื่องโกหกอีกเรื่องของมารซาตาน เพื่อจะหลอกผู้คนให้หมกมุ่นหรือจมอยู่แต่กับสิ่งเหล่านั้น จะได้มองไม่เห็นมาไม่ถึงพระเจ้า
เหมือนพวกคนป่วยรอบสระเบธซาธาในยอห์นบทที่5 พวกเขามองไม่เห็นพระเยซูที่มายืนรอช่วย เพราะมัวมองแต่สระฯครับ มารซาตานหลอกให้พวกเขาเชื่อว่าสระนั่นสามารถจะช่วยพวกเขาได้ถ้าลงได้เป็นคนแรกตอนน้ำกระเพื่อม? พวกเขาต่างเชื่อว่าตัวเองจะเร็วได้กว่าคนอื่น? และสระนั่นรักษาโรคได้?
มารซาตานก็จะให้ความคิดกระซิบบอกเรื่อยๆ ให้กลัวกับการกลับมาหาพระเจ้า จะต้องทำตามที่เขาบอกเท่านั้นจึงจะรอดจึงจะสำเร็จ หลายคนจึงไม่กล้าที่จะปล่อยกับสิ่งต่างๆ ที่มารซาตานหยิบยื่นให้พึ่งพาแทนพระเจ้ามาโดยตลอดครับ
นอกจากพระเจ้าแล้วทุกสิ่งก็เป็นเพียงสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น ไม่มีชีวิตและไม่สามารถจะฝากชีวิตไว้กับมัน คริสตจักรกับพระคัมภีร์ไบเบิ้ลก็จะสามารถช่วยให้เรามองเห็นความจริงนี้ได้ เพื่อจะได้ปล่อยวางก่อนจะถึงวันสุดท้ายคือนรกที่ๆพระเจ้าสร้างขึ้นมาเพื่อกักขังมารซาตานกับสมุนครับ
อาจารย์เคยยกตัวอย่างเรื่องของนกอินทรีย์ที่มันบินลงไปกินทรากสัตว์บนก้อนน้ำแข็งที่กำลังลอยไปสู่น้ำตก แต่มันก็มีความคิดเข้ามาว่ามันสามารถจะบินขึ้นได้ก่อนจะถึงน้ำตก มันก็เลยกินทรากสัตว์ไปเรื่อยๆ แบบสบายใจ พอใกล้จะถึงน้ำตกมันก็ขยับปีกเพื่อจะบินขึ้น แต่บินขึ้นไม่ได้แล้ว?
เพราะเท้าของมันได้จมติดกับก้อนน้ำแข็งนั่นไปเสียแล้ว แต่มันก็เชื่อในกำลังปีกของมันและพยายามจะบินขึ้นให้ได้ แต่เท้าที่มีเล็บของมันด้วยก็ยิ่งทำให้ติดแน่นมากขึ้น มันพยายามอย่างสุดกำลังพยายามที่จะถอนเท้าออกจากก้อนน้ำแข็งให้ได้ ทั้งบินทั้งดึง แต่มันไม่สามารถจะดึงออก สุดท้ายมันก็ตกเหวลงไปตายพร้อมกับทรากศพนั่นครับ
การที่เราได้รับรู้ความจริงของข่าวประเสริฐแบบนี้แล้ว แต่ยังชะล่าใจไม่หันมาติดตามพระเจ้าร่วมกับคริสตจักรเพราะยังสนุกมีความสุขกับการได้ใช้ชีวิตไปตามความคิดความต้องการของตัวเอง ไม่อยากจะทิ้ง จิตใจแบบนั้นก็ไม่ต่างกับนกอินทรีย์ตัวนั้นที่เพลิดเพลินอยู่กับการกินทรากศพบนก้อนน้ำแข็งนั่นครับ
เหตุการแบบนี้ทำให้ได้นึกถึงเรื่องของผู้คนมากมายที่ตายเพราะน้ำท่วมในยุคโนอาห์ พวกเขามีโอกาสที่จะได้รับความรอดหากร่วมสร้างเรือไปกับครอบครัวโนอาห์คนของพระเจ้า แต่ติดตามความคิดที่มารซาตานให้ไปทำอย่างอื่นก่อนก็ได้ ถ้าเป็นเรื่องจริงอย่างที่โนอาห์บอก ถึงเวลาเกิดขึ้นจริงค่อยรีบกลับมาขึ้นเรือตอนนั้นก็ทัน
ก็คงมีหลายคนที่คิดแบบนั้นครับ ก็เลยมีแค่แปดคนที่ร่วมกันสร้างเรือตลอด120ปีจนถึงวันที่น้ำเริ่มมา แต่ก็ไม่มีใครกลับมาขึ้นเรือได้ทันเลยครับ ถึงแม้ว่าประตูเปิดรอให้เพิ่มอีก7วัน ทำไม? ตรงนี้เป็นเรื่องที่พวกเราควรจะคิด กับวันเวลาที่เหลืออยู่จะใช้อย่างไร
ผมเชื่อว่าพระเจ้าต้องการจะให้เราใช้วันเวลาที่เหลือก้าวไปกับคริสตจักรครับ เผยแพร่ข่าวประเสริฐร่วมกัน บอกความจริงเหล่านี้ให้กับทุกคนบนโลก นี้คือวิถีทางที่จะช่วยปกป้องตัวเราเองให้ไปถึงซึ่งความรอดได้ในวันพิพากษาด้วยครับ
คนมากมายในยุคโนอาห์ต้องตาย กลับมาขึ้นเรือไม่ทัน พวกเขาติดกับอะไร? เหมือนนกอินทรีย์ตัวนั้นที่ขาติดแน่นอยู่กับก้อนน้ำแข็ง แล้วอะไรที่กำลังเป็นก้อนน้ำแข็งในชีวิตของเรา? เรากำลังถูกหลอกว่าสามารถจะปล่อยหรือทิ้งมันได้โดยง่ายถ้าต้องการอยู่หรือเปล่าครับ? ถ้าไม่ลองทิ้งตอนนี้ ถึงเวลาจริงๆ ที่ควรจะต้องทิ้งเราอาจทิ้งไม่ได้เหมือนกับนกอินทรีย์ตัวนี้นะครับ
มัทธิว 16:25 TH1971
[25] เพราะว่าผู้ใดใคร่จะเอาชีวิตรอด ผู้นั้นจะเสียชีวิต แต่ผู้ใดจะเสียชีวิตเพราะเห็นแก่เรา ผู้นั้นจะได้ชีวิตรอด
โฆษณา