26 เม.ย. เวลา 02:37 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 2 เงินไม่มีอยู่จริงแต่ถูกสมมุติให้มีค่า

มันนี่มองเห็นสถานที่เรียนที่น่าสนใจ
แต่ข้างๆมีป้ายโฆษณาที่น่าสนใจเธอจึงแวะดูสักนิด
“กู้เงินด่วนน!!!”
มันนี่อ่านรายละเอียดก่อนจะคิดอะไรบางอย่างออก
เธอเก็บป้ายนั้นกลับมาด้วย
ก่อนจะเข้าไปสมัครศิลปะการป้องกันตัวแบบจีน
หลังจากที่เธอเรียนจบเป็นครั้งแรก
มันนี่รีบกลับบ้านไปเปิดกระดาษเงินกู้ดูทันที
เธอดูตารางชำระดอกเบี้ยก่อนจะหยิบเงินของตัวเอง
ออกมาวางตามตารางการผ่อนชำระ
“กู้เงินจากธนาคาร….. อะไรดีนะ
เอ่อ…. อ๋อ ธนาคาร Money Lucky
วงเงิน 10,000 บาท คิดเป็นเดือนละ……”
มันนี่กำลังกู้เงินจากธนาคารของเธอเอง
จากเงินเก็บของเธอ
“อืม…. ว่าแต่ จะหาเงินจากไหนมาผ่อนชำระดีนะ”
มันนี่กำลังใช้ความคิด ก่อนจะเปิดหนังสือปริศนา
เจ้าหญิง Mind Set อ่านอีกครั้ง
”จินตนาการคือขุมทรัพย์ที่ล้ำค่าที่สุด
จินตนาการสามารถสร้างทุกอย่างไปแลกกับบางสิ่งได้
หากต้องการแลกกับเงินทางกายภาพ
จงนำจินตนาการของเจ้าไปสร้างสรรค์
และแลกเงินทางกายภาพมา แต่จงจำไว้ว่า
เงิน เหล่านั้นทางกายภาพ เป็นเพียงสิ่งลวงตา
มันไม่เคยมีอยู่จริง และมันไม่มีจริง
แต่จินตนาการนั้นคือความจริง
จินตนาการจะสร้างความจริงให้เจ้าเสมอ
ไม่ว่าเจ้าจะจินตนาการถึงสิ่งที่เป็นบวกหรือลบ
เจ้าจะสร้างความจริงเหล่านั้นขึ้นมาเสมอ“
ข้อความจากหนังสือเจ้าหญิง Mind Set
“จินตนาการหรอ?”
มันนี่กำลังนึกคิดก่อนเปิดอ่านหน้าท้ายสุดของเล่ม
(เธอชอบอ่านตอนจบก่อนค่อยมาอ่านตอนแรก)
“คุณค่าที่ถูกโปรแกรมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนเกิดความเป็นจริง
ทำให้ความจริงเกิดเป็นสิ่งสำคัญ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร ระบบการเงิน
ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้สำคัญ จนเกิดความสำคัญ
เมื่อมันไม่สำคัญ มันจะไม่สำคัญ
ถ้าเจ้าอยากรวยจงอย่าโฟกัสตัวเลข
แต่เจ้าจงค้นหาคุณค่าของสิ่งที่ต้องการแลกเปลี่ยน
ตัวเลขเป็นเพียงภาพลวงตา แต่คุณค่าที่สามารถ
แลกเปลี่ยนได้นั้นจะนำทางให้เจ้า
เข้าใจความร่ำรวยที่แท้จริง”
ประโยคจากครูฝึกถึงเจ้าหญิง
“ตัวเลขเป็นสิ่งลวงตาอย่างนั้นหรอ?
หมายความว่ายังไงนะ”
มันนี่ไม่เข้าใจ
บิลค่าน้ำโดนลมพัดปลิวจากโต๊ะหน้าบ้าน
ลอยมาตกตรงประตูหน้าของเธอ
มินนี่เปิดประตูห้องนอน เธอเห็นบิลค่าน้ำอยู่หน้าห้อง
เธอหยิบขึ้นมาพร้อมกับคิดอะไรบางอย่าง
”แลกกับคุณค่าอย่างนั้นหรอ?“
มันนี่คิดในใจก่อนจะหยิบเข้าไปในห้อง
ตอนแรกเธอตั้งใจจะออกไปซื้อของกิน
แต่ตอนนี้เธอไม่ไปแล้ว เธอสนใจบิลค่าน้ำมากกว่า
”การสร้างระบบให้จำเป็นต้องใช้
เราก็เลยต้องจ่ายมันอย่างนั้นหรอ?
มันนี่มองหลอดไฟด้านบนห้องนอน
ค่าไฟก็ต้องจ่ายด้วยเงิน
มันนี่อยากรู้คำตอบเกี่ยวกับเรื่องเงิน
“นี่!!! ได้โปรดเถอะ อยากรู้คำตอบเกี่ยวระบบการเงิน
ถูกสร้างโดยใคร สร้างมาทำไม สร้างมาเพื่ออะไร
แล้วมีจุดประสงค์อะไรในการสร้างขึ้นมา
ทำไมเราจะต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟ
ทุกเดือนๆ ทำงานทุกเดือนๆ
แล้วถ้าเกิดว่าเงินพวกนี้ กลายเป็นอย่างอื่น
ที่ไม่ใช่แบงค์กระดาษล่ะ มันจะเป็นอะไรได้บ้าง
แล้วจะหาเงินด้วยวิธีไหนได้บ้าง อ๋อๆ ไม่ใช่ๆ
ขอเรียนรู้วิธีการสร้างเงินด้วยจินตนาการ
ขอคำตอบด้วยนะ”
มันนี่ตั้งจิตอธิฐานในใจ
ณ ร้านกาแฟคาเฟ่เล็กๆข้างทาง
“สวัสดีค่ะ วันนี้อยากกินชามะลิค่ะ”
มันนี่สั่งน้ำร้านประจำ
“ได้ค่ะ”
ซากุระเจ้าของร้านกำลังทำน้ำให้ลูกค้าประจำ
“ทำไมคุณถึงเลือกทำธุรกิจขายน้ำคะ?”
มันนี่เด็กน้อยขี้สงสัยถามอย่างไม่ลังเล
“อากาศเมืองไทยร้อน ถ้ามีน้ำเย็นๆกิน
ก็คงจะสดชื่นเย็นสบายดี ว่าแต่
มันนี่ถามทำไม มีอะไรรึเปล่า?”
ซากุระยิ้มเบาๆ
“อ๋ออ จริงด้วยค่ะ อากาศร้อนๆแบบนี้
มีน้ำเย็นๆกินก็ดีมากจริงๆด้วยค่ะ
คือว่า ถ้ามีร้านข้างๆขายของที่ระลึก
เป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆจะดีไหมคะ?”
มันนี่เริ่มคิดอะไรสนุกๆออกแล้ว
“ก็น่าสนใจนะคะ ว่าแต่ ถามทำไมเนี่ยเราน่ะ”
ซากุระเริ่มสงสัยเล็กน้อย
“คือว่า หนูอยากจะขายของขวัญค่ะ
ถ้าอยู่ร้านข้างๆคุณก็คงดีนะคะ”
มันนี่เริ่มเข้าเรื่อง
“ร้านหนูเองเลยหรอ?”
ซากุระตกใจ
“ใช่ค่ะ ของขวัญที่ระลึก พวกดอกไม้อบแห้ง
การ์ดอวยพรค่ะ”
มันนี่ยิ้มสดใส
“ถ้ากล้าก็มาวางขายได้เลยจ่ะ ไม่คิดค่าที่เลยนะ
ขายฟรี 1 เดือน หลังจากนั้นค่อยมาคุยกัน”
ซากุระพูดด้วยความใจดี
“ว้าววว จริงหรอคะเนี่ย!!!! ขอบคุณมากๆเลยนะคะ”
มันนี่ยกมือไหว้ขอบคุณ
“แม่!!! มันนี่จะเปิดร้านขาย ของขวัญที่ระลึกนะ
ตอนนี้ได้ที่แล้ว หลังเลิกเรียนจะไปขายของ
ส่วนวันเสาร์ อาทิตย์ ก็มีตารางเรียนศิลปะป้องกันตัว
กำลังภายในจีนนะ”
มันนี่เริ่มนำเงินที่เธอกูจากธนาคารตัวเอง
เธอทำตารางผ่อนชำระตามเงินกู้ในใบนั้น
ณ ร้านมินนี่ที่ระลึก
“อยากได้การ์ดอวยพรเพื่อนจะไปแข่งขันพรุ่งนี้ค่ะ
เขียนว่า เชอร์รี่ เป็นกำลังใจให้นะ”
ได้เลยค่ะ มินนี่เขียนคำตามที่ลูกค้าบอก
ด้วยปากกาสีดำลงกระดาษสีน้ำตาล
“คือว่า….. เอิ่ม….. ผมจะซื้อการ์ดไป…..
ไป…… ให้…. ไม่ใช่…..”
ลูกค้าวัยรุ่นวัยเรียนกำลังพูดจาอ้ำๆอึ้ง
“อ๋อ….. จะซื้อไปจีบสาวหรอค่ะ อิอิ”
มันนี่ยิ้มสดใส
“เอิ่ม…. ประมานนั้นแหละครับ”
ลูกผู้ชายยิ้มเขินๆ
“ถ้างั้น…….
เธอทำให้ผู้หญิงในโลกนี้สวยน้อยลงเมื่อเจอเธอ
นี่เลยค่ะ เอาไปส่งให้คนที่ชอบได้เลยนะคะ”
มันนี่เขียนด้วยปากกาสีดำลงกระดาษสีน้ำตาล
“แล้วถ้าจีบไม่ติดล่ะครับ มีรับประกันไหม?”
ลูกค้าแกล้งถามกวนๆ
“ถ้าจีบไม่ติด ก็ไม่เป็นไรค่ะ ยังมีน้ำสดชื่นๆ
ให้กินได้ทุกวันนะคะ ใช่ไหมคะ พี่ซากุระ!!!!”
มันนี่พูดด้วยรอยยิ้มสดใสก่อนจะหันไปมองเจ้าของร้านน้ำ
“ห้ะ!!!! อ๋อ…. ใช่ค่ะ ต่อให้น้องไม่เหลือใคร
ยังมีน้ำร้านพี่เสมอนะ มาได้ทุกวัน”
พี่ซากุระรับบทต่อมินนี่
“ทั้งสองคนเข้าขากันดีนะครับ
ขายการ์ดไปน้ำได้ยังไงครับเนี่ย”
แมนเด็กผู้ชายลูกค้าของมินนี่
กำลังจะกลายเป็นลูกค้าประจำที่นี่
“กาแฟดำเหมือนเดิมครับ”
เอกผู้ชายนักธุรกิจและนักลงทุนหลายหมื่นล้าน
ชีวิตเขาตอนนี้เป็นไปได้ด้วยดีและกำลังสวยงาม
เขาชอบมานั่งกินกาแฟที่นี่ทุกวันตอนเช้า
เขาเป็นลูกค้าประจำที่นี่
“วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ?”
ซากุระถามลูกค้าประจำของเธอ
“ดีเลยครับ ช่วงนี้ทำอะไรก็ดีครับผม”
เอกยิ้มเบาๆ
“ร้านยินดีต้อนรับเสมอนะคะ
ถ้ามีปัญหาอะไรมานั่งคิดที่ร้านได้เต็มที่เลยนะคะ”
ซากุระพยักหน้าแบบเป็นมิตร
“ได้ครับผม อย่าปิดร้านหนีผมไปก่อนนะครับ
ไม่งั้นผมต้องหาร้านประจำยากมากเลยนะครับ ฮ่าๆ”
เขาคุยกับเธออย่างสนิทสนมเขาเป็นลูกค้าประจำที่นี่
มา 1 ปีเต็มๆแล้ว
“วันๆเล่นแต่เกมส์ จะมีอนาคตที่ดีได้ไหมลูก
หนังสือเรียนทำไมลูกไม่อ่านบ้างคะ?”
แม่ของอาเทอร์กำลังบ่นลูกชายของเขา
อาเทอร์เป็นลูกครึ่งไทยอเมริกา
พ่อของเขาสนับสนุนให้เขาเล่นเกมส์
แต่แม่ของเขาคอยบ่นเสมอเมื่อเขาเล่นเกมส์
“ก็ถ้าหนังสือเรียนมันสนุกเหมือนเล่นเกมส์
ผมคงหยิบหนังสือมาอ่านแล้วครับแม่”
อาเทอร์อธิบาย
“เป็นเด็กห้ามเถียงผู้ใหญ่นะอาเทอร์
ทำไมนิสัยไม่ดีแบบนี้
”ผม อธิบาย ไม่ได้เถียงครับ
ทำไมพ่อไม่กลับมาสักทีนะ
ผมจะรอเล่นเกมส์กับพ่อ“
อาเทอร์พูดความจริงจากใจ
”เด็กสมัยนี้หนิ ไม่ไหวจริงๆเลย“
แม่ของอาเทอร์ส่ายหัวเบาๆ
ณ ห้องนอนซากุระ
”ฉันเห็นพื้นที่ที่ยังไม่เป็นแหล่งเศรษฐกิจ
ที่ดินถือเป็นทรัพย์สินที่มีค่ามาก
และฉันไม่เห็นด้วยกับบริษัทรับจำนองที่ดิน
แลกเงินลวงตาออกมา ฉันรู้มาเสมอว่า
เงินกระดาษพวกนี้ เป็นเพียงสิ่งลวงตา
มันไม่ได้มีค่าขนาดนั้น ไม่อย่างนั้น
ทุกคนคงไม่เอามาให้ฉันเพื่อแลกกับน้ำ
ที่ฉันทำให้ลูกค้าหรอกค่ะ หรือจริงๆแล้ว
มนุษย์ ไม่ได้ต้องการเงิน
เพราะถ้าพวกเค้าต้องการมันจริงๆ
เค้าคงจะมีกินเงินไปแล้วล่ะค่ะ
ฉันไว้ใจคุณที่สุดและฉันสามารถคุยกับคุณ
เรื่องนี้ได้อย่างเปิดเผย ฉันรู้สึกว่าเงินกระดาษพวกนี้
มันไม่ได้มีค่าอยู่จริงเลยค่ะ คุณช่วยหาข้อมูล
การสร้างเงิน และผู้ควบคุมเงินมาให้ฉันหน่อยนะคะ
ฉันอยากรู้จุดประสงค์ของการสร้างเงินกระดาษ
ฉันอยากรู้ ทำไมเงินกระดาษถึงมีอำนาจมากที่สุด
ฉันหวังว่าฉันจะเข้าใจเรื่องเงินมากขึ้นนะคะ
ขอบคุณคุณเสมอที่ช่วยฉันมาตลอด
และครั้งนี้ ฉันขอบคุณล่วงหน้านะคะ สวัสดีค่ะ
จากซากุระ”
ซากุระเธอเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น
เธอมาอาศัยอยู่ที่เมืองไทยเธอแต่งงานกับสามีคนไทย
ก่อนที่เขาจะจากไปอย่างกระทันหันไม่ทันได้เตรียมใจ
แอนนา คนที่เธอไว้ใจและคือคนที่เธอ
ส่งจดหมายหาเธอเสมอ เธอส่งจดหมายไปที่อเมริกา
แอนนาอยู่ที่นั่นเพื่อตาหามหาคำตอบบางอย่าง
และเธอมันจะส่งคำตอบกลับมาให้ซากุระเสมอ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา