นึกถึงเป้ที่ต้องแบก ไม่ได้มีแต่เสบียง ยังมีที่นอน เสื้อผ้า ยา และของใช้อื่นๆด้วย ถ้าเตรียมสเบียงมาก น้ำหนักเป้ย่อมมาก ทำให้เดินทางได้ช้า แต่มีกินตลอดทาง ถ้าเตรียมสเบียงน้อย น้ำหนักเป้ก็เบา เดินทางได้เร็ว คล่องตัว แต่อาจไม่มีอะไรกินระหว่างทาง ยิ่งถ้าอยากถึงจุดหมายไวๆ จุดหมายที่ไม่รู้ว่าไกลแค่ไหน แต่อยากไปถึง อาจต้องทิ้งทุกอย่าง ที่นอน เสื้อผ้า อะไรก็ไม่แบกไปเลย แต่ชีวิตในการเดินทางลำบากมาก เพราะไม่มีอะไรติดตัวไปเลย อาหารก็ไม่มี เจออะไรข้างทาง ก็กินได้หมด แต่ไปได้ไวสุด
คนเรามีความกลัว ความทะเยอทะยาน ความฉลาดในการเอาตัวรอด ความรอบคอบ ความระมัดระวังไม่เท่ากัน ตามนิสัย และอายุ รวมถึงเงื่อนไขชีวิต
ถ้าชีวิตคนหนุ่มสาว เป้อาจจะเบาสุด ไปแต่ตัวไวสุด ไม่แบกอะไรเลย แล้วไปตายเอาดาบหน้า หากินเอาข้างหน้า ชีวิตคนมีครอบครัวแบกทุกอย่าง ของตัวเอง ของผู้อื่นด้วย เดินทางช้าสุด ระมัดระวังสุด หมดเวลาระหว่างมากสุด ไปไม่ถึงไหนเลย ชีวิตคนแก่ อาจจะขอแค่สิ่งจำเป็นและสเบียงพอประมาณ แบกได้ตามสังขาร ค่อยๆไปเรื่อยๆ
ความรู้เป็นสิ่งที่ไม่ต้องแบก แต่ต้องมีติดตัวก่อนเดินทาง หรือ บางคนหาเอาระหว่างทาง เรียนรู้ไปเรื่อย ความรู้กินไม่ได้ แบกไม่ได้ แต่ทำให้ชีวิตรอดได้
ส่วนบุญ กรรม วาสนา โชคชะตา เป็นเส้นทาง ที่ต้องพบเจอ ส่วนปลายทางไม่อาจบอกได้ ว่าจะไปถึงไหน เพราะโชคชะตา มักเล่นตลกกับบางคน วาสนามีแค่บางคนที่พบเจอ บุญเป็นสิ่งต้องสร้างระหว่างทาง ขอยืมใครไม่ได้ กรรม เป็นสิ่งที่ไม่ต้องอัญเชิญก็มาเอง ไม่อยากเจอก็จะมาหา ไม่อยากได้ก็แถมมาให้ ชีวิตเล่นกล พลิกแพลงได้ตลอดเวลา ปลายทางจึงไม่อาจรู้ได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
