"หัวใจของเรา...สมควรได้รับความเข้าใจ ไม่ใช่การเปรียบเทียบ"
อย่าเร่งรีบเข้มแข็ง หรือกดทับความรู้สึกตัวเอง เพียงเพราะคิดว่าคนอื่นทุกข์มากกว่า ผ่านเรื่องราวของ 'แพร' และ 'บีม' คุณจะพบว่า...ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจนั้นสำคัญเสมอ และการยอมรับมันอย่างอ่อนโยน คือของขวัญที่ดีที่สุดที่เราจะมอบให้ตัวเอง
เพราะหัวใจของเราควรได้รับการโอบกอด ไม่ใช่การเปรียบเทียบ
ในโลกที่ใคร ๆ ก็มองหาความแข็งแกร่ง บางครั้งเรากลับลืมไปว่า...การยอมรับความอ่อนแอก็สำคัญไม่แพ้กัน
e-book "อย่าเปรียบเทียบความทุกข์กับคนอื่นเลยนะ" จะพาคุณเดินทางผ่านเรื่องราวอบอุ่นของ "แพร" และ "บีม" เพื่อเรียนรู้ว่า ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ...ล้วนมีค่า และไม่จำเป็นต้องถูกวัดหรือตัดสินด้วยสายตาของใคร
อ่านแล้วคุณจะได้พบกับมุมมองใหม่ที่อ่อนโยน
ได้กอดตัวเองในวันที่เหนื่อยล้า
และเข้าใจว่า...
"ไม่ต้องแข่งกับใคร แค่ก้าวไปในจังหวะของตัวเองก็พอแล้ว
กดเปิดอ่านได้เลยนะคะ แล้วมาปลอบโยนหัวใจของเราด้วยกัน
หากต้องการรับฟังเสียงบรรยายสามารถเข้าไปในลิ้งค์ได้ที่นี่!
อย่าเปรียบเทียบความทุกข์กับคนอื่นเลยนะ
ในทุก ๆ วัน เราทุกคนต่างต้องเจอกับเรื่องที่ทำให้หัวใจเหนื่อยล้า มีทั้งเรื่องเล็ก ๆ และเรื่องใหญ่ ๆ ปะปนกันไป แต่รู้ไหม... หลายครั้งที่พอเราเจ็บปวด เรากลับเผลอเอาความรู้สึกของตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น เช่น บอกตัวเองว่า "เราจะเศร้าทำไม เรื่องของเราก็แค่ขี้ผง คนอื่นลำบากกว่านี้ตั้งเยอะ" หรือบางทีก็เผลอคิดอีกแบบหนึ่งว่า "ทำไมเขาดูเศร้าจัง เรื่องแค่นี้เองนะ"
ทั้งสองแบบนี้...ไม่ได้ทำให้ใจเราดีขึ้นเลยสักนิด มีแต่จะทำให้เรายิ่งกดทับตัวเอง หรือไม่ก็รู้สึกหนักอึ้งกว่าเดิมโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
การเปรียบเทียบความทุกข์ คือการพยายามหาเหตุผลให้กับความเจ็บปวด
เวลาที่เราเจ็บปวด เรามักอยากหาเหตุผลมารองรับมัน อยากบอกตัวเองว่า "มันไม่แย่ขนาดนั้นหรอก" หรือ "เราควรจะอดทนได้สิ" การเปรียบเทียบกับคนอื่นเลยดูเหมือนจะช่วยได้ในตอนแรก แต่จริง ๆ แล้ว มันไม่ได้ทำให้ความเจ็บปวดหายไปไหนเลยนะคะ มันแค่ซ่อนอยู่ข้างในลึก ๆ เท่านั้นเอง
เมื่อเราคิดว่าความทุกข์ของเราน้อยกว่าคนอื่น
เรื่องของแพร
แพรเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง เธอมีชีวิตที่ดูเรียบง่าย มีความรักที่เธอทุ่มเทหัวใจทั้งหมดให้ แต่วันหนึ่ง ความสัมพันธ์ที่เธอหวงแหนก็เดินมาถึงทางตัน แฟนหนุ่มที่เธอรักเลือกจะเดินจากไป ทิ้งให้แพรอยู่กับความว่างเปล่า
ในคืนที่เธอร้องไห้ไม่หยุด แพรพยายามปลอบใจตัวเองว่า "เราต้องไม่เศร้า เราต้องเข้มแข็งกว่านี้ คนอื่นเขายังเสียพ่อเสียแม่ แล้วยังลุกขึ้นสู้ได้เลย เรื่องแค่ อกหักมันไม่น่าเจ็บขนาดนี้หรอก"
แพรเก็บน้ำตาไว้ลึก ๆ ไม่กล้าแม้แต่จะเล่าให้เพื่อนฟัง เพราะกลัวว่าจะดูอ่อนแอเกินไป
แต่เวลาผ่านไป ความเศร้ายิ่งก่อตัวขึ้นเรื่อย ๆ เธอรู้สึกเหมือนแบกโลกทั้งใบไว้คนเดียว ไม่มีที่ไหนให้พัก ไม่มีใครให้ระบาย เพราะตัวเธอเองไม่ยอมให้โอกาสตัวเองได้ร้องไห้อย่างเต็มที่ตั้งแต่แรก
ถ้าวันนั้นแพรกล้าที่จะบอกตัวเองว่า "เรามีสิทธิ์เสียใจ เรามีสิทธิ์ร้องไห้" เธอคงไม่ต้องเหนื่อยขนาดนี้ก็ได้
ฟังดูเหมือนเป็นการปลอบใจตัวเองใช่ไหมคะ? แต่จริงๆ แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เรากำลังกดทับความรู้สึกตัวเอง เรากำลังบอกตัวเองว่า ความรู้สึกเศร้าเสียใจของเรามันไม่มีค่า ไม่สมควรที่จะรู้สึก ซึ่งในระยะยาว มันอาจจะทำให้เราไม่ได้รับการเยียวยาทางใจอย่างที่ควรจะเป็น ความเศร้ามันอาจจะไม่ได้หายไปไหน แต่มันจะถูกเก็บกดไว้ข้างใน และวันหนึ่งมันอาจจะปะทุออกมาในรูปแบบอื่นก็ได้
เมื่อเราคิดว่าความทุกข์ของเรามากกว่าคนอื่น
เรื่องของบีม
บีมเป็นหนุ่มใจดีคนหนึ่ง เขาเป็นเสาหลักของบ้าน ทำงานหนักเพื่อส่งน้องเรียน แต่แล้ววันหนึ่งบริษัทที่เขาทำงานมาตลอดหลายปี ก็ประกาศเลิกจ้างกะทันหัน
บีมรู้สึกเหมือนโลกถล่มลงตรงหน้า เขามองเพื่อน ๆ ที่มีงานมั่นคง มีชีวิตก้าวหน้า แล้วอดเปรียบเทียบไม่ได้
"ทำไมเราถึงต้องลำบากขนาดนี้ด้วยนะ ทั้งที่เราก็ขยัน เราก็พยายาม" บีมคิดอยู่ทุกวัน ความรู้สึกน้อยใจค่อย ๆ กัดกินหัวใจเขา ทำให้หมดกำลังใจ ไม่อยากเริ่มต้นอะไรใหม่เลย
เขาลืมไปว่า ชีวิตของแต่ละคนมีเส้นทางที่แตกต่างกัน และความเหนื่อยล้าของเขา ไม่ได้ด้อยค่าไปกว่าใครเลย
ในทางกลับกัน บางทีเราอาจจะกำลังรู้สึกว่า ปัญหาของเรามันหนักหนาสาหัสที่สุดในโลก ไม่มีใครเข้าใจเราเลย พอเราเห็นคนอื่นดูมีความสุข หรือเจอเรื่องที่ดูเหมือนจะเล็กน้อยกว่า เราอาจจะคิดว่า "เห็นไหมล่ะ ชีวิตฉันมันแย่กว่าคนอื่นจริงๆ"
การเปรียบเทียบแบบนี้จะยิ่งทำให้เราจมอยู่กับความทุกข์มากขึ้นไปอีกค่ะ มันเหมือนเป็นการสร้างกำแพงขึ้นมารอบตัวเรา ทำให้เราไม่เปิดใจรับความช่วยเหลือ หรือมองเห็นทางออก เพราะเรารู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกที่ "พิเศษ" และ "หนักหนา" ของเรา
ความทุกข์ของเรา...มีค่าด้วยตัวของมันเอง
ความรู้สึกเจ็บปวดของแต่ละคน ไม่สามารถเอามาเทียบกันได้จริง ๆ นะคะ เพราะแต่ละคนมีเรื่องราว ชีวิต และความรู้สึกไม่เหมือนกันเลย เรื่องเดียวกัน บางคนเจ็บนิดเดียว แต่บางคนเจ็บลึกถึงใจ
ดังนั้น...อย่าดูถูกความเจ็บปวดของตัวเอง หรือดูถูกความรู้สึกของคนอื่นเลย เพราะทุกความรู้สึก...มีความหมายในแบบของมันเองเสมอ
ไม่ต้องรีบเข้มแข็ง ไม่ต้องแข่งกับใคร แค่ค่อย ๆ เยียวยาใจตัวเองในแบบที่เราไหว...เท่านั้นเอง
บทสรุป
ถ้าเจ็บ ก็ให้ตัวเองเจ็บได้ ถ้าเศร้า ก็ร้องไห้ได้ ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร ขอแค่เรายอมรับมันอย่างอ่อนโยนกับตัวเอง และค่อย ๆ ก้าวผ่านมันไปในจังหวะที่ใจเราพร้อม แค่นี้ก็เพียงพอแล้วนะ
เพราะในโลกนี้ ไม่มีความเจ็บปวดไหน "น้อยไป" หรือ "มากไป" สำหรับหัวใจดวงหนึ่งที่กำลังรู้สึกจริง ๆ
ไม่ว่าเราจะเจอเรื่องเล็กหรือใหญ่ สิ่งสำคัญคือ เราไม่ต้องเปรียบเทียบความทุกข์เพื่อให้รู้สึกว่ามันถูกต้องหรือไม่ ความรู้สึกของเรามีค่าเสมอ และการยอมรับมันคือก้าวแรกในการเยียวยาตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
