เรื่องเล่าจากยีน: ทำไมบางคนนอนน้อยก็สดชื่นได้
เคยสงสัยกันไหมครับว่า ทำไมบางคนถึงนอนแค่ 4 ชั่วโมงก็ยังกระปรี้กระเปร่าได้ทั้งวัน ในขณะที่พวกเราส่วนใหญ่ต้องนอน 7-9 ชั่วโมงถึงจะรู้สึกว่าร่างกายได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ? ผมเองก็เป็นหนึ่งในคนที่สงสัยมาตลอด จนกระทั่งได้มาเจอกับงานวิจัยล่าสุดที่อาจจะไขความลับนี้ได้
เรื่องมันเริ่มต้นจากการที่นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับ "natural short sleepers (NSS)" หรือคนที่นอนน้อยได้โดยธรรมชาติ ซึ่งคนกลุ่มนี้มีความพิเศษตรงที่พวกเขาสามารถนอนเพียง 4-6 ชั่วโมงต่อคืน โดยไม่รู้สึกถึงผลเสียของการอดนอน แถมบางครั้งการนอนนานกว่านั้นยังทำให้พวกเขารู้สึกไม่ดีอีกด้วย
ทำไมคนกลุ่มนี้ถึงแตกต่างจากคนทั่วไป? นักวิทยาศาสตร์สงสัยว่าคำตอบอาจจะอยู่ในยีนของพวกเขา ก่อนหน้านี้ก็มีการศึกษาที่พบว่ามียีนบางตัวที่อาจเกี่ยวข้องกับลักษณะของการเป็น NSS เช่น DEC2, ADRB1, NPSR1 และ GRM1 นอกจากนี้ยังพบว่าโปรตีนไคเนส (protein kinases) ซึ่งเป็นเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมการนอนหลับและการตื่น ก็อาจมีบทบาทในเรื่องนี้เช่นกัน
แต่ในการศึกษาครั้งใหม่นี้ นักวิทยาศาสตร์ต้องการหาหลักฐานที่ชัดเจนกว่านี้ พวกเขาจึงเริ่มจากการศึกษาอาสาสมัครที่เป็น NSS ซึ่งเป็นผู้หญิงอายุ 70 ปี ที่มีสุขภาพแข็งแรงและใช้ชีวิตอย่างกระฉับกระเฉง พวกเขาได้ทำการเก็บข้อมูลพฤติกรรมการนอนหลับของเธออย่างละเอียด ทั้งจากการสัมภาษณ์และจากการใช้เครื่องมือที่เรียกว่า wrist actigraphy เพื่อบันทึกการนอนหลับของเธอจริงๆ
สิ่งที่ค้นพบนั้นน่าสนใจมาก แม้ว่าอาสาสมัครจะบอกว่าเธอหลับเพียงวันละ 3 ชั่วโมง แต่จากการบันทึกด้วยเครื่องมือพบว่า จริงๆ แล้วเธอหลับเฉลี่ยวันละ 6.3 ชั่วโมง นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์ยังได้เก็บตัวอย่าง DNA ของเธอไปทำการวิเคราะห์อย่างละเอียด เพื่อค้นหาความแตกต่างทางพันธุกรรมที่อาจเป็นกุญแจสำคัญของเรื่องนี้
และแล้วพวกเขาก็พบสิ่งที่น่าสนใจ ผลการวิเคราะห์ DNA พบว่าอาสาสมัครมียีนตัวหนึ่งที่แตกต่างจากคนทั่วไป ยีนตัวนี้มีชื่อว่า salt-induced kinase 3 (SIK3) และมีการกลายพันธุ์เกิดขึ้น การกลายพันธุ์นี้มีชื่อเรียกว่า N783Y
เพื่อยืนยันว่าการกลายพันธุ์ในยีน SIK3 นี้เป็นสาเหตุที่ทำให้อาสาสมัครนอนน้อยได้ นักวิทยาศาสตร์จึงทำการทดลองเพิ่มเติม พวกเขาสร้างแบบจำลองในหนูให้มียีน SIK3 ที่มีการกลายพันธุ์แบบเดียวกันกับที่พบในอาสาสมัคร และสิ่งที่เกิดขึ้นก็สนับสนุนสมมติฐานของพวกเขา หนูที่มียีนกลายพันธุ์นี้หลับน้อยกว่าหนูปกติประมาณ 30 นาที
นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์ยังใช้คอมพิวเตอร์ในการจำลองภาพสามมิติของโปรตีน SIK3 และพบว่าการกลายพันธุ์ที่เกิดขึ้นทำให้โครงสร้างของโปรตีนเปลี่ยนไป ซึ่งส่งผลต่อความสามารถในการทำงานของมัน โปรตีน SIK3 มีหน้าที่สำคัญในการถ่ายโอนหมู่ฟอสเฟตไปยังโปรตีนอื่นๆ ซึ่งกระบวนการนี้มีความสำคัญต่อการควบคุมการนอนหลับ เมื่อโปรตีน SIK3 ทำงานได้ไม่เต็มที่ ก็ส่งผลให้ระยะเวลาในการนอนหลับลดลง
การค้นพบครั้งนี้ถือเป็นก้าวสำคัญที่ช่วยให้เราเข้าใจกลไกทางพันธุกรรมที่ควบคุมการนอนหลับได้ดีขึ้น และอาจนำไปสู่แนวทางการรักษาใหม่ๆ สำหรับผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับการนอนหลับในอนาคต
แน่นอนว่าเรื่องราวของยีนกับการนอนหลับยังไม่จบลงง่ายๆ ยังมีอีกหลายคำถามที่รอคอยคำตอบ และนักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกก็ยังคงมุ่งมั่นในการค้นคว้าวิจัยต่อไป เพื่อไขความลับของการนอนหลับให้กระจ่างยิ่งขึ้น
ผมคิดว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือการสังเกตตัวเองว่าเราต้องการเวลานอนเท่าไหร่ถึงจะรู้สึกสดชื่นและมีพลังงานเพียงพอในแต่ละวัน หากคุณมีข้อสงสัยเกี่ยวกับปัญหาการนอนหลับ ควรปรึกษาแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญเพื่อขอคำแนะนำที่เหมาะสมนะครับ
อ้างอิง
Mondal, S. (2025, May 7). Natural short sleepers have a genetic mutation, finds new study. Medical Xpress.
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
