ขุนโจรเหลียงซาน 248 เริ่มพลัดพราก
ซ่งเจียงนำทัพใหญ่เข้าเมืองมา จึงให้ทำการปลอบขวัญราษฎร ทหารนำผลงานมาส่งมอบให้บันทึก สื่อจิ้นส่งหัวเสิ่นกัง จางเหิงส่งหัวพานเหวิน หลิวถังส่งหัวเสิ่นเจ๋อ 沈泽 ข่งหมิง ข่งเลี่ยงจับเป็นจว๋อว่านหลี่ 卓万里 เซี่ยงชง หลีกุ่นจับเป็นเหอถง 和潼 เห่าซือเหวินใช้ธนูยิงสวีถ่ง 徐统 ตาย ขุนพลเทพตายไปสี่ จับเป็นสอง
ซ่งเจียงตรวจกำลังฝ่ายตน ปรากฎว่าเสียขุนพลไปสามนาย ไม่ถูกธนูตาย ก็ม้าเหยียบตาย คือ ปักหลั่นดั้นเมฆซ่งว่าน ไม่ไว้หน้าเจียวถิ่ง เต่าเก้าหางเถาจงว่าง ซ่งเจียงสูญเสียพี่น้องไปสามคน ทุกข์ใจยิ่งนัก
อู๋ย่งจึงกล่าวปลอบว่า “คนเราเกิดดับชะตากำหนดไว้แล้ว แม้จะเสียพี่น้องไปสามคน แต่ก็ยังดีที่ยึดชัยภูมิสำคัญของเจียงหนานเอาไว้ได้ พี่ท่านอย่าได้กังวลจนเสียสุขภาพ ยังมีงานใหญ่ของบ้านเมืองที่จะต้องทำต่อไป”
ซ่งเจียงว่า “พวกเราหนึ่งร้อยแปดคน มีอักษรสวรรค์จารึกไว้ว่าหมู่ดาวมาจุติ แรกเริ่มสำแดงเจตนารมณ์ที่เขาเหลียงซาน ร่วมสาบานที่เขาอู่ไถ หวังร่วมวันเป็นตาย พอกลับถึงเมืองหลวง แรกสุดกงซุนเสิ้งจำอำลา ฝ่าบาททรงขอตัวจินต้าเจียน หวงฝู่ตวน ราชครูไฉ้ขอตัวเซียวย่าง หวางตูเว่ยขอตัวเยว่เหอ มาวันนี้ข้ามน้ำมา ก็มาเสียอีกสามพี่น้อง คิดถึงซ่งว่าน แม้จะไม่มีผลงานอันโดดเด่น แต่ก็เป็นผู้บุกเบิกเขาเหลียงซาน วันนี้ไปสู่ปรโลกเสียแล้ว”
ซ่งเจียงสั่งการให้จัดพิธีศพซ่งว่านอย่างเหมาะสม ตั้งแท่นบูชา จัดวางเงินกระะดาษ หมูดำแพะขาว ซ่งเจียงรดสุราคารวะด้วยตนเอง ให้ตัดหัวจว๋อว่านหลี่ เหอถงรองเลือดมาเซ่นไหว้ดวงวิญญานสามผู้กล้า ร่างของทั้งสามฝังไว้นอกประตูบูรพาเมืองยุ่นโจว
ทางด้านหลวี่ซูมี่นำขุนพลเทพหกนายที่เหลือหนีไปตั้งหลักที่อำเภอตันถู 丹徒县 ทำหนังสือเตรียมส่งไปขอความช่วยเหลือจากท่านอ๋องสามฟางเม่าที่ซูโจว ก็พอดีทางซูโจวส่งกองทัพจอมพลสิงเจิ้ง 邢政 มาถึงก่อน หลวี่ซูมี่จึงออกมาต้อนรับเข้าเมืองแล้วเล่าให้ฟังถึงเรื่องที่เฉินกวนแกล้งสวามิภักดิ์ แล้วชักนำทัพซ่งเจียงข้ามน้ำมา
“ท่านจอมพลมาถึง จะได้ทวงคืนยุ่นโจว”
สิงเจิ้งว่า “ท่านอ๋องใหญ่สามเดิมบัญชาให้ข้าน้อยมาช่วยท่านรักษาชายฝั่ง มิคาดว่าซูมี่ท่านจะเสียเมืองไปก่อน ข้าน้อยจะช่วยท่านรบแก้มือ”
วันรุ่งขึ้น สิงเจิ้งก็ยกทัพบุกมาตีเมืองยุ่นโจวคืน
ทางด้านซ่งเจียงใช้ให้ถงเวย ถงเหมิ่งนำคนหนึ่งร้อยไปยังเขาเจียวซาน 焦山 เพื่อตามสือสิ้ว หยวนเสี่ยวชีกลับ และสั่งการให้จัดทัพนำโดยสิบขุนพล กวนเสิ้ง หลินชง ฉินหมิง ฮูหยันจว๋อ ต่งผิง ฮวาหยง สวีหนิง จูถง สว่อเชา หยางจื้อนำพลห้าพันยกมาตีตันถู กองทัพออกจากยุ่นโจวมาพบกับทัพของสิงเจิ้งเข้าระหว่างทาง
สองทัพประจัญหน้า สิงเจิ้งถือทวนขี่ม้าขึ้นหน้า ขนาบด้วยหกขุนพลเทพ ฝ่ายทัพซ่ง กวนเสิ้งรำง้าวมังกรเขียวเข้ารบกับสิงเจิ้ง สู้กันได้สิบห้าเพลง กวนเสิ้งได้ทีใช้ง้าวฟันสิงเจิ้งตกม้าตาย ฮูหยันจว๋อเห็นสิงเจิ้งถูกสังหาร ก็ควบม้าขับทหารเข้าตี หกขุนพลเทพนำทหารหนีไปทางทิศใต้ หลวี่ซูมี่พอรู้ว่าทัพฝ่ายตนพ่ายแพ้ ก็ทิ้งตันถูรีบหนีไปยังเมืองฉางโจว 常州 ทัพซ่งตามมายึดตันถูได้ รายงานชัยชนะไปยังซ่งเจียง ซ่งเจียงจึงยกทัพใหญ่มาตั้งยังอำเภอตันถู รายงานไปยังจางเจาเถ่า 张招讨 ให้เคลื่อนพลมารักษายุ่นโจว
วันรุ่งขึ้น ซ่งเจียงหารือกับหลูจวิ้นอี้เรื่องการเคลื่อนทัพถัดไป
ซ่งเจียงว่า “เมืองฉาง ซู เซวียน หู 常 苏 宣 湖 ฟางล่ายึดครองอยู่ ท่านกับข้าจะแยกกันยกทัพไปตีคนละสองเมือง เรามาจับสลากให้ฟ้าตัดสินว่าใครจะไปตีเมืองใด”
ซ่งเจียงจับสลากได้เมืองฉาง ซู 常 苏 หลูจวิ้นอี้ได้เมืองเซวียน หู 宣 湖 ซ่งเจียงจึงให้ตุลาการหน้าเหล็กเผยเซวียน ช่วยจัดสรรขุนพลให้เสมอกันแยกเป็นสองทัพ เว้นแต่หยางจื้อซึ่งป่วยอยู่จึงให้อยู่รักษาเมืองตันถู
ทัพซ่งเจียงที่จะยกไปตีฉางโจว ซูโจว มีสี่สิบสองขุนพลเอกโท กำลังพลสามหมื่น
ขุนพลเอกสิบสามนายคือ ตัวแม่ทัพเรียกเป่าอี้ซ่งเจียง เสนาธิการดาวสัพพัญญูอู๋ย่ง อินทรีโฉบฟ้าหลี่อิ้ง ง้าวใหญ่กวนเสิ้ง หลีกว่างน้อยฮวาหยง อสนีบาตฉินหมิง มือทวนทองสวีหนิง เจ้าเครางามจูถง สงฆ์ลงลายหลู่จื้อเซิน ผู้จาริกอู่ซง มังกรเก้าลายสื่อจิ้น พายุหมุนดำหลี่ขุย จอมเวทเทพเดินหนไต้จง
ขุนพลโทยี่สิบเก้านายคือ ควบสามเขาหวงซิ่น กวนสว่ออมโรคซุนลี่ ดาวจิ่งมู่อั้นเห่าซือเหวิน เขยเจ้าอัปลักษณ์เซวียนจ้าน ขุนพลร้อยชัยหันเทา ขุนพลเนตรสวรรค์เผิงฉี่ จอมมารป่วนโลกาฝานยุ่ย เซียนขลุ่ยเหล็กหม่าหลิน พยัคฆ์ขนแพรเอี้ยนซุ่น
นาจาแปดแขนเซี่ยงชง ต้าเสิ้งเหินฟ้าหลีกุ่น มรณะเทพเป้าสวี้ เสือเตี้ยหวางอิง อีจ้างชิงหู้ซานเหนียง เสือดาวขนแพรหยางหลิน สมิงตาทองซือเอิน ไอ้หน้าผีตู้ซิง ดาวหางข่งหมิง ดาวเพลิงข่งเลี่ยง
ฟ้าคำรามหลิงเจิ้น ลำแขนเหล็กไฉ้ฝู หนึ่งกิ่งผกาไฉ้ชิ่ง หมาขนทองต้วนจิ่งจู้ วานรแขนยาวโหวเจี้ยน เทพคำนวณเจี่ยงจิ้ง หมอเทวดาอันเต้าเฉวียน เทพส่งคติภพวี่เป่าสื้อ พัดเหล็กซ่งชิง ตุลาการหน้าเหล็กเผยเซวียน
ทัพหลูจวิ้นอี้ที่จะยกไปตีเมืองเซวียนโจว หูโจว มีสี่สิบเจ็ดขุนพลเอกโท กำลังพลสามหมื่น
เสธ.เทวะจูอู่ เป็นเสนาธิการ และหัวหน้ากลุ่มดาวมารดิน จึงนับเป็นเอก
ขุนพลเอกสิบห้านายคือ ตัวรองแม่ทัพกิเลนหยกหลูจวิ้นอี้ เสนาธิการเสธ.เทวะจูอู่ พายุหมุนน้อยไฉจิ้น หัวเสือดาวหลินชง ขุนพลทวนคู่ต่งผิง กระบองคู่ฮูหยันจว๋อ กองหน้าเลือดพล่านสว่อเชา จอมบุ่มบ่ามมู่หง กวนสว่ออมโรคหยางสยง เสือติดปีกเหลยเหิง อสรพิษสองหัวเซี่ยเจิน แมงป่องสองหางเซี่ยเป่า ศรไร้ขนจางชิง ผีผมแดงหลิวถัง คนเสเพลเอี้ยนชิง
ขุนพลโทสามสิบสองนายคือ ขุนพลทิพย์วารีซ่านถิงกุย ขุนพลเทพอัคคีเว่ยติ้งกว๋อ เวินโหวน้อยหลวี่ฟาง เทียบเหยินกุ้ยกวอเสิ้ง ครุฑาเสียดเมฆโอวเผิง ซวนหนีตาไฟเติ้งเฟย ขุนพลสยบเสือหลี่จง ป้าอ๋องน้อยโจวทง เสือโจนห้วยเฉินต๋า งูร้อยก้าวหยางชุน เสือลำบากเซวียหย่ง
ลูบคลำฟ้าตู้เชียน บุ่มบ่ามน้อยมู่ชุน มังกรจากป่าโจวยวน มังกรเขาเดียวโจวยุ่น ตุลาการปลิดชีพหลี่ลี่ เสือตาครามหลี่หยุน ขุนพลศิลาสือหย่ง ตะเข้ดอนจูกุ้ย เสือหน้าเป็นจูฟู่ วี่ฉือน้อยซุนซิน นางเสือกู้ต้าเส่า
คนสวนผักจางชิง นางยักษ์ซุนเอ้อเหนียง หนุ่มหน้ามนเจิ้งเทียนโซ่ว เสือดาวเหรียญทองทังหลง ภูตชาญมีดเฉาเจิ้ง หนูกลางแดดไป๋เสิ้ง เสือคอลายกงว่าง เสือต้องศรติงเต๋อซุน ตะเข้ฟ้าแลบหวางติ้งลิ่ว หมัดหน้ากลองสือเชียน
ทางด้านถงเวย ถงเหมิ่งที่ให้ไปตามสือสิ้ว หยวนเสี่ยวชีที่เขาเจียวซานนั้นกลับมารายงานว่า
“สือสิ้ว หยวนเสี่ยวชีเมื่อไปถึงริมน้ำได้สังหารครอบครัวหนึ่งชิงเรือเร็วมาใช้ข้ามน้ำไปยังเขาเจียวซาน เจ้าอาวาสวัดบนเขาเจียวซานเคยได้ยินกิตติศัพท์ของชาวเหลียงซานเรา จึงให้พำนักอยู่ในวัด ต่อมารู้ข่าวว่าจางซุ่นสร้างผลงานได้แล้ว จึงอำลาเจียวซานมาลงเรือ ไปยึดเอาท่าเรือเหมากั่ง 茆港 ไว้ได้ เอาไว้ใช้ออกโจมตีเจียงยิน 江阴 ไท่ชาง 太仓 ซึ่งอยู่ริมน้ำ จึงทำหนังสือมา ขอกำลังเหล่าแม่ทัพเรือและเรือรบ”
ซ่งเจียงจึงให้พวกหลี่จวิ้นแปดนาย นำทัพเรือไปสมทบกับสือสิ้ว หยวนเสี่ยวชีรวมเป็นขุนพลเรือสิบนาย เอกเจ็ดนาย โทสามนาย ทหารเรือห้าพันนาย เรือรบใหญ่หนึ่งร้อยลำ ส่วนเรือรบเล็กที่เหลือจอดรออยู่ที่ตันถู
ขุนพลเอกเจ็ดนายคือ เจ้าสามเสี่ยงตายสือสิ้ว มังกรน้ำขุ่นหลี่จวิ้น คนเรือจางเหิง ขาวคะนองคลื่นจางซุ่น ไท่สุ้ยบนดินหยวนเสี่ยวเอ้อ เจ้ายี่บั่นชีพหยวนเสียวอู่ ยมบาลตัวเป็นหยวนเสี่ยวชี
ขุนพลโทสามนายคือ มังกรทะลวงถ้ำถงเวย มังกรตลบน้ำถงเหมิ่ง เสาตุงหยกเมิ่งคัง
กล่าวฝ่ายหลวี่ซือหนังนำขุนพลเทพหกนายหนีมาอยู่เมืองผีหลิง 毗陵郡 เมืองเอกระดับจวิ้น 郡 ของฉางโจว 常州
ขุนพลผู้รักษาเมืองฉางโจวปัจจุบันคือ เฉียนเจิ้นเผิง 钱振鹏 มีขุนพลผู้ช่วยสองนาย นายหนึ่งชื่อ จินเจี๋ย 金节 เป็นชาวซ่างเหา 上濠 อำเภอผู่หลิง 晋陵县 อีกนายหนึ่งชื่อ สวี่ติ้ง 许定 คนสนิทบ้านเดียวกันกับเฉียนเจิ้นเผิง คือ ชาวอำเภอชิงซี 清溪县
เฉียนเจิ้นเผิงเป็นผู้ช่วยฟางล่าบุกเบิกดินแดน จึงได้รับแต่งตั้งเป็นจื้อจื้อ 制置 ปกครองเมืองฉางโจว
เฉียนเจิ้นเผิงพอรู้ว่าหลวี่ซูมี่เสียเมืองยุ่นโจวหนีมาฉางโจวจึงออกมารับเข้าเมืองหารือเรื่องการชิงเมืองคืน
เฉียนเจิ้นเผิงว่า “ท่านซูมี่โปรดวางใจ ผู้แซ่เฉียนไร้ความสามารถแต่ยินดีเป็นม้ารับใช้ไล่สังหารพวกซ่งเจียงให้ย่อยยับข้ามน้ำกลับไป ทวงคืนยุ่นโจวตามเจตนารมณ์”
หลวี่ซูมี่ว่า “จื้อจื้อท่านมีใจดังนี้ มีหรือบ้านเมืองจะไม่สงบ สำเร็จการแล้ว ผู้แซ่หลวี่จะเพ็ดทูลเหนือหัวให้อวยยศท่านจงหนัก”
ฝ่ายซ่งเจียงจับสลากได้เข้าตีเมืองฉาง ซู สองแห่ง จึงยกทัพมายังเมืองผีหลิง ให้กวนเสิ้งเป็นทัพหน้านำอีกสิบขุนพล ฉินหมิง สวีหนิง หวงซิ่น ซุนลี่ เห่าซือเหวิน เซวียนจ้าน หันเทา เผิงฉี่ หม่าหลิน เอี้ยนซุ่น พลสามพัน ล่วงหน้ามาท้ารบหน้าเมือง
หลวี่ซูมี่ถามว่า “ผู้ใดอาสารับศึก”
เฉียนเจิ้นเผิงว่า “ผู้แซ่เฉียนอาสาออกหน้าเอง”
หลวี่ซูมี่จึงให้หกขุนพลเทพ อิงหมิง จางจิ้นเหยิน เจ้าอี้ เสินเปี้ยน เกาเข่อลี่ ฟ่านโฉว นำพลห้าพันตามออกมาตั้งรับหน้าเมือง เฉียนเจิ้นเผิงถือง้าวสลาตัน 泼风刀 ขี่ม้ากระต่ายแดง นำหน้า
กวนเสิ้งให้ถอยทัพหนึ่งก้าวเพื่อให้เฉียนเจิ้นเผิงตั้งขบวนรบได้ หกขุนพลเทพขนาบสองข้าง พอแล้วเสร็จ กวนเสิ้งถือง้าวตะโกนว่า
“โจรขบถฟังเอาไว้ พวกเจ้าช่วยขบถทำร้ายแผ่นดิน คนและเทพต่างโกรธแค้น วันนี้กองทัพสวรรค์มาถึง ยังกล้ามาต่อรบไม่รู้จักความตาย ถ้าไม่ฆ่าพวกเจ้าให้สิ้นซาก ไม่มีวันยกทัพกลับ”
เฉียนเจิ้นเผิงโกรธจัด ด่าสวนมาว่า
“พวกเจ้ามันแค่โจรไพร่หนองน้ำ ไม่รู้จักฟ้าสูง ไม่รู้จักชิงความเป็นใหญ่ จึงไปสวามิภักดิ์เจ้านายเลอะเลือนไร้คุณธรรม กล้ามาราวีเมืองใหญ่ของข้า วันนี้ข้าจะไม่ปล่อยเจ้ากลับไปแม้เกราะสักชิ้น”
กวนเสิ้งโกรธ รำง้าวมังกรเขียวโผนม้ามา เฉียนเจิ้นเผิงใช้ง้าวสลาตันเข้ารับ รบกันไปได้สามสิบกว่าเพลง เฉียนเจิ้นเผิงกำลังเริ่มตก ดูท่าจะต้านไว้ไม่ไหว ขุนพลเทพฝ่ายใต้สองนายเจ้าอี้ ฟ่านโฉวเห็นดังนั้น จึงถือทวนเข้ามารุมรบ ขุนพลทางฝ่ายซ่ง ควบสามเขาหวงซิ่นรำกระบี่ส้างเหมิน วี่ฉืออมโรคซุนลี่ใช้กระบองตาเสือเข้ามาช่วย รบพัวพันกันอยู่หกคนสามคู่
หลวี่ซูมี่สั่งให้สวี่ติ้ง จินเจี๋ยออกจากเมืองมาช่วยอีกสองคน ทั้งสองต่างถือง้าวขึ้นม้าออกจากเมืองมา พอถึงแนวรบ เห็นเจ้าอี้รบกับหวงซิ่น ฟ่านโฉวรบกับซุนลี่กำลังสูสี จึงรำง้าวจะเข้าช่วย หันเทาฝ่ายทัพซ่งรีบควบม้าเข้าสกัดจินเจี๋ย เผิงฉี่เข้าสกัดสวี่ติ้ง
จินเจี๋ยนั้นมีใจใคร่สวามิภักดิ์ต้าซ่ง เจตนาจะให้ฝ่ายตนเสียขวัญ รบได้ไม่กี่เพลง ก็ชักม้าหนีกลับขบวน หันเทากวดตามติด เกาเข่อลี่ยืนม้าอยู่ในขบวนฝ่ายใต้เห็นหันเทาไล่ตามจินเจี๋ยกระชั้นชิด จึงหยิบธนูขึ้นสายบรรจงเล็งแล้วยิง ลูกธนูถูกแสกหน้าหันเทาตกจากหลังม้า อสนีบาตฉินหมิงรีบควบม้าควงกระบองเขี้ยวเข้ามาช่วย แต่ไม่ทัน จางจิ้นเหยินควบม้าออกมาใช้ทวนแทงใส่คอหอยหันเทาตายเสียก่อน
เผิงฉี่เห็นหันเทาคู่หูของตนถูกสังหาร รีบสลัดสวี่ติ้ง แล้วควบม้าเข้าหาเกาเข่อลี่ผู้ยิงธนูเพื่อจะล้างแค้น สวี่ติ้งกวดติดหลังมา ฉินหมิงไปช่วยหันเทาไม่ทันจึงเปลี่ยนมาสกัดสวี่ติ้ง
เกาเข่อลี่เห็นเผิงฉี่ควบม้าตรงมาหาตนจึงควงทวนเข้ารบเผิงฉี่ จางจิ้นเหยินแทงหันเทาตายแล้ว ก็ควบม้าเข้ามาหาด้วย เผิงฉี่ไม่ทันระวัง จางจิ้นเหยินแทงทวนใส่สีข้างเผิงฉี่ตกม้าตาย
กวนเสิ้งเห็นฝ่ายตนเสียไปสองคน โกรธจัดแค้นใจใคร่ฆ่าทิ้งสิ้นฉางโจว โหมฟันง้าวใส่เฉียนเจิ้นเผิงตกม้าตาย ความที่เห็นม้าของเฉียนเจิ้นเผิงเป็นม้ากระต่ายแดง 赤兔 (ชื่อทู่) จึงรีบเข้ามาจับ มิคาดม้ากระต่ายแดงที่ตัวเองขี่กลับก้าวเสียหลักทำเอากวนเสิ้งตกม้า เกาเข่อลี่ จางจิ้นเหยิน เพิ่งสังหารเผิงฉี่ อยู่ใกล้ รีบควบม้ามาหากวนเสิ้ง เซวียนจ้าน เห่าซือเหวินรีบออกมาสกัดทันช่วยกวนเสิ้งกลับไปได้
หลวี่ซูมี่สั่งทัพใหญ่ออกจากเมืองมาช่วยตามตีทัพซ่ง ฝ่ายกวนเสิ้งเห็นเสียที รีบหนีขึ้นเหนือ ฝ่ายใต้ไล่ตามตีมาถึงยี่สิบลี้
ตอนก่อนหน้า : เรือเสบียงยึดยุ่นโจว
ตอนถัดไป : ได้เมืองผีหลิงหญิงนำชัก
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
