คาโมงาวะ นักสืบอาหารรสชาติที่ยังคิดถึง
คาชิวาอิ ฮิซาชิ เขียน / เมธี ธรรมพิภพ แปล
โปรยสำนักพิมพ์ Bibli (บิบลิ) :
ร้านอาหารคาโมงาวะเปิดทำการอีกครั้ง พร้อมเสิร์ฟอาหารและให้บริการที่มากกว่าความอร่อย
เราต่างก็มีเมนูอาหารที่สำคัญต่อใจ และปรารถนาจะได้ลิ้มรสอีกสักครั้ง ร้านอาหารของสองพ่อลูกตระกูลคาโมงาวะจึงทั้งขายอาหาร พร้อมทั้งให้บริการสืบหาสูตรอาหารที่หายไปตามความต้องการของลูกค้า เพื่อปรุงรสชาติในความทรงจำขึ้นมาใหม่
ผู้คนหลากหลายที่เดินทางมาที่ร้านแห่งนี้มีตั้งแต่นักว่ายน้ำดาวรุ่งที่คิดถึงกล่องข้าวหน้าสาหร่ายของพ่อ จนถึงนางแบบดังที่โหยหาข้าวผัดสีสันแปลกตาของแม่ การได้ลิ้มรสชาติอาหารเหล่านั้นอีกครั้งจะทำให้ชีวิตของพวกเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร
หลังอ่านรวดเดียวจบ :
นวนิยายภาคต่อของ คาโมงาวะ นักสืบอาหารรสชาติความทรงจำ หนังสือขายดีที่ชาวญี่ปุ่นหลงรัก ว่าด้วยเรื่องราวของสองพ่อลูกตระกูลคาโมงาวะ เจ้าของร้านอาหารที่ไม่เหมือนใคร ใมยอมโฆษณา ตัวตึกเป็นเพียงปูนสองชั้นไร้จุดเด่น มีเพียงคำแนะนำสรรพคุณสั้น ๆ ในวารสารเล่มหนึ่ง ถึงกระนั้นผู้คนก็ยังดั้นด้นมาหาไม่ขาดสาย
นอกจากจะเสิร์ฟอาหารตามปกติและตามใจเชฟคนพ่อ ลูกสาวยังเปิดสำนักงานนักสืบเฉพาะทาง (สอบถาม ลงรายละเอียด นัดหมาย จากนั้นพ่อไปสืบต่อ 555) รับสืบหาอาหารตามความต้องการของลูกค้า อาจมีคำถามว่าทำไมเราต้องตามสืบ เสียเวลา เสียเงิน ไปเพื่ออาหารจานหนึ่ง แต่ถ้าคุณอ่านหนังสือภาคแรกมาแล้ว คงรู้ซึ้งดีว่าอาจมีอาหารธรรมดา ๆ จานหนึ่งติดตรึงในความทรงจำพิเศษของเรา เพราะเชื่อมโยงกับความผูกพันบางอย่าง กลายเป็นเมนูที่คุณคิดถึงอย่างที่สุด แต่จะไปกินอีกครั้งก็ไม่มีอยู่แล้ว
6 เมนูในเล่มสองล้วนมีชื่ออาหารเรียบง่ายมาก อย่าง ข้าวกล่องหน้าสาหร่าย แฮมเบิร์ก เค้กคริสต์มาส ข้าวผัด โซบะจีน และข้าวหน้าเทมปุระ แต่เหตุผลของลูกค้าที่ให้ตามสืบจะทำให้คนอ่านสะทกสะท้อนใจ ไม่ว่าจะเป็น...
ข้าวกล่องหน้าสาหร่ายสูตรเฉพาะที่พ่อเคยทำให้กินทุกวันก่อนห่างเหินกันไป
แฮมเบิร์กสูตรพิเศษของคุณตา
เค้กคริสต์มาสที่ลูกชายแอบกินก่อนจากไปไม่มีวันกลับ
ข้าวผัดสีชมพูแปลกตาที่เตือนให้นึกถึงปูมหลังไม่สวยหรูของชีวิต
โซบะจีนที่เคยกินตอนยังไม่ละทิ้งความฝัน
และข้าวหน้าเทมปุระแสนอร่อยที่จะไม่ยอมกินอีกจนกว่าจะประสบความสำเร็จ
เสน่ห์ของหนังสือเรื่องนี้สำหรับเรานอกจากความน่ารักใจดีของสองพ่อลูก เหตุผลน่าเห็นใจของบรรดาลูกค้า ยังเป็นวิธีบอกเล่ารายละเอียดอาหารแต่ละจานที่เชฟคุณพ่อบรรจงทำให้ลูกค้าแต่ละราย ก่อนจะส่งตัวไปให้ลูกสาวสอบสวนในสำนักงานนักสืบ อ่านแล้วหิวติดหมัด 555 อ่านแล้วนึกถึงบรรยากาศอิ่มอร่อยคลุกเคล้าวัฒนธรรมนับพันปีของเมืองเกียวโต
ไม่เชื่อลองอ่านสักหน่อยค่ะ
“ข้าวเป็นข้าวสึยาฮิเมะจากจังหวัดยามางาตะ ผมตักข้าวมาให้ถ้วยใหญ่เลยครับ ซุปเป็นซุปหมู ใส่ผักประเภทกินรากไว้เพียบ แต่ไม่ได้ถึงกับใช้ผักจากเกียวโตโดยเฉพาะหรอกนะครับ กับข้าวจานใหญ่เป็นอาหารญี่ปุ่นผสมผสานกับอาหารฝรั่ง เป็นปลาไหลฮาโมะสอดไส้เนื้อบ๊วยกับใบโอบะแล้วนำไปทอด ทอดพร้อมพริกหวานมังงันจิด้วย ราดวูสเตอร์ซอสที่ผมทำเองก่อนค่อยกินนะครับ
“ในถ้วยใบเล็กเป็นปลาซาบะต้มมิโซะ เสิร์ฟพร้อมขิงเมียวงะซอย ส่วนเนื้อวัวเกียวโตย่าง ขอแนะนำให้ใส่โชยุผสมวาซาบิแล้วห่อสาหร่ายกิน จะมีรสชาติเข้ากันดีครับ เนื้อเป็ดผมปั้นเป็นลูกชิ้นสึคุเนะและย่างซอสแบบเทริยากิ ขอให้กินพร้อมไข่แดงของไข่นกกระทานะครับ
“ส่วนที่วางอยู่บนเต้าหู้เย็นคือหนังปลาไหลฮาโมะสับ มะเขือม่วงคาโมะทอดราดน้ำแกงกะหรี่แบบข้น เชิญกินตามสบายนะครับ”
อ่านไปกลืนน้ำลายไป อะไรจะบรรยายได้ท้องร้องโครกครากขนาดนี้
พลิกอ่านประวัติผู้เขียนถึงบางอ้อ เพราะคุณคาชิวาอิ ฮิซาชิ เกิดและเติบโตที่จังหวัดเกียวโต ทำหน้าที่ควบคุมดูแลเนื้อหาเกี่ยวกับจังหวัดเกียวโตซึ่งเผยแพร่ทางทีวีและนิตยสารจำนวนมาก มิน่าเล่า จึงเล่าเรื่องอาหาร วัฒนธรรม ตัวเมือง และผู้คนชาวเกียวโตได้ละมุนละไมขนาดนี้
คะแนนเต็ม 10 ให้ 9 เหมาะสำหรับนักอ่านสายต้องการความอบอุ่นใจ อ่านไปหิวไปแต่สุขใจ 5555
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
