ถ้าใจคือบ้าน….
สำหรับตัวเองแล้ว ก็คงยังจัดไม่เรียบร้อยดีนัก…
บางมุมก็ยังรก
บางห้องก็ยังมืด
บางกล่อง…. ยังไม่กล้าเปิดดูเลยด้วยซ้ำ
แต่ทุกวันที่หายใจอยู่…. ก็ค่อย ๆ กวาด ค่อย ๆ เก็บ
บางวันได้แค่เช็ดฝุ่น บางวันกล้าถอดม่าน เปิดหน้าต่าง
ปล่อยลมเย็นให้ผ่านเข้ามา แล้วบอกกับตัวเองว่า
“ไม่ต้องรีบ แต่ต้องไม่หยุด”
เพราะบ้านหลังนี้…ไม่มีใครมาอยู่แทนได้
ใจดวงนี้…. ก็ไม่มีใครมาทำความสะอาดแทนได้เช่นกัน
“อกิญจญา” ->> ความไม่มีอะไร เป็นความสุขอย่างยิ่ง
พระพุทธเจ้า
บางที…ความสุขก็ไม่ได้เกิดจากการมีเพิ่ม
แต่เกิดจากการ วางบางสิ่งออกไปจากใจ
ขยะในใจก็เหมือนกัน
เราไม่จำเป็นต้องอดทนเก็บมันไว้
แค่ยอมรับว่ามี และค่อย ๆ ปล่อยมันไป
วันนี้ใจอาจยังไม่สะอาดทั้งหมด….
แต่ทุกครั้งที่หันกลับมาใส่ใจมัน
ก็รู้สึกว่า…. เรากำลัง “กลับบ้าน” อีกครั้ง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
