Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
เบญจพร DMS ๕๖๘
•
ติดตาม
23 พ.ค. เวลา 05:16 • ไลฟ์สไตล์
E P ๑๘ : ความตาย
# มีเรื่องที่ต้องขออภัยต่อท่านผู้อ่าน ใน E P ที่ ๑๖ : หลงลับแล ใช้คำผิดบริบท กิตติศักดิ์ แปลว่า ศักดิ์ศรีที่เลื่องลือ คำที่ถูกต้อง คือ กิตติศัพท์ แปลว่า เสียงเล่าลือ เสียงสรรเสริญ เสียงยกย่อง
แม่ย้ายภพภูมิไปปีนี้ก็ย่างเข้าปีที่ ๕ แล้ว
วันนั้นหมอนัดแม่ตามปกติ เวลา ๑๗.๐๐ น ประมาณบ่ายสามโมงเราเริ่มจัดแจงทำความสะอาดร่างกายแม่พร้อมกับพูดคุยว่าวันนี้หมอนัดนะ จะออกจากบ้านสักบ่ายสี่โมงกว่าๆ ขณะเปลี่ยนเสื้อผ้าแม่มีเสียงครืดคราดๆเหมือนมีเสมหะติดคอ มีเมือกสีเขียวๆไหลออกมาทางมุมปากเล็กน้อย ตอนนี้เรางงๆมึนๆ ใจสั่นมือสั่น จับตัวแม่พูดว่า อ้าวๆ อิแม่ (ภาษาในครอบครัวเรา)จะไปแล้วกา ยังบ่บอกบ่กล่าวกันนิ จะไปดื้อๆอย่างนี้ก้ะ เราเรียกสามี เขาดูๆจับๆครู่หนึ่ง เดินออกไป สักครู่น้องที่เป็นหมอทหารที่อยู่หน้าบ้านมา น้องมาดู บอกว่ายายไปแล้ว
เรามึนๆงงๆ ใจสั่น แข้งขาอ่อนไปหมด ต้องนั่งลง พยายามเรียกสติตัวเอง หายใจลึกๆยาวๆ หลังจากนั้นก็เหมือนหุ่นยนต์ เขาบอกให้ทำอะไรก็ทำแบบมึนๆสมองเหมือนหายไปครึ่งหนึ่ง
โชคดีแม่เสียที่บ้าน เจ้าหน้าที่มาดำเนินการเสียชีวิตที่บ้าน คืนนั้นแม่นอนที่บ้าน เราไปยืมโลงเย็นจากวัดใกล้บ้านมาให้แม่นอน ไม่มีการฉีดยาเพราะแม่บริจาคร่างกายให้คณะกายวิภาคศาสตร์ โรงพยาบาลมหาราชเชียงใหม่
เหตุการณ์ที่แม่ตาย เราคิดเสมอว่า หากเราได้ดูดเสมหะแม่ แม่คงยังไม่ตาย ทำไมตอนนั้นเราไม่คิดถึงเรื่องนี้นะ ทำไมเราไม่มีสติปัญญาเลย คิดลามไปถึงว่าบุญกุศลที่แม่ทำมาตลอด ทำไมไม่ช่วยแม่บ้าง
เราคิดวนเวียนอย่างนี้มาตลอดเกือบ ๔ ปี แล้ววันหนึ่ง จักรวาลก็ส่งสารมาปลดล็อคใจเรา เราได้ฟังคลิปของคุณหมอแทน นายแพทย์ ธนีย์ ธนียวัลย์ มาเล่าในคลิป ชื่อ การตายที่ดีเป็นอย่างไร
ตอนหนึ่ง คุณหมอแทนบอกว่า คนไข้บางรายก่อนตายเขามีเสียงครืดคราดๆ เหมือนว่ามีเสมหะติดคอ กรณีนี้อย่าไปดูดเสมหะเป็นอันขาด เพราะจะทำให้เขาเจ็บเปล่าๆ ภาวะครืดคราดในลำคอนี้ เป็นอาการของคนใกล้ตายและคนไข้ไม่ทรมาน เพราะขณะนั้นร่างกายจะมีสารชนิดหนึ่งหลั่งออกมา ทำให้สมองสงบ เป็นปฏิกิริยาของการก่อนเสียชีวิตและเขาอยู่ที่บ้านแวดล้อมไปด้วยคนที่เขารักและรักเขา
โชคดีที่เราพอมีสติปัญญาและแม่มีอายุ ๘๗ ปีแล้วและนอนป่วยมาเกือบๆ ๔ เดือน วันหนึ่งแม่ต้องจากไป จึงทำให้เราไม่คร่ำครวญ ปริเวทนาต่างๆ ตอนแม่ตาย เราคิดว่าเราได้ปฏิบัติดูแลพ่อกับแม่อย่างดีที่สุดแล้ว อย่างเต็มกำลังความสามารถเท่าที่เราทำได้ อีกอย่างคืนนั้นเราอ่านพระราชคำสอนของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ ที่เราบันทึกไว้ พระองค์ท่านตรัสว่า
"...ความตายใดๆของสัตว์ทั้งหลาย ความตายนั้นไม่น่าอัศจรรย์ เพราะความตายนั้นเป็นมรรคาของสัตว์ทั้งหลาย..."
ไลฟ์สไตล์
บันทึก
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย