แชร์โน้ต: หนังสือ Atomic Habits
บทแรกที่ได้อ่านแล้วรู้สึกชอบมาก
• มีประโยคหนึ่งที่สะกิดใจสุด ๆ
“เมื่อใดที่ดูเหมือนไม่มีอะไรช่วยได้ ผมจะไปนั่งดูคนตัดหินที่กำลังใช้ค้อนทุบก้อนหินตรงหน้า บางทีเขาอาจทุบหินก้อนนั้นมาเป็น 100 ครั้ง โดยยังไม่มีรอยแตกเลย แต่เมื่อเขาทุบเป็นครั้งที่ 101 หินก็แตกออกเป็น 2 ส่วน ผมรู้ดีว่านั่นไม่ใช่เพราะแค่การทุบครั้งสุดท้ายหรอกที่ทำให้หินแตกได้ แต่เป็นผลจากการทุบก่อนหน้านี้ทั้งหมดต่างหาก”
— Jacob Riis
• อีกจุดที่รู้สึกชอบคือคำแนะนำประมาณว่า
“อย่าคาดหวังผลลัพธ์ที่เป็นเส้นตรง”
เพราะทุกคนมี “หุบเหวแห่งความผิดหวัง” เป็นของตัวเอง
อยู่ที่ว่าเราจะ “ข้ามมันไปได้หรือเปล่า”
• ลืมเป้าหมาย แล้วโฟกัสที่กระบวนการ
“คะแนนจะดูแลตัวมันเอง”
— Bill Walsh (ผู้ชนะ Super Bowl)
เป้าหมายเป็นเหมือนเข็มทิศ แต่สิ่งที่พาเราไปถึงคือ “การลงมือทำ”
ประโยคหนึ่งที่ชอบมากคือ:
“ผู้ชนะกับผู้แพ้ต่างมีเป้าหมายเดียวกัน”
อ่านแล้วรู้เลยว่า… การมีเป้าหมายไม่ใช่สิ่งพิเศษ
แต่วิธีที่เราลงมือทำต่างหากที่สร้างความแตกต่าง
⸻
นี่แค่อ่านบทแรก ก็ทำให้ฉันย้อนถามตัวเองหลายอย่างมาก
รู้สึกเลยว่า หนังสือเล่มนี้มีพลังจริง ๆ
แม้แต่บทปฐมบทที่เล่าถึงนักเขียนเองยังน่าสนใจมาก
จริง ๆ แล้วฉันเพิ่งเริ่มอ่านหนังสือแบบจริงจัง เลยอยากมาแชร์
อาจไม่สมบูรณ์แบบ แต่อยากเขียนจากความรู้สึกจริง ๆ
หวังว่าจะมีคนอ่านและให้คำแนะนำหรือความเห็นกลับมาบ้างนะคะจะได้หาแนวทางเขียนบทที่2ต่อไป
เพราะฉันก็อยากพัฒนาตัวเองเหมือนกัน
⸻
ก่อนจะจบ อยากถามคุณจากใจจริง…
คุณเคยรู้สึกไหมว่า… พยายามมานาน แต่ยังไม่มีอะไรเปลี่ยน?
ขอบคุณที่อ่านจนจบ
จากใจของคนธรรมดาคนหนึ่งที่เริ่มต้นเรียนรู้
— ด้วยรักRina
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
