มันมีอยู่สองเรื่อง เรื่องกายป่วย ..จิตป่วย ..เมื่อกายมันป่วย .จิตเราไม่ได้ป่วยไปตามกาย เราก็สามารถมีสติสัมปชัญญะ ประคับประคองกาย เพราะจิตมันไม่ได้ป่วย ไปตามอารมณ์ของกาย หากกายไม่ป่วย แข็งแรง อาการก็ครบสามสิบสอง แต่จิตมันป่วย ..กายมันก็ป่วยไปตามจิต
มันมีคำหนึ่ง ว่า เมื่อไม่มีเหตุ .กิเลสไม่หมด ..เหมือนชีวิตนี้ มีกาย มันก็มีเรื่องราวต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย . จะรักษาจิต..ให้เป็นปกติ.ได้มั้ย ..มันมีสองเรื่อง พอใจในสิ่งที่ผจญอยู่ หรือ ไม่พอใจในสิ่งที่กำลังผจญ ..ต่อสู้อุปสรรค ..หากจิตเรามีสติสัมปชัญญะ ..รู้จักเรื่องราวของอารมณ์ ควบคุมกายได้ ..กายวาจาใจได้ มันก็ไม่ทุรนทุราย .ดีดดิ้น ..จิตไม่ป่วย ไปตามสิ่งที่เกิดขึ้น เหมือนไม่ไปยึดไปถือ ..จิตเค้าเฉย เค้าว่า จิตเค้าทำงาน
ปกติจิต ..จิตนั้น ไม่ค่อยทำงาน ..ตามหน้าที่ ..เค้าทำงานไปตามอารมณ์ที่สั่ง ..นั่นจึงเป็นเรื่องราวที่ต้องฝึกหัด ให้จิตนั่น ทำงาน ..พิจารณา ปล่อยวาง เรื่องราวของอารมณ์กรรม ต่างๆที่เกิดขึ้น ไม่ได้ ไปเกิดที่ไหน มันเกิดที่กายไม่เที่ยง วิญญาณไม่เที่ยง ..ที่จิตอาศัย .ชนะมายาของกาย ชนะอารมณ์ จิตก็เป็นสุข
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
