ขุนโจรเหลียงซาน 253 เสียหมอเทวดา มือทวนทอง
เสธ.อู๋ย่งกล่าวกับซ่งเจียงว่า
“ทางทิศใต้ของหางโจว ครึ่งหนึ่งติดแม่น้ำเฉียนถัง 钱塘大江 ไหลออกสู่ทะเล หากเราให้คนลงเรือเล็กที่ชายทะเล ล่องเข้ามาทางประตูเจ่อซาน 赭山门 มายิงปืนโบกธงแถวนอกประตูทิศใต้ ในเมืองจักแตกตื่น พวกท่านเหล่าแม่ทัพเรือ ผู้ใดจะอาสา”
จางเหิง สามหย่วนว่า “พวกเราไปกันหมด”
ซ่งเจียงว่า “ทางตะวันตกของหางโจวเป็นทะเลสาป ต้องใช้ทัพเรือ พวกท่านไปกันหมดไม่ได้”
อู๋ย่งว่า “ไปเพียงจางเหิง หยวนเสี่ยวชี หาเรือพาโหวเจี้ยน ต้วนจิ่งจู้ไปด้วย”
ทั้งสี่นำทหารเรือไปอีกสามสิบกว่านาย ปืนไฟสิบกว่ากระบอกและธงสัญญาน หาเรือที่ชายฝั่งล่องเข้ามาตามลำน้ำเฉียนถัง
ทหารเข้ามารายงานว่ามีราชทูตอัญเชิญสุราพระราชทานมาจากตงจิง ซ่งเจียงออกไปรับนำเข้าเมืองมา เลี้ยงรับรองราชทูตแล้ว ราชทูตแจ้งว่าฮ่องเต้ทรงประชวร ทางสำนักหมอหลวงทูลขอให้เรียกตัวหมอเทวดาอันเต้าเฉียนเข้าไปรักษา ซ่งเจียงย่อมมิอาจขัด วันรุ่งขึ้นจึงมาส่งที่ศาลาสิบลี้
安子青囊艺最精，山东行散有声名。
人夸脉得仓公妙，自负丹如蓟子成。
刮骨立看金镞出，解肌时见刃痕平。
梁山结义坚如石，此别难忘手足情。
วิชาแพทย์ของหมออันลึกล้ำนัก
เที่ยวรักษาทั่วซานตงนามสูงส่ง
จับชีพจรพิศดารปานชางกง
ยาเม็ดทรงประสิทธิผลดังลูกจี้
ผ่ากระดูกนำหัวลูกธนูออก
ขับพิษภายนอกลบแผลไร้แวววี่
สาบานเหลียงซานแกร่งเพียงหินอัคนี
ลาครานี้สัมพันธ์น้องพี่มิมีลืม
(ชางกง 仓公 คือ ฉุนหวียี่ 淳于意 แพทย์เลื่องชื่อสมัยต้นราชวงศ์ฮั่นตะวันตก)
ซ่งเจียงนำสิ่งของพระราชทานแจกจ่ายทหาร เลือกฤกษ์ดีเซ่นธง อำลาหลิวตูตู ยกทัพบกทัพเรือมุ่งหน้ามาหางโจว
ทางด้านฟางเทียนติ้ง 方天定 รัชทายาทฟางล่าเรียกประชุมขุนพลที่วังหลงเสียง 龙翔宫 ฟางเทียนติ้งมีสี่ขุนพลใหญ่ใต้บังคับบัญชาคือ
ราชครูหยูไหลทรงกลดเติ้งหยวนเจว๋ 宝光如来国师邓元觉
ขุนพลใหญ่ทักษิณจอมพลสือเป่า 南离大将军元帅石宝 (หลี 离 สัญลักษณ์ยันต์แปดหลี่ยมแทนทิศใต้)
ขุนพลใหญ่ปกปักประเทศลี่เทียนยุ่น 镇国大将军厉天闰
ขุนพลใหญ่รักษาประเทศซือสิงฟาง 护国大将军司行方
ทั้งสี่นี้รวมเรียกว่า จอมพลขุนพลใหญ่ 元帅大将军 (หยวนส้วยต้าเจียงจวิน) แต่งตั้งโดยฟางล่า
มีขุนพลโทยี่สิบสี่นายคือ ลี่เทียนอิ้ว 厉天佑 อู๋จื๋อ 吴值 เจ้าอี้ 赵毅 หวงอ้าย 黄爱 เฉาจง 晁中 ทังเฝิงสื้อ 汤逢士 หวางจี้ 王绩 เซวียโต่วหนาน 薛斗南 เหลิ่งกง 冷恭 จางเจี่ยน 张俭 หยวนซิง 元兴 เหยาอี้ 姚义 เวินเค่อย่าง 温克让 เหมาตี๋ 茅迪 หวางเหยิน 王仁 ชุยวี่ 崔彧 เหลียนหมิง 廉明 สวีไป๋ 徐白 จางเต้าหยวน 张道原 เฟิ่งหยี 凤仪 จางเทา 张韬 ซูจิง 苏泾 หมี่เฉวียน 米泉 เป้ยอิงขุย 贝应夔
ฟางเทียนติ้งว่า “ซ่งเจียงยกทัพข้ามน้ำมาเจียงหนาน ชิงหัวเมืองใหญ่เราไปได้สามแห่ง มาถึงหางโจวนี้ซึ่งเปรียบเสมือนม่านปราการแห่งทักษิณ หากเสียไป มู่โจว 睦州 ก็มิอาจดำรงอยู่ได้ ก่อนหน้านี้ ท่านโหราจารย์มหาขันที 司天太监 ผู่เหวินอิง 浦文英 ทูลว่า “ดาวเทียนกังบุกรุกแผ่นดินอู๋ เป็นเภทภัยใหญ่หลวง” หมายถึงคนกลุ่มนี้ พวกท่านเหล่าขุนนางสูงด้วยยศถาบรรดาศักดิ์ จงทุ่มเทกายใจปกป้องบ้านเมืองอย่าได้เพิกเฉย”
เหล่าขุนพลทูลว่า “ฝ่าบาทโปรดวางพระทัย ขุนพลและทหารมีฝีมือยังไม่ได้ออกรบกับพวกซ่งเจียง ที่เสียเมืองไปเพราะขุนศึกเหล่านี้ยังไม่ได้ออกรบ บัดนี้ ซ่งเจียง หลูจวิ้นอี้ยกทัพมากันสามทาง ฝ่าบาทกับท่านราชครูโปรดทรงประทับรักษาหนิงไห่ 宁海 พวกกระหม่อมจะออกศึกขับไล่ศัตรู”
รัชทายาทฟางเทียนติ้งทรงพอพระทัย มีพระบัญชาให้ราชครูเติ้งหยวนเจว๋อยู่รักษาเมือง และให้จัดทัพสามกองทัพ
ขุนพลใหญ่รักษาประเทศซือสิงฟาง นำสี่ขุนพลเซวียโต่วหนาน หวงอ้าย สวีไป๋ หมี่เฉวียน พลสามหมื่นไปช่วยรับศึกที่เต๋อชิง 德清
ขุนพลใหญ่ปกปักประเทศลี่เทียนยุ่น นำสี่ขุนพลลี่เทียนอิ้ว จางเจี่ยน จางเทา เหยาอี้ พลสามหมื่นไปช่วยรับศึกที่ด่านตู๋ซง 独松关
ขุนพลใหญ่ทักษิณจอมพลสือเป่า นำแปดขุนพลเวินเค่อย่าง เจ้าอี้ เหลิ่งกง หวางเหยิน จางเต้าหยวน อู๋จื๋อ เหลียนหมิง เฟิ่งหยี พลสามหมื่น ออกรับศึกทัพใหญ่นอกเมือง
ทางด้านซ่งเจียงยกทัพใหญ่มาจนถึงเขาหลินผิง 临平山 แลไปบนยอดเขาเห็นธงแดงโบกสะบัดอยู่เป็นทิว ซ่งเจียงจึงให้ฮวาหยง ฉินหมิงไปลาดตระเวน ส่วนกองทัพให้เร่งเดินทัพผ่านเขื่อนฉางอาน 长安坝
ฮวาหยง ฉินหมิงนำทหารม้าหนึ่งพันเลี้ยวเดือยภูเขามา พบทัพม้าฝ่ายใต้ของสือเป่า นำโดยสองขุนพล หวางเหยิน เฟิ่งหยีต่างถือทวนนำทหารตรงมาหา ฮวาหยง ฉินหมิงให้ทหารแปรขบวนตั้งรับ ฉินหมิงรำกระบองเขี้ยวเข้าหาเฟิ่งหยี ฮวาหยงชูทวนเข้าสู้กับหวางเหยิน ทั้งสี่รบกันได้สิบกว่าเพลง ยังไม่รู้ผล ฮวาหยง ฉินหมิงเห็นฝ่ายใต้มีทัพหนุนตามมาด้านหลัง จึงตะโกนว่า “พักก่อน” ชักม้ากลับ แล้วให้ทหารรีบไปรายงานทัพใหญ่
ซ่งเจียงนำจูถง สวีหนิง หวงซิ่น ซุนลี่มาสมทบ หวางเหยิน เฟิ่งหยีขี่ม้าออกมาด่าท้ารบ
“ทหารโจร แน่จริงออกมารบกันใหม่”
ฉินหมิงโกรธควงกระบองเขี้ยวเข้ารบเฟิ่งหยี หวางเหยินมาท้ารบฮวาหยง สวีหนิงมือทวนทองชิงชูทวนเข้ารบ ฮวาหยงมือทวนเงินตามหลังมา แล้วไม่รอให้สวีหนิงทันเข้าประมือหวางเหยิน หยิบธนูขึ้นสายเล็งยิงถูกหวางเหยินตกม้าตาย เฟิ่งหยีเห็นเพื่อนถูกธนูตกม้า ตกตะลึงถูกฉินหมิงหวดกระบองใส่ตกม้าตาย ทหารฝ่ายใต้เห็นนายทัพตายรีบถอยหนี ซ่งเจียงเร่งทัพตามตี สือเป่าตั้งรับไม่อยู่ พลอยแตกหนีมายังเขาเกาถิง 皋亭山 ตั้งค่ายลงใกล้สะพานตงซิน 东新桥 พอตกเย็นเปลี่ยนใจถอยกลับเข้าเมือง
วันรุ่งขึ้น ซ่งเจียงเคลื่อนทัพผ่านเขาเกาถิง มาตั้งค่ายใกล้สะพานตงซิน แล้วจัดกองทัพเป็นสามกองเข้าล้อมตีเมืองหางโจว
ทัพพลเดินเท้าใช้เส้นทางทังเจิ้น 汤镇路 เข้าตีประตูตะวันออก นำทัพโดย จูถง สื่อจิ้น หลู่จื้อเซิน อู่ซง หวางอิง หู้ซานเหนียง
ทัพเรือที่ฐานทัพสะพานเป่ยซิน 北新桥 ให้ยึดกู่ถัง 古塘 ตัดเส้นทางตะวันตก แล้วเข้าตีประตูเมืองติดทะเลสาป นำทัพโดย หลี่จวิ้น จางซุ่น หยวนเสี่ยวเอ้อ หยวนเสียวอู่ เมิ่งคัง
ทัพกลางเข้าตีประตูเป่ยกวน 北关门 ประตูเกิ่นซาน 艮山门 ทางเหนือ โดยแบ่งย่อยเป็นสามทัพ
ทัพหน้านำโดย กวนเสิ้ง ฮวาหยง ฉินหมิง สวีหนิง เห่าซือเหวิน หลิงเจิ้น
ทัพใหญ่นำโดยแม่ทัพซ่งเจียง เสนาธิการอู๋ย่ง และเหล่าขุนพลมี ไต้จง หลี่ขุย สือสิ้ว หวงซิ่น ซุนลี่ ฝานยุ่ย เป้าสวี้ เซี่ยงชง หลีกุ่น หม่าหลิน เผยเซวียน เจี่ยงจิ้ง เอี้ยนซุ่น ซ่งชิง ไฉ้ฝู ไฉ้ชิ่ง วี่เป่าสื้อ
ทัพหนุนประกอบด้วยทัพบกทัพเรือนำโดย หลี่อิ้ง ข่งหมิง ตู้ซิง หยางหลิน ถงเวย ถงเหมิ่ง
กล่าวถึงทัพกลาง อันมีกวนเสิ้งเป็นทัพหน้าลาดตระเวนมาถึงสะพานตงซินไม่พบทหารฝ่ายใต้แม้สักคน จึงถอยพ้นสะพานแล้วให้คนไปรายงานแม่ทัพซ่ง ซ่งเจียงให้ไต้จงมาถ่ายทอดคำสั่งว่า
“อย่าเพิ่งบุกเข้าไป ให้ขุนพลผลัดกันลาดตระเวนวันละสองนาย”
วันแรกเป็นหน้าที่ของฮวาหยง ฉินหมิง วันถัดมาสวีหนิง เห่าซือเหวิน แล้วสลับกันลาดตระเวนอยู่หลายวันก็ยังไม่เห็นฝ่ายใต้จะยกทัพออกรบ
จนวันที่เป็นเวรของสวีหนิง เห่าซือเหวินนำทหารม้าสิบกว่านายลาดตระเวนมาถึงหน้าประตูเป่ยกวน เห็นประตูเมืองเปิดกว้าง ทั้งสองเข้ามาใกล้สะพานชัก บนกำแพงเมืองรัวกลองรบ ทหารม้ากองหนึ่งพุ่งพรวดออกมาจากในเมือง สวีหนิง เห่าซือเหวินรีบชักม้าหนี ทางตะวันตกมีเสียงโห่ร้อง ทหารม้าร้อยกว่านายอีกกองหนึ่งตรงมาดักหน้า
สวีหนิงรบฝ่าวงล้อม เหลียวมาไม่เห็นเห่าซือเหวิน จึงกลับม้ามาดูเห็นเห่าซือเหวินถูกจับเป็นเชลยพาเข้าเมืองไป สวีหนิงรีบกลับม้า ธนูดอกหนึ่งพุ่งมาปักคอ สวีหนิงควบม้าหนีทั้งธนูคาอยู่ มีหกขุนพลฝ่ายใต้ไล่กวดติดมาจนมาพบกวนเสิ้งขับไล่หกขุนพลหนีเตลิดไป ช่วยพากลับค่ายได้
ซ่งเจียงรีบมาดูอาการสวีหนิง เห็นเลือดออกเจ็ดทวาร ซ่งเจียงหลั่งน้ำตาเรียกแพทย์ทหารให้ทำการรักษา ถอนลูกธนูออกแล้วพอกยาจินเชียง ซ่งเจียงให้ย้ายไปนอนพักในเรือรบ แล้วมาเฝ้าดูอาการเอง คืนนั้น สวีหนิงสลบไปสามสี่รอบจึงรู้ว่าธนูมียาพิษ
ซ่งเจียงเงยหน้าถอนหายใจว่า “หมอเทวดาอันเต้าเฉวียนมาถูกเรียกตัวกลับเมืองหลวง ที่นี่ก็ไม่มีหมอเก่งพอจะช่วยได้ คงต้องเสียแขนขาอีกแล้ว”
อู๋ย่งเข้ามาปลอบและเชิญตัวกลับค่าย ขอให้เห็นแก่ราชการทัพ อย่าวิตกกังวลเรื่องพี่น้องจนเสียราชการงานเมือง ซ่งเจียงจึงให้คนนำส่งสวีหนิงกลับไปรักษาตัวพักฟื้นที่สิ้วโจว 秀州
ซ่งเจียงให้คนไปสืบข่าวเห่าซือเหวิน วันถัดมา ทหารมารายงานว่า
“บนประตูเมืองหางโจวข้างทิศเหนือ มีศีรษะเห่าซือเหวินเสียบหลักไม้ไผ่ประจานอยู่”
สืบดูจึงรู้ว่าฟางเทียนติ้งให้ประหารโดยการแล่เนื้อ แล้วตัดหัวเสียบประจาน
ครึ่งเดือนต่อมา ข่าวแจ้งมาว่า พิษธนูของสวีหนิงไม่อาจรักษาหาย ถึงแก่ความตายในที่สุด ซ่งเจียงเสียขุนพลไปอีกสองนาย จึงให้ตั้งทัพสกัดเส้นทางนิ่งไว้ ยังไม่มีความเคลื่อนไหวคืบหน้า
ทางด้านทัพเรือ หลี่จวิ้นตั้งค่ายอยู่ที่สะพานเป่ยซิน 北新桥 แบ่งกำลังเข้ามาตั้งยังกู่ถัง 古塘 ลึกเข้ามาในหุบเขาตามคำสั่งเพื่อควบคุมเส้นทาง ทหารมารายงานว่า “เสียขุนพลเห่าซือเหวิน ส่วนขุนพลสวีหนิงถูกธนูเสียไปแล้วเช่นกัน”
หลี่จวิ้นหารือกับจางซุ่นว่า
“เส้นทางที่เราเฝ้าอยู่เส้นนี้ เป็นเส้นทางสำคัญเพื่อผ่านไปยังด่านตู๋ซง หูโจว และเต๋อชิง ทัพพวกโจรจำต้องใช้เส้นทางนี้ พวกเราจึงเสมือนเค้นคอหอยศัตรูอยู่ หากเราตั้งอยู่กลางทางแล้วพวกเขายกเข้าตีเราพร้อมกันสองด้าน ทหารเราน้อยคงตั้งรับไว้ไม่อยู่ มิสู้บุกไปยึดเขาตะวันตกซีซาน 西山 เป็นที่มั่น ยังได้ใช้ผืนน้ำทะเลสาปซีหู 西湖 เป็นสนามรบ หลังเขาซีซานติดกับคลองซีซี 西溪 ใช้เป็นเส้นทางถอยได้”
ว่าแล้วก็ส่งทหารไปรายงานท่านแม่ทัพขอให้มีคำบัญชา จากนั้นก็ยกทัพผ่านสันเถาหยวน 桃源岭 เขาซีซาน ปัจจุบันคือที่ตั้งวัดหลิงอิ่น 灵隐寺 ที่พระอรหันต์จี้กงเคยจำพรรษาในยุคซ่งใต้ มาตั้งค่ายปากช่องเขาทางด้านทิศเหนือริมคลองซีซี ที่กู่ถัง ส่งทหารมาลาดตระเวนที่ ถังจยาหว่า 唐家瓦
ตอนก่อนหน้า : มังกรเตรียมปล่อยวาง
ตอนถัดไป : จางซุ่นพลีชีพ
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
