“เมื่อความฝันเจอกับความรู้สึก: ใช้แนวคิดของเพลโตและปิกัสโซเพื่อพัฒนาตัวเอง
เพลโต (Plato) ปราชญ์ชาวกรีกเสนอแนวคิดเรื่อง “โลกแห่งแบบ (Forms)” ซึ่งเขาเชื่อว่าความจริงแท้ (Truth) ไม่ได้อยู่ในโลกแห่งวัตถุที่เปลี่ยนแปลงเสื่อมสลาย แต่เป็น “แบบที่สมบูรณ์แบบ” (Ideal Form) ซึ่งดำรงอยู่อย่างนิรันดร์ ในทางตรงกันข้าม ปาโบล ปิกัสโซ (Pablo Picasso) ศิลปินแห่งศตวรรษที่ 20 กลับสร้างสรรค์ผลงานที่แสดงถึงการแหกกรอบความจริงแบบเดิมๆ ด้วยสไตล์ “Cubism” ที่สื่ออารมณ์ผ่านรูปทรงและสีที่ไม่สมจริง
แม้แนวคิดของทั้งสองดูเหมือนย้อนแย้ง – เพลโตเชื่อในอุดมคติอันนิรันดร์ ส่วนปิกัสโซเชื่อในอารมณ์และการมองโลกจากหลายมุม – แต่การผสมผสานแนวคิดทั้งสองสามารถสร้างมุมมองใหม่ในการใช้ชีวิตและพัฒนาศักยภาพของมนุษย์ได้อย่างลึกซึ้ง
⸻
1. เพลโต: การแสวงหาความจริงและการใช้เหตุผล
เพลโตเชื่อว่ามนุษย์ควรใช้ปัญญา เพื่อเข้าถึง “ความจริงแท้” ซึ่งเป็นสิ่งที่อยู่เหนือรูปธรรม เช่น ความยุติธรรม ความดี และความงามในรูปแบบที่บริสุทธิ์
เขากล่าวใน The Republic ว่า ชีวิตที่ไม่มีการใคร่ครวญ (unexamined life) ไม่ควรค่าแก่การมีอยู่
การประยุกต์ใช้:
• เราควรตั้งเป้าหมายชีวิตบนพื้นฐานของคุณค่าที่แท้จริง ไม่ใช่เพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอกหรือความสำเร็จชั่วคราว
• ฝึกคิดวิเคราะห์และใคร่ครวญตนเองอย่างสม่ำเสมอ เช่น เขียนบันทึก สะท้อนประสบการณ์ และตั้งคำถามว่า “สิ่งที่ฉันทำอยู่ มีคุณค่าต่อชีวิตจริงหรือไม่
2. ปิกัสโซ: การมองเห็นจากหลายมุมและความกล้าที่จะแตกต่าง
ปิกัสโซเชื่อว่าศิลปะไม่ใช่การลอกเลียนแบบธรรมชาติ แต่คือการตีความโลกผ่านมุมมองภายในของศิลปิน ผลงานเช่น Les Demoiselles d’Avignon และ Guernica เป็นตัวอย่างของการสื่อสารอารมณ์และความจริงในอีกมิติหนึ่ง
การประยุกต์ใช้:
• ฝึกมองปัญหาหรือชีวิตจาก “หลายมุมมอง” (Multiple Perspectives) เช่น เข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น หรือมองอุปสรรคเป็นโอกาสสร้างสรรค์
• กล้าที่จะเป็นตัวของตัวเอง แม้สังคมหรือระบบจะไม่เข้าใจในทันที
• ใช้ความคิดสร้างสรรค์ในการแก้ปัญหา เช่น ลองวิธีใหม่ๆ โดยไม่ยึดติดกับแบบแผนเดิม
⸻
3. การหลอมรวมแนวคิด: “อุดมคติที่มีชีวิต และชีวิตที่มีศิลปะ”
หากเรานำแนวคิดของเพลโตและปิกัสโซมาผสมกัน เราจะได้กรอบแนวคิดใหม่ว่า:
• ชีวิตควรมี เป้าหมายในอุดมคติ ที่เราใฝ่หาอย่างตั้งใจ (แบบเพลโต)
• แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ควรมี ความยืดหยุ่นและความคิดสร้างสรรค์ ที่ช่วยให้เรามีชีวิตอยู่ได้จริงในโลกที่ไม่สมบูรณ์ (แบบปิกัสโซ)
การประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาศักยภาพ:
1. ตั้งเป้าหมายชีวิตที่มีความหมาย (Ideal-Driven Purpose) – ไม่ใช่เพียงเพื่อเงินหรือสถานะ แต่เพื่อ “แบบที่สมบูรณ์” ในใจเรา
2. พัฒนา “ความกล้าในการเปลี่ยนมุมมอง” (Creative Thinking) – เปิดรับไอเดียใหม่ แม้จะไม่สมเหตุสมผลในตอนแรก
3. รวมความคิดกับความรู้สึก – ใช้เหตุผลนำทาง แต่ไม่ทิ้งความรู้สึกและสัญชาตญาณ
4. ฝึกการสื่อสารในเชิงสร้างสรรค์ – เช่น ใช้ศิลปะ ดนตรี หรือการเล่าเรื่อง เพื่อเข้าใจตนเองและผู้อื่น
⸻
สรุป
ความขัดแย้งระหว่างเพลโตและปิกัสโซอาจดูเหมือนเส้นตรงกับเส้นโค้ง แต่หากเรามองลึกลงไป เราจะพบว่า “อุดมคติ” และ “ศิลปะ” ต่างก็พยายามเข้าถึง ความจริง ในแบบของตนเอง
มนุษย์ยุคใหม่สามารถใช้เหตุผลเพื่อแสวงหาความหมายที่แท้ (Plato) พร้อมทั้งใช้จินตนาการและความกล้าเพื่อสร้างโลกของตนเอง (Picasso)
และเมื่อเรารวมสองสิ่งนี้เข้าด้วยกัน ศักยภาพของเราก็จะไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในโลกจริงหรือโลกในฝัน – แต่เป็นโลกที่เราออกแบบเองได้
- 1.อ้างอิง:
- 2.• Plato. The Republic. Translated by G.M.A. Grube, Hackett Publishing, 1992.
- 3.• Pablo Picasso, คำกล่าวจากพิพิธภัณฑ์ Reina Sofia, Madrid
- 4.• Scruton, R. (2009). Beauty: A Very Short Introduction. Oxford University Press.
- 5.• Gombrich, E.H. (1995). The Story of Art. Phaidon Press.
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
