เพราะฉันเป็นคนตรงๆ
ฉันเคยได้ยินใครหลายคนพูดว่า
"ฉันเป็นคนตรงๆ มีอะไรก็พูดมา"
โดยแท้จริงแล้ว... คนที่กล่าวอะไรแบบนี้ออกมา ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นคนแบบนั้นจริงๆ
บางครั้งฉันก็เคยได้ยินคำพูดจากหลายคนที่พูดสิ่งที่ตรงข้ามกับความเป็นจริง
ซึ่งกลับกลายเป็นสิ่งที่มาจากประสบการณ์ ความเจ็บปวดของพวกเขาเอง
หลายคนที่บอกว่ารับความจริงได้
แต่เมื่อถึงเวลาที่มีคนพูดอย่างตรงไปตรงมาใส่
กลับ "รับไม่ได้" โดยเฉพาะเมื่อมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตนเอง
ฉันก็เกิดคำถามขึ้นมา... กับความย้อนแย้งเหล่านี้
เมื่อครุ่นคิด... ฉันกลับพบว่าส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะ
เราไม่รู้จักตัวเองดีพอรึเปล่านะ?
เมื่อเราไม่รู้จักตัวเองดีพอ และไม่ตระหนักรู้
การที่มีใครสักคนมาชี้นิ้วบอกเราว่า "จริงๆ แล้วมันเป็นแบบนี้นะ"
มันทำให้เรารู้สึกรับไม่ได้ หรือยอมรับไม่ได้กับตัวตนในด้านที่เรา ไม่อยากรับรู้
บางครั้งเรื่องราวเหล่านี้ แม้ดูเหมือนจะเล็กน้อย
แต่ก็อาจกลายเป็นจุดเปลี่ยนให้เราเติบโตได้ เช่นกัน
คนบางคนไม่สามารถรับความคิดเห็นที่แตกต่างได้
เพราะค่านิยมหรือการเลี้ยงดู ที่ปลูกฝังความเป็นกลุ่มก้อนมากเกินไป
ทั้ง อีโก้ และ อคติ
จนทำให้คนเราไม่สามารถมีความเป็น “ปัจเจก” ได้อย่างแท้จริง
คนบางคน... แม้จะดูเหมือนใจเปิดกว้าง
แต่ในความเป็นจริง พอมีใครมาวิพากษ์ถึงสิ่งที่เขาเชื่อหรือถือไว้
พวกเขาเหล่านั้นก็พร้อมเปิด "ระบบป้องกัน" ขึ้นมาทันที
แต่หากทุกอย่างนี้
มาพร้อมกับการที่เรา ตระหนักรู้ และมี สติพอ
ในการรับรู้ความเป็น "เรา" ณ ขณะนั้น เช่น
เมื่อเราเริ่มโกรธกับสิ่งที่คนวิพากษ์วิจารณ์
เรามีสติพอที่จะรับรู้ว่า "นี่คือความโกรธของเรา"
และถามตัวเองว่า...
ทำไมเราโกรธ?... รวมถึง
สิ่งที่เขาพูดมีความจริงอยู่แค่ไหน?
สิ่งแรกที่ควรทำ
ไม่ใช่ตัดสินผ่านอารมณ์ แต่ควร ตัดการรับรู้ผ่านอารมณ์
แล้วมองกลับไปที่ ข้อเท็จจริง ในคำพูดเหล่านั้น
ว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้น จริงกี่เปอร์เซ็นต์?
เมื่อเราเริ่มวิเคราะห์ แยกแยะสิ่งต่างๆ
เราจะพบว่า... เราได้เรียนรู้อะไรมากมายจากคนที่ "พูดตรงๆ" กับเรา
เราสามารถวาง อคติ และ อีโก้
เพื่อรับข้อเท็จจริงเหล่านั้นไปพัฒนาและปรับปรุงตัวเองต่อไป
บางครั้ง…
การมีอารมณ์อยู่เหนือเหตุผล
ก็อาจทำให้เราพลาดอะไรดี ๆ
จากคนรอบตัวไป โดยไม่รู้ตัวเลยก็เป็นได้
ในอีกด้านหนึ่ง
คนที่พูดจาตรง ๆ ด้วยความเคยชิน
เพราะอาจไม่ค่อยมีใครถือสาหาความหรือไม่กล้าพูดบอกพวกเขา
เพราะกลัวความขัดแข้ง
แต่บางครั้ง… พวกเขาเองก็อาจไม่ทันได้ตระหนักรู้ถึงตัวเองเช่นกัน
คำพูดตรง ๆ ที่ถูกเปล่งออกมา
อาจมีพื้นฐานมาจากการมองโลกจากจุดยืนของตนเป็นหลัก
โดยที่ยังไม่ได้กลั่นกรองว่า
สิ่งที่พูดนั้นพูดไปเพื่ออะไร
และคำพูดเหล่านั้น “สมควร” จะพูดออกไปหรือไม่
สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่ควรพิจารณาอย่างรอบคอบ
การพูดอะไรบางอย่างออกไป
แม้จะเป็นสิทธิของเรา
ก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งนั้นจะ “ถูกต้อง” หรือ “สมควร” เสมอไป
ในความเป็นจริง
เราควรกลับมาทบทวนว่า
คำพูดของเรานั้น… ไปทำร้ายใครหรือเปล่า?
และการยึดถือความคิดของตนเป็นศูนย์กลางจนเกินไปนั้น
เหมาะสมหรือไม่? เอาสิทธิอะไรที่ถือเอามาตรฐานตัวเองมากำหนดตัดสินคนอื่น
บางครั้ง… คำพูดที่เราคิดว่า “ตรง”
อาจกำลังละเมิดสิทธิของใครบางคนโดยไม่ตั้งใจ
และการบอกกับใคร ๆ ว่า
“ฉันเป็นคนตรง ๆ นะ”
ไม่ได้แปลว่าเรามีอำนาจหรือถือสิทธิจากข้อความนั้น
ที่จะพูดอะไรก็ได้กับใครก็ได้
โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่น
สุดท้ายนี้
ไม่ว่าเราจะอยู่ในบทบาทของผู้รับสารหรือผู้ส่งสาร
ของคำว่า “ความตรงไปตรงมา”
ขอให้เรายึดถือข้อเท็จจริง ตระหนักรู้ในตัวเอง
และคงไว้ซึ่งเจตนาที่ดีในการสื่อสารกับผู้อื่น
ข้อความจากข้อเท็จจริงของความตรงไปตรงมาเหล่านั้น
จะก่อคุณค่าต่อทั้งผู้พูดและผู้ฟังอย่างแท้จริง...
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
