5 มิ.ย. เวลา 14:51 • นิยาย เรื่องสั้น

“เราจะขึ้นมายืนบนฝั่งของความคิด...ได้บ้างไหม?”

เคยไหมคะ... อยู่ดี ๆ ใจก็เหนื่อย
ทั้งที่เรายังไม่ได้ทำอะไรหนักหนาเลยด้วยซ้ำ
ระหว่างที่ปลายยืนอยู่ริมเรือข้ามฟากในประเทศเกาหลีใต้ ขณะไปดูงาน
วันนั้นสายลมเย็นก็กระทบแก้มเหมือนจะบอกอะไรบางอย่าง...
ภาพภูเขาด้านหลังกับผืนน้ำที่เคลื่อนไปอย่างเงียบสงบดูไม่เหมือนอะไรเลย... แต่ลึก ๆ แล้วมันเหมือนความคิดในใจเรามาก
ค่ะ...
เราเองก็เป็นแบบนั้น — เหมือนเรือลำหนึ่ง
ที่ล่องอยู่ท่ามกลางกระแสความคิด
ที่บางวันก็เชี่ยวกราก บางวันก็เงียบงัน
แต่รู้ไหมคะ...
ไม่ว่าเราจะกำลังไหลไปกับกระแสแบบไหน
เรามีสิทธิ์ “เลือก” ขึ้นมาบนฝั่ง เพื่อดูทุกอย่างจากภายนอกได้เสมอ
บางที การหยุดพักเพื่อมอง
อาจไม่ใช่การถอยหลัง
แต่คือการให้โอกาสตัวเอง ได้เห็นว่า...
“อ๋อ เรากำลังคิดมากไปนะ”
“อ๋อ เรากำลังวนอยู่ในความกังวลที่ยังไม่เกิด”
หรือ
“อ๋อ…เราแค่เหนื่อยเองนะ ยังไม่แพ้หรอก”
ปลายคิดว่า...
เราควรอ่อนโยนกับใจตัวเองให้มาก ๆ
เพราะกระแสน้ำในใจคน บางทีก็ไม่จำเป็นต้องว่ายสวนเสมอไป
เราขึ้นมายืนบนฝั่งบ้างเถอะนะ
มองกระแสความคิดเฉย ๆ เหมือนเป็นเรือลำหนึ่ง
ที่แล่นผ่านไป… แล้วก็จะผ่านไป
☁️
และเมื่อเรายอมให้ตัวเองได้หยุดพัก
ความสงบจะค่อย ๆ หยดลงกลางใจ
เหมือนละอองน้ำ ที่ไม่ดัง...แต่ซึม
วันนี้...ลองให้เวลากับความเงียบดูสักนิดนะคะ
บางทีคำตอบที่เราตามหา
อาจไม่ได้อยู่ใน “ความคิด”
แต่อยู่ใน “ความสงบ” ที่เราลืมหายใจ
ไอเดียนี้เพิ่งผุดขึ้นมาขณะปลายยืนรอบนเรือเลยค่ะ
🌊☁️
“ใจเรา...ก็เหมือนเรือลำน้อย
บางวันก็ล่องลอยในความสงบ
บางวันก็ฝ่าสายน้ำเชี่ยวกรากของความคิด
แต่ไม่เป็นไรเลยนะคะ
ตราบใดที่เรายังไม่ถอดใจ
เราก็ยังไปต่อได้เสมอ”
.
.ด้วยรักและอยู่ข้างๆคุณเสมอ
— ปลายดาว ✨

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา