ถ้าเสี่ยวหยูไม่ขายหุ้น ณ วันที่ Thunder Express มูลค่า30,000 หุ้นของเธอที่มีจะมีมูลค่าเท่าไหร่?
จากบทความก่อนหน้า เราได้ตั้งคำถามทำนองเดียวกันว่า มูลค่าหุ้นส่วนของเจ๊อลิซ หวัง ที่ลงทุนในบริษัทของพวกพระเอกนั้นจะมีมูลค่าเท่าไหร่กัน ณ วันที่บริษัทมีมูลค่า 30,000 ล้านบาท เราพอได้ตัวเลขคร่าวๆประมาณว่าจะอยู่ราวๆแถว 3,000 กว่าล้านบาท ซึ่งในมูลค่านี้มีสัดส่วนหุ้นของเสี่ยวหยูนางเอกของเราอยู่ เป็นสัดส่วน5% ณ วันก่อตั้งบริษัท
![[กุนซือจับฉ่าย ผู้บริหารจับกัง] Thunder Express หุ้นของอลิซ หวัง: นั่งเฉย ๆ ก็รวยขึ้น 5,000 ล้านบาท!!!!?
⚠️คำเตือน มีการสปอยล์เนื้อเรื่อง!](https://t1.blockdit.com/photos/2025/06/6844ce5cbf0dc2bd60e4705c_800x0xcover_EBoJ0oeI.jpg)
แต่บริษัทเกิดจำเป็นต้องการใช้เงินเพิ่ม บริษัทมีเงินสดไม่น่าพอจะยืนสู้ถึงวันแคมเปญ 11.11 ของบริษัทอีคอมเมิร์ซที่ต้องการหาดีลพันธมิตรในการส่งสินค้าปีหน้าเป็นเวลา1 ปี หากได้ดีลดังกล่าวจะทำให้บริษัทรอดพ้นจากวิกฤตต่างๆได้ เหตุการณ์ก็ดำเนินไปตามแบบบทละคร เนื้อเรื่องจะดำเนินไปยังไงนั้นคงไม่ขอลงในรายละเอียดตรงนี้ แต่สรุปว่าเสี่ยวหยูได้นำหุ้นของตัวเองไปขายให้กับอลิซ หวัง เพื่อที่จะได้เงินมาให้บริษัทใช้พยุงตัวและสู้ต่อในแคมเปญดังกล่าว นั่นจึงทำให้เสี่ยวหยูไม่มีหุ้นในบริษัทอีก
มีประเด็นนึงที่ชวนคิดก่อนที่เราจะไปกันต่อ ณ วันที่ เจ๊อลิซ หวัง เข้ามาถือหุ้น15% ด้วยเงินลงทุน15ล้านดอลลาร์ นั่นแปลว่า ทำให้บริษัทมีมูลค่าเทียบเท่า 100 ล้านดอลลาร์ หรือราว 3,300 ล้านบาท งั้นเรามาทบทวนสัดส่วนการถือหุ้น ณ ก่อนเจ๊อลิซ หวัง เข้ามาลงทุนจะเป็นดังนี้
สันติ 65%
รุ่ยเจี๋ย 30%
เสี่ยวหยู 5%
โครงสร้างหุ้นของ Thunder Express หลังได้มีการออกหุ้นใหม่ 15% จะทำให้หุ้นเก่าของสามคนแรกจะถูกเจือจางลง(Dilution) [จะคำนวณด้วย %ถือหุ้นใหม่ = %ถือหุ้นเก่า*(1-%หุ้นที่ออกใหม่)*100)] หมายความว่าเพิ่มหุ้นใหม่มา15% ก็ให้เอา85% (มาจาก1-15%) ไปคุณ%หุ้นของคนก่อนหน้าได้เลย จึงเป็นดังนี้
สันติ 65%*(85%)=55.25 %
รุ่ยเจี๋ย 30%*(85%)=25.5 %
เสี่ยวหยู 5%*(85%)=4.25 %
อลิซ หวัง = 15%
มูลค่าบริษัท คือ 3,300 ล้านบาท
หากใครยังจำได้ในวันที่เสี่ยวหยูมาสัมภาษณ์งานกับสันติและรุ่ยเจี๋ยบอกไว้ว่าขอเวลาสองปีจะพาบริษัทไปที่มูลค่า2พันล้าน แม้ในซีรี่ส์ไม่ได้กล่าววันเวลาไม่ชัดเจน ความจริงแล้วในเวลาไม่ถึง 1 ปีด้วยซ้ำมูลค่าบริษัทก็อยู่ที่3,300 ล้านบาทแล้ว หากคิดมูลค่าหุ้นของที่เสี่ยวหยูมีจะเท่ากับ 3,300 ล้านบาท*4.25 % = 140.25ล้านบาท หมายความว่านางเอกสามารถไปหาใครมาซื้อหุ้นของเธอในราคาประมาณนี้ยังได้เลย หรือ ยอมขายที่ราคาต่ำกว่าประเมินสัก50% คือ 70.12 ล้านบาท ก็ยังพอได้อยู่
ในตามเนื้อเรื่องเสี่ยวหยูสามารถขายได้เพียง 34 ล้านกว่าบาท ก็นับว่าน้อยมากจากมูลค่าบริษัท ณ 3,300 ล้านบาท
จุดนี้เสี่ยวหยูขายถูกไปไหม ทำไมเจ๊แกโหดเหี้ยมเช่นนี้ นังงูพิษ! (ด่าแบบรุ่ยเจี๋ย)
แต่เราต้องไม่ลืมว่ามูลค่าที่ได้มานั้นเป็นเพียงการให้ราคามาจากสายตาของเจ๊อลิซ หวัง เพียงคนเดียวเท่านั้น (เพราะเป็นคนวงนอกคนเดียวที่ถือหุ้นบริษัทนี้อยู่)
จะมีฉากหนึ่งที่ทางพวกพระเอกได้ไปขอกู้เงินจากเจ๊อลิซ หวัง 100 ล้านบาท โดยจะคืนให้ในหนึ่งปีพร้อมดอกเบี้ย เจ๊อลิซไม่มีปัญหาที่จะให้กู้เงินก้อนนี้ แต่มีเงื่อนไขคือต้องคืนภายหกเดือน หากทำไม่ได้จะต้องแลกกับหุ้น(เปลี่ยนหนี้เป็นหุ้น)ให้เจ๊อลิซ หวัง อีก 15% นั่นแปลว่าในสายตาของเจ๊ให้ค่าอยู่ที่ประมาณ 666 ล้านบาท ณ ตอนที่มาขอเงินกู้
ดังนั้นการที่เสี่ยวหยูขายหุ้นได้ที่ 34 ล้านกว่าบาทจากสัดส่วนที่ตัวเองมีอยู่ (4.25% หลัง Dilution แล้ว) ในสายตาของเจ๊อลิซก็ควรซื้อไม่เกินที่ 666ล้านบาท*4.25% = 28.33 ล้านบาท แต่นี่ยอมซื้อที่ส่วนต่างแพงขึ้นเกือบๆ 6 ล้านบาท
ถ้าขยี้ต่อในจุดนี้อีกนิด แสดงว่าเจ๊อลิซให้ค่าบริษัทนี้อยู่ที่ 800 ล้านบาท (34ล้านบาท/800ล้านบาท=4.25%)
มีฉากก่อนหน้าที่นางเอกจะไปขายหุ้นให้เจ๊อลิซ คือเจ้าสัวคณินมาเสนอซื้อทั้งบริษัท ณ ที่ 1,200 ล้านบาท ซึ่งเจ้าสัวพูดด้วยซ้ำว่าประเมินจากกระแสเงินสดน่าจะอยู่แถวพันล้าน แต่นี่ปราณีให้เลยเสนอราคานี้ให้ ถ้าจะจริงที่เจ้าสัวปราณีกว่าเยอะจริงๆ
เจ๊อลิซ เขี้ยวลากดินกว่าเยอะนะ ณ จุดนี้ ไม่แปลกใจที่เจ๊แกจะสร้างผลตอบแทนให้ตัวเองมากมายมหาศาลจากบทความก่อนหน้าที่เราเคยเขียนถึง
ทีนี้เรากลับมาที แล้ว ถ้านางเอกไม่ได้ขายสัดส่วนของตัวเอง โดยสมมติให้มีแหล่งเงินกู้ยืมจากที่อื่นจนพระเอกและพวกชนะแคมเปญดังกล่าว แล้วดำเนินกิจการต่อไปอย่างที่เราเคยตั้งสมมติฐานไว้ว่า ได้มีการระดมทุนจากซีรี่ส์B C และD โดยในแต่ละขั้นแลกกับหุ้น15% ยืนพื้นจากเจ๊อลิซให้นับเป็นซีรี่ส์A ต่อจนจบที่E ได้เงินมา4,700 ล้านบาท ดันมูลค่าเกิน33,000 ล้านบาท
โดยจะขอคำนวณแบบรวบรัดซีรี่ส์B C D ดังนี้ 4.25%*(85%)(85%)(85%)=2.61% คือสัดส่วนหุ้นที่เสี่ยวหยูจะเหลืออยู่ หลังการระดมทุนซีรี่ส์D เสร็จ
มาต่อที่ซีรี่ส์E จากแหล่งข่าวที่ทำให้รู้ว่าบริษัท Flash Express ที่เป็นแรงบัลดาลใจให้ซีรี่ส์เรื่องนี้ระดมทุนได้จริงที่ 4,700 ล้านบาท ดันมูลค่าเกิน33,000 หมายความว่าในซีรี่ส์E แลกหุ้นไป 4,700/33,000=14.2%
ดังนั้นสัดส่วนของเสี่ยวหยูจะเป็น 2.61%*(1-14.2%)=2.24%
เพราะฉะนั้นเราจึงรู้ว่ามูลค่าของเสี่ยวหยู ณ วันที่บริษัทมีมูลค่า30,000ล้านบาท (ณ จบตอนของเรื่อง) จะเท่ากับ 30,000ล้านบาท*2.24%=672 ล้านบาท
672 ล้านบาท!!! แม้จะถือหุ้นเพียง2.24% เสี่ยวหยูปิดหนี้ให้พ่อได้6รอบเลยนะนั่น ยังมีเงินเหลือพอไปซื้อบ้านในฝันอะไรของเธอได้อีกมั้งนั่น
งั้นมาคิดต่ออีกหน่อย เท่าที่เรารู้เพิ่มเติมบริษัท Flash Express ระดมเงินมาได้อีก 15,000 ล้านบาท ดันให้มูลค่าบริษัทเป็น 70,000 ล้านบาท ในซีรี่ส์F นั่นเท่ากับว่าแลกหุ้นไป 15,000/70,000=21.4% ส่วนของเสี่ยวหยูก็จะเป็น 2.61%*(1-21.4%)=2.05% มูลค่าก็จะเปลี่ยนเป็น 70,000ล้านบาท*2.05%=1,435 ล้านบาท
ถ้าเสี่ยวหยูมีตัวตนจริงและถือหุ้นจนถึงตอนนี้ได้ เธอก็คือเศรษฐนีพันล้านนี่เอง
แต่อย่างที่เธอกล่าวไว้ ธันเดอร์ไม่ใช่ทุกอย่างสำหรับเธอ เธอเองมีความฝันของเธอเหมือนกัน ความฝันของเธอไม่ใช่ใช้หนี้ให้พ่อ แต่คือเลียม ผู้ชายที่รักเธอแบบแท้จริง และเธอก็รักเลียมจริงๆ (ไม่นับรวมเรื่องเผลอใจนะ) เรื่องของเธอก็สอนในมุมที่ว่า คุณจะเลือกทางไหนก็แล้วแต่ไม่มีผิดหรือถูก แต่คุณต้องแน่วแน่และชัดเจนในสิ่งที่คุณเลือก
อย่างที่เธอเลือกมาทำธันเดอร์ก็พิสูจน์อย่างหนึ่งว่า มันจะสำเร็จจริงๆได้นะ อย่างน้อย ครอบครัวสามีจะไม่สามารถดูแคลนเธอได้อีก แบบที่เธอรู้สึกว่าต้องเป็นหนูตกถังข้าวสารที่ต้องแต่งกับเลียม (ส่วนตัวเดาว่าเลียมน่าจะช่วยเหลือเรื่องหนี้สินที่บ้านของเสี่ยวหยู)
ส่วนสันติแม้จะไม่ได้ลงเอยที่ได้รักกัน แต่ในสายตาของเสี่ยวหยู สันติคือชายดีที่มีความน่าเชื่อถือและไว้วางใจได้ เพราะสันติคือคนที่พร้อมจะแก้ไขในสิ่งผิดเสมอและพร้อมจะเรียนรู้เพื่อให้ตัวเองดียิ่งขึ้น ผลลัพธ์คือสันติคืนหนี้ให้เสี่ยวหยูพร้อมดอกเบี้ยเป็น 200 ล้านบาท (ดอกเบี้ย500% รุ่ยเจี๋ยไม่ด่าตายหรอนั่น)
เอาจริงเลียมเองก็ให้ค่าสันติไว้ไม่น้อยเลยนะ 500 ล้านบาท แลกกับหุ้น10% (มูลค่าบริษัท 5,000 ล้านบาท) ถ้าเทียบกันระหว่างเจ๊อลิซ และเจ้าสัวคณิน เลียมให้มูลค่ามากที่สุด หรืออาจจะเป็นราคาที่จ่ายเพื่อให้แฟนตัวเองไม่ต้องทำงานลำบากนะ?
มูลค่าแท้จริงของชีวิตคือเท่าไหร่?
「勝可知，而不可為勝。」
“แม้จะสามารถรู้ได้ว่าเราจะชนะ แต่ไม่อาจฝืนทำให้ชนะได้” – ซุนวู
ในสนามรบธุรกิจ เสี่ยวหยู “ขายหุ้น” ในวันที่หลายคนบอกว่า “ขายขาดทุน” -> นี่ “คือแม้จะสามารถรู้ได้ว่าเราจะชนะ”
แต่ถ้ามองในสายตาของคนที่ต้อง“ยื้อชีวิตบริษัททั้งบริษัท” นี่คือการ “จ่ายเพื่อรอด” ->นี่คือ “แต่ไม่อาจฝืนทำให้ชนะได้"
เพราะถ้า Thunder ล้มไปวันนั้น มูลค่าหุ้นของเธอและทุกคน = 0 บาท
บางครั้งชัยชนะไม่ใช่การรักษาหุ้นไว้จนรวย
แต่คือการตัดสินใจยอมเสียอะไรบางอย่าง เพื่อรักษาสิ่งที่ใหญ่กว่าไว้ — นั่นคือ “โอกาสของทีม”
เธอไม่ได้รวย แต่เธอเป็นคนที่ “กล้าพอจะเลือก” และ “แน่วแน่กับสิ่งที่เลือก”
ไม่ต่างจากแม่ทัพที่รู้ว่า “ชัยชนะ ไม่ได้อยู่ในสนามเดียวเสมอไป”
เสี่ยวหยู อาจไม่ได้ชนะในเกมหุ้น แต่เธอชนะในเกม “ชีวิตของเธอเอง”
และสุดท้าย… Thunder ก็ “อยู่รอด”
สันติก็ “เติบโต”
เลียมก็ “เข้าใจ”
แม้หุ้นจะหาย แต่เธอก็ได้ “ศักดิ์ศรีที่ไม่มีใครซื้อได้ด้วยเงิน”
"หุ้นอาจถูกเจือจาง... แต่จิตใจที่แน่วแน่ไม่มีอะไรเจือจางได้"
ทิ้งท้ายก่อนจาก ว่ากันว่าอีกไม่นาน Flash Express คงจะเข้าIPO ในเร็วๆนี้ มีการคาดการณ์ว่าอาจจะอยู่ที่มูลค่าบริษัท 100,000 ล้านบาท คำถามคือหากเป็นเช่นนั้นจริง คุณคิดว่ามูลค่าสัดส่วนหุ้นของเสี่ยวหยูเป็นที่เท่าไหร่ (ในกรณีที่ Flash Express แลกกับหุ้น 20%)
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
