8 มิ.ย. เวลา 07:07 • ประวัติศาสตร์

เด็ก ม.ศ.3 รุ่นยังไม่สุดท้าย ที่เรียนยังไงก็ไม่มีวันสอบตก!!

ใช่ครับ..ผู้เขียนสอบเทียบชั้น ม.ศ.3 ได้ตั้งแต่เรียนอยู่ชั้น ม.ศ.2
นักเรียน ม.ต้น ในสมัยเมื่อ 40 กว่าปีก่อน มีทางลัดในการเรียน ด้วยการสอบเทียบพาสชั้น ตอนเรียน ม.ศ.2 ดิ้นรนไปลองสอบเทียบ เลื่อนชั้น ม.ศ.3 ที่สนามสอบโรงเรียนปทุมคงคา ก็สามารถสอบผ่านมาได้ ผู้เขียนดีใจมาก ด้วยตอนนั้นชอบเรื่องภาษาต่างประเทศ จึงไปสมัคร บพิตรพิมุข จักรวรรดิ ก็โดนปฏิเสธ เพราะเขาไม่รับเด็กสอบเทียบ คือจุดประสงค์ของการเปิดให้นักเรียนมาสอบเทียบเพราะต้องการให้เรียนต่อในระดับ ม.ปลาย ไม่ใช่สายอาชีพ
ประกาศณียบัตร ที่ได้มาจากการสอบเทียบ ขณะอยู่ ม.ศ.2 โรงเรียนวัดสังเวช
ประกาศณียบัตร ใบที่ 2 ตอนจบ ม.ศ.3 ในภาคเรียนปกติ
ทาง ผ.อ.คือท่าน อ.สุทธิ เพ็งปาน ซึ่งสุดแสนเฮี้ยบ ท่านมาแทน อ.ทิม ผลภาค ตอนเทอม 2 ม.ศ.1 ท่านเจ้าระเบียบและเคร่งครัดมากๆ ผู้เขียนโดนจับเรื่องแต่งกายผิดระเบียบ กับ*ทรงผม เป็นประจำ แต่ท่านยังมีเมตตาเอ่ยกับผู้เขียนว่า ถ้าเธอยังหาที่เรียนไม่ได้ ก็ยินดีต้อนรับกลับมานะ
ผู้เขียนถึงกับจุกในหัวอก และซึ้งใจท่าน ผ.อ.สุทธิ มากๆ แต่ตอนนั้นตัดสินใจยากจริงๆกับการที่จะไปเรียน ม.ศ.4 กับเพื่อนใหม่ หรือกลับมาเรียน ม.ศ.3 กับเพื่อนร่วมรุ่นดังเดิม ด้วยติดเพื่อน ใช่แล้วครับ สุดท้ายจึงตัดสินใจกลับมาเรียน ม.ศ.3 ที่เดิม แทนที่จะกลายเป็นรุ่นพี่ ม.ศ.4 ของเพื่อนร่วมรุ่น ว.ว. 23 คงสับสนน่าดูตอนเลี้ยงรุ่น
ตอนนั้นมีเป้าหมายจะเข้าวิทยาลัยช่างศิลป สังกัดกรมศิลปากร ที่ผู้เขียนตั้งเข็มทิศชีวิตไว้ตั้งแต่เด็กและเป็นอีก 1 สาเหตุที่ไม่ไปต่อ ท.ศ.เหมือนเพื่อนๆ ส.พ.ช. พลับพลาชัย ที่แทบจะยกชั้นข้ามถนนเข้าไปเป็นลูกแม่รำเพย ตอนมาสมัคร ว.ว.อาจารย์ที่รับสมัครพอเห็นว่าจบมาจาก ส.พ.ช.ก็สงสัย มองลอดแว่นถามผู้เขียนว่า ทำไมไม่เข้าเทพศิรินทร์หรือสวนกุหลาบ เกเรใช่มั้ยนี่? แหะๆเปล่าครับ ก่อนนั้นเด็กดีเรียบร้อยพูดน้อย จะมาเกเรก็ที่นี่แหละครับอาจารย์ อิอิ
การมาเรียน ว.ว.ก็เพื่อจะได้นั่งรถเมล์ผ่านหน้าช่างศิลป เพราะบ้านผู้เขียนอยู่ย่านบรรทัดทอง นั่งรถเมล์ รอบเมืองเทเวศร์ สาย 53(วนขวา)ต่อเดียว จะผ่าน ช.ศ.ตรงข้างโรงละครแห่งชาติ ก่อนรถจะเลี้ยวลอดใต้สะพานพระปิ่นเกล้า เข้าถนนพระสุเมรุ มุ่งหน้าบางลำพู ทุกวันถึง 3 ปีเต็ม
ปีนั้นเลยเกเรสุดๆเพราะเรียนยังไงก็ไม่ต้องกลัวสอบตกซ้ำชั้น จึงหนักไปทางเล่นบ้าง **แกล้งเพื่อนบ้าง ไม่ดูหนังสือสอบเลย แต่ผลสอบผ่านได้ 57% ปีนั้นจึงมีใบประกาศฯถึง 2 ใบ ก่อนจะมาตั้งใจสอบเข้า วิทยาลัยช่างศิลป หรือ ช.ศ.ที่วังหน้า ในลำดับต่อไป ซึ่งก็ต้องใช้ความเพียรพยายามถึง 2 ปี กว่าจะประสบความสำเร็จ ในการสอบครั้งที่ 2 ถึงจะฝ่าหมู่มวลนักเรียนที่จบ ม.ศ.3 จากทั่วสารทิศ เข้ามาได้ในลำดับที่ 67 จาก 180 คน (อัตราการสอบแข่งขัน 8:1)
ภาพจากปก : เด็กนักเรียนโรงเรียนวัดสังเวช ชั้น ม.ศ. 3/9 รอบบ่าย เลขประจำตัว 7058 ปี 2522/1979
*ท่านเองตัดผมทรงลานบินเป็นตัวอย่าง
**อ่านเรื่องราวได้ในบทความ โต้งเพื่อนรัก >> https://www.blockdit.com/posts/67fd080732ee76ef1f7235c0
อาลั้นเด็กหลังตลาด/เตี่ยงหม่อโผ่วตาโปวเกี้ย
โฆษณา