10 มิ.ย. เวลา 02:03 • หนังสือ

บันทึกลับของแอนน์ แฟรงค์ งานเขียนที่ไม่สิ้นหยดน้ำหมึก

เขียน : แอนน์ แฟรงค์
แปล : สังวรณ์ ไกรฤกษ์
ว่าด้วยไดอารี่ของเด็กผู้หญิงชาวเยอรมันเชื้อสายยิวอายุ13ปีที่ต้องใช้ชีวิตในช่วงสงครามโลกครั้งที่2 นาซีเริ่มกวาดล้างชาวยิวในเยอรมนี เมื่อครอบครัวของแอนน์ แฟรงค์เห็นท่าทีไม่ดีจึงอพยพไปยังเนเธอแลนด์ โดยคุณพ่อของเธอนั้นเริ่มทำธุรกิจเกี่ยวกับแยม
สถานที่ประเทศใหม่แห่งนี้ ที่ซึ่งแอนน์คล้ายจะได้เริ่มชีวิตที่ดีอีกครั้ง ได้เริ่มเรียนในโรงเรียน ได้ดูหนังและอ่านหนังสือทั้งหลายคล้ายกับตอนอยู่เยอรมนี สถานการณ์ดูเหมือนกับปกติ แต่แล้วความจริงก็กลายเป็นความฝัน การคุกคามของนาซีค่อยๆลามไปถึงโปแลนด์และเนเธอร์แลนด์ในที่สุด
ตั้งแต่ช่วงที่บ้านเมืองเริ่มไม่ปกติ แอนน์ค่อยๆเล่าถึงการใช้ชีวิตของตัวเองและครอบครัวที่ยากขี้น ตั้งแต่เริ่มการแบ่งหมวดหมู่คนเยอรมันและคนที่มีเชื้อสายยิวให้เห็นได้โดยประจักษ์ผ่านสัญญลักษณ์ดาวหกแฉก การสร้างกฎที่บีบบังคับให้คนที่มีเชื้อสายยิวนั้นใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก เช่น ห้ามเข้าร้านอาหารห้ามเดินสวนสาธารณะ,ห้ามชาวยิวทำธุรกิจหรือแม้แต่เข้าดูภาพยนตร์ในโรงหนัง
เมื่อถึงเวลาแห่งการถูกเนรเทศ ครอบครัวของแอนน์ตัดสินใจใช้ชีวิตที่ต้องหลบซ่อนในตึกกับผู้หลบซ่อนอื่นอีกจำนวนหนึ่ง วันแล้ววันเล่าดำเนินไปในความเงียบ มีผู้หลบซ่อนเพิ่มมาเล็กน้อยและเมื่อความมืดบดบังแสงอาทิตย์ ความปกติในการใช้ชีวิตก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นมา
แอนน์ใช้ไดอารี่ในการสื่อสารเพื่อระบายเหตุการณ์และความรู้สึกต่างๆที่ต้องสัมผัส ความเหงา ความเปล่าเปลี่ยวและความทุกข์จากผลพวงของสงคราม ทว่าแอนน์ยังคงมีความสดใสและความหวังก่อตัวเล็กๆข้างในใจว่าสงครามจะยุติลง
ความน่าสนใจในประเด็นไดอารี่คือเป็นของเด็กผู้หญิงในวัยสิบขวบต้นๆที่มีความสามาถในการใช้ถ้อยคำ เล่นแร่แปรธาตุกับตัวอักษรและการรับรู้ข้อมูล รวมถึงตั้งข้อสังเกตกับโลกรอบตัวที่เก่งกว่าเด็กในวัยเดียวกัน เหตุด้วยเพราะมีความใฝ่รู้ในงานเขียนและประสบการณ์ที่ได้มาจากการดูภาพยนตร์มากกว่าเด็กส่วนใหญ่ในยุคนั้น
แอนน์มีความฝันอยากที่จะเป็นนักเขียนและพบว่างานเขียนมีอิทธิพลโดยตรงต่ออารมณ์และตัวตนของเธอ การเขียนช่วยขัดเกลาจิตวิญญาณเธอให้นุ่มละมุนและเต็มไปด้วยความงามความรักและความหวังที่จะใช้ชีวิตต่อไป แม้การซ่อนตัว2ปีจะจบลงก็ตาม
Photo source : unknown
โฆษณา