แน่นอนว่าบางครั้งการอยู่คนเดียวไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า แต่คือช่วงเวลาที่เราได้กลับมาใกล้ชิดกับตัวเองมากที่สุด ในโลกที่เสียงดังตลอดเวลา การได้ใช้เวลานั่งเงียบ ๆ ฟังเสียงหัวใจตัวเอง กลายเป็นของขวัญล้ําค่า การอยู่คนเดียวไม่ได้แปลว่าไม่มีใครรัก แต่คือการได้เรียนรู้ที่จะรักตัวเองก่อน คนอินโดนีเซีย มักเป็นคนอบอุ่น อ่อนโยน และให้ความสําคัญกับความสงบทางใจ การได้อยู่กับธรรมชาติ อ่านหนังสือ ฟังเพลงเบา ๆ หรือแค่ได้นั่งจิบกาแฟท่ามกลางสายลมอ่อน ๆ มันคือ "ความสบายใจ" ที่หาไม่ได้จากความวุ่นวายภายนอก ไม่จําเป็นต้องมีใครมาเติมเต็ม เพราะบางที...เราก็เต็มพออยู่แล้ว