ใต้ท้องทะเล หรือ อวกาศ…
ความสงบแบบไหนที่เป็นของฉัน
คนเราต่างต้องการ “ความสงบ” ในจังหวะที่ใจเหนื่อย
บางคนหนีเข้าป่า
บางคนซ่อนตัวในห้อง
แต่สำหรับฉัน…
ฉันมักจินตนาการถึงสองสถานที่ที่เงียบที่สุดในจักรวาล
ใต้ท้องทะเลลึก กับ อวกาศ
ทั้งคู่เงียบ
ทั้งคู่ลึก
แต่…ให้ความสงบในแบบที่ไม่เหมือนกันเลย
ใต้ท้องทะเล
ความสงบที่ยังรู้สึกว่าตัวเองมีอยู่
ในทะเลลึก — น้ำเย็นและหนาแน่นโอบล้อมตัวฉัน
เสียงเดียวที่ได้ยินคือหัวใจของตัวเอง
หรือบางครั้งก็เป็นเสียงคลื่นที่ซัดจากที่ไกลมาก
ที่นี่…
ฉันยัง “มีอยู่”
ยังรู้สึกถึงน้ำรอบตัว
ยังรู้ว่ามีปลาว่ายผ่าน
และยังรับรู้ว่าฉันอยู่ใต้ผิวน้ำ…ไม่ใช่หายไปจากโลก
มันคือความสงบที่เหมือนถูกกอด
ไม่มีคำพูด ไม่มีการปลอบ
แต่ก็ไม่เดียวดายเลย
อวกาศ
ความสงบที่ไม่มีอะไรเหลือเลย
อวกาศคือความเงียบที่สมบูรณ์แบบที่สุด
ไม่มีอากาศ ไม่มีเสียง
ไม่มีแรงดึงดูด ไม่มีทิศทาง
ไม่มีอะไรสัมผัสถึง…ไม่มีแม้กระทั่งความคิด
ฉันล่องลอยอยู่กลางจักรวาล
ไม่ต้อง “เป็นอะไร”
ไม่ต้อง “ทำอะไร”
ไม่ต้อง “มีตัวตน”
นี่คือความสงบที่บริสุทธิ์
เงียบมาก…จนว่างเปล่า
สงบมาก…จนไม่เหลือแม้แต่ฉัน
ความเงียบสองแบบ
แล้วแบบไหน…ที่เป็นของฉัน?
บางวันฉันเหนื่อยจากเสียงรอบตัว — ฉันนึกถึงทะเล
ทะเลยังมีคลื่น มีลมหายใจ มีสิ่งมีชีวิต
มันเงียบ…แต่ยังมี “ชีวิต” อยู่
แต่บางวันฉันเหนื่อยจาก “การเป็นตัวเอง”
เหนื่อยจากคำพูด
เหนื่อยจากความคาดหวัง
วันนั้น…ฉันอยากล่องลอยในอวกาศ
ให้ความว่างเปล่าปลดปล่อยทุกอย่าง
ใต้ทะเล…คือความสงบที่ลึก แต่ยังมีชีวิต
อวกาศ…คือความสงบที่ไกล แต่ปลอดจากทุกสิ่ง
บางคนกลัวความเงียบ
แต่ฉันไม่กลัวมันเลย
เพราะในความเงียบ…
ฉันได้ยินตัวเองชัดที่สุด
และถ้าคุณถามว่า
“ความสงบแบบไหนเป็นของฉัน?”
ฉันคงตอบว่า…
บางวันฉันเป็นทะเล บางวันฉันเป็นอวกาศ
และบางวัน…ฉันก็หายไปในทั้งสองอย่างพร้อมกัน
52Hz.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
