ฉงชิ่ง เมืองแห่งม่านหมอกและเขาสูง
Chapter 84/1: Chongqing City of Mist and Mountains
ห่างหายจากประเทศจีนไปนาน ได้กลับมาอีกครั้งกับเมืองฉงชิ่ง เมืองที่เค้าว่าเก๋นักหนา ด้วยความที่ยังจดจำภาพของจีนในทริปอดีตได้เป็นอย่างดี 🥴 ทำให้เราไม่ได้ตื่นเต้นที่จะไปมากนัก แต่พอได้ไป เออ…คิดถูกแล้วที่ขอมาทริปนี้ด้วย
สารภาพว่าตอนแรกที่ได้ยินชื่อเมืองฉงชิ่ง (Chongqing) เราคิดว่าต้องเป็นเมืองต่างจังหวัดเล็กๆ แน่นอน เคยเห็นคลิปพาเที่ยวเมืองนี้ผ่านตาทาง Youtube แต่ก็ไม่เคยได้เข้าไปดูซักที พอมาถึงแล้วก็ต้องอึ้งไปเลยเพราะฉงชิ่งไม่ได้ดูเป็นบ้านนอกเลย ตรงกันข้ามเป็นเมืองที่ใหญ่มาก (ใหญ่เป็นอันดับ 4 ของประเทศจีนเลย) และเจริญมาก
ครั้งนี้เราให้บริษัททัวร์จัดทริปให้เพราะเป็นทริปครอบครัวโดยขอเป็นทริปสบายๆ เพราะสมาชิกมีตั้งแต่อายุ 6 ขวบไปถึง 82 เพราะฉะนั้นห้ามลำบาก (ลำบากแล้วเดี๋ยวโดนด่า 😅) ไปกัน 4 วัน 3 คืน สมาชิกทั้งหมด 18 คน
เราเดินทางกับสายการบิน Air Asia เพราะเค้ามีเที่ยวบินตรงไปฉงชิ่งเลย แต่ต้องออกจากบ้านตั้งแต่ตี 4 เพราะเครื่องออก 6 โมงเช้า เวลาโหดไปนิด
ใช้เวลาเดินทาง 3 ชั่วโมงนิดๆ ก็มาถึงฉงชิ่งละค่ะ
วิวภูเขาสวยดี
เข้าเขตฉงชิ่งละ ตึกสูงเพียบ
หลังจากผ่านตรวจคนเข้าเมือง รับกระเป๋า พวกเราก็พร้อมไปกินข้าวมื้อแรกกันล่ะ
ป้ายต้อนรับนักท่องเที่ยว
คิวแท๊กซี่ที่นี่เพียบ
มื้อแรกของเราเกิดขึ้นที่ร้านอาหาร…อะไรก็ไม่รู้ 😅 มันไม่ได้อร่อยมากหรอก แต่อยากให้ดูอาหารของที่นี่ว่าหน้าตาเป็นยังไง
ส่วนใหญ่ก็จะใส่พริกหม่าล่า อาหารค่อนข้างมันมีทั้งที่ถูกปากและไม่ถูกปากตามเรื่องราวไป แต่จะว่าไปขนมหวานอย่างสุดท้ายก็พอได้อยู่
รสชาติเหมือนขนมมาไลโกว ที่เป็นเค้กนึ่งแบบจีน แต่อันนี้เป็นไส้พุทราจีน แปลกๆ แต่อร่อยดี
อันนี้ไม่มีอะไรแค่มันเก๋ดี เป็นรูปของเทพเจ้ากวนอูที่เท่ห์มากๆ
เสร็จจากนี้เราก็จะไปเที่ยวที่หมู่บ้านโบราณกันค่ะ แต่ก่อนไปเที่ยวมารู้จักเมืองฉงชิ่งกันอีกซักหน่อย
ฉงชิ่ง หรือ จุงกิง เป็นมหานครที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของจีนในด้านพื้นที่ มีพื้นที่ขนาดประมาณเท่ากับประเทศออสเตรีย คือ 82,403 ตร.กม. และมีประชากรกว่า 30 ล้านคน
นอกจากจะมีพื้นที่ใหญ่มากๆ แล้ว ฉงชิ่งยังเป็นหนึ่งใน 4 มหานครที่ขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลาง (เช่นเดียวกับปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ เทียนจิน) และเป็นนครปกครองโดยตรงเพียงแห่งเดียวที่ไม่ได้ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเล
ลักษณะภูมิประเทศของฉงชิ่งเป็นภูเขาสูงชันตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำแยงซี (Yangtze) และแม่น้ำเจียหลิง (Jialing) ทำให้เมืองเต็มไปด้วยเนิน บันได และสะพานข้ามแม่น้ำ ซึ่งนี่เลยเป็นที่มาของฉายาว่า "เมืองภูเขา" (Mountain City) และ "เมืองแห่งหมอก" (Fog City) เนื่องจากมีหมอกปกคลุมเกือบตลอดทั้งปี
ชื่อ "ฉงชิ่ง" มีความหมายว่า "เฉลิมฉลองสองครั้ง" เริ่มใช้ชื่อนี้ในปี ค.ศ. 1189 เมื่อจักรพรรดิซ่งกวางจงได้ขึ้นเป็นเจ้าชาย จากนั้นไม่นานก็ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นจักรพรรดิ เลยตั้งชื่อเมืองนี้เพื่อเฉลิมฉลองเหตุการณ์ทั้งสองครั้ง
ฉงชิ่งถือเป็นเมืองการค้าที่สำคัญอย่างมากของจีน เริ่มตั้งแต่ปี 1891 ที่ฉงชิ่งได้เป็นเมืองท่าแห่งแรกของจีนตะวันตกที่เปิดให้ชาวต่างชาติเข้ามาค้าเสรี
จากนั้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ฉงชิ่งก็ได้เป็นเมืองหลวงชั่วคราวของจีนหลังจากที่เมืองหนานจิงถูกญี่ปุ่นยึดและทิ้งระเบิดอย่างหนักต่อเนื่องนานกว่า 5 ปี จนประชาชนต้องเข้าไปหลบภัยในถ้ำหรืออุโมงค์ขุดใต้ดิน
ปัจจุบัน ฉงชิ่งถือเป็นหนึ่งในเมืองที่เติบโตเร็วที่สุดของจีน มีบทบาทสำคัญด้านเศรษฐกิจ อุตสาหกรรม เทคโนโลยี และการคมนาคม
ส่วนอาหารยอดนิยมของคนฉงชิ่งคืออาหารรสชาติเผ็ดร้อนแบบหม่าล่า เช่น หม้อไฟฉงชิ่ง (Chongqing hotpot) และเมนูเนื้อย่างเสียบไม้
เล่าเหมือนเวลาไกด์เล่าให้ลูกทัวร์ฟังบนรถเลยมะ ป่ะ…ก่อนที่ลูกทัวร์เราจะหลับกันซะหมด เราไปเที่ยวหมู่บ้านโบราณฉือชี่โข่วกันค่ะ
หมู่บ้านโบราณฉือชี่โข่ว (Ciqikou) หรือเมืองโบราณสือชี่โข่ว (Ancient Town of Ciqikou) เป็นหมู่บ้านที่ยังคงเก็บรักษาอาคารบ้านเรือนแบบจีนดั้งเดิมที่มีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง หมิง และชิงไว้อย่างดี
อากาศร้อนมากกก
ป.ล. ช่วงที่เราไปประมาณปลายเดือนพฤษภา อากาศที่ฉงชิ่งค่อนข้างอบอ้าวเพราะกำลังจะเข้าหน้าฝน ถ้าใครมาช่วงนี้เตรียมเสื้อผ้าให้เหมาะกับอากาศแล้วก็ร่มมาด้วยนะคะ
ภายในหมู่บ้านก็จะเป็นถนนคนเดินที่มีร้านขายของที่ระลึก อาหารพื้นเมือง และขนมโบราณมากมาย
ร้านต่างๆ ก็จะมีโครงสร้างอาคารแบบดั้งเดิม สวยดี
บรรดาของที่ขายก็ดูน่ากินดีนะ
จะเห็นร้านขายพริกหม่าล่าเยอะมาก มาเป็นก้อนแบบนี้เลย
ส่วนอันนี้น่าจะเป็นเต้าหู้ขน หรือ Hairy Tofu
เต้าหู้ขน
เป็นเต้าหู้ที่เกิดจากกระบวนการหมักจุลินทรีย์กับโปรตีนในน้ำถั่วเหลือง ทำให้ได้ก้อนเต้าหู้ที่เต็มไปด้วยเชื้อราปุยสีขาวกินได้ แต่…ไม่รู้รสชาติเป็นไงเหมือนกันเพราะยังไม่เคยลอง
ร้านขายของที่นี่น่าเข้าอยู่นะ เสียแต่อากาศวันนี้ร้อนอบอ้าวเหลือทนเลยไม่มีอารมณ์อยากชิมอะไรเท่าไหร่ แล้วห้องน้ำที่จุดบริการนักท่องเที่ยวนี่ก็…เอาเรื่องอยู่ แนะนำให้เข้าห้องน้ำตามร้านอาหารน่าจะดีกว่า 😅
เดินมาเจออันนี้ คิดว่าน่าจะเป็นงานแสดงผลงานของ Van Gogh แต่ไม่ได้เดินเข้าไปดู
ที่หมู่บ้านโบราณมีอะไรให้ดู ให้เดินเล่นถ่ายรูปเยอะอยู่นะ
น้องหมาน่ารัก
หลังจากเดินเที่ยวหมู่บ้านโบราณท่ามกลางความร้อนอบอ้าวก็ได้เวลาไปที่จุดหมายต่อไปของเราเมืองอู่หลง (Wulong) ซึ่งเราต้องนั่งรถยาวๆ 3 ชั่วโมงกันเลย แต่ก็ดีจะได้นอนพักซักหน่อยเพราะวันนี้พวกเราต้องตื่นกันตั้งแต่ตี 3 แน่ะ
วิวระหว่างทางสวยมากประหนึ่งอยู่ในสวิสยังไงหยั่งงั้นเลย แต่เป็นสวิสแบบเอเชียนะ
และแล้วหลังจากการเดินทางอันยาวนานพวกเราก็มาถึงเมืองอู่หลงค่ะ
เมืองอู่หลง
ตรงเข้าโรงแรมกันก่อนเลยซึ่งคืนนี้เราจะพักกันที่ Yuzhu Garden Hotel ค่ะ อาหารค่ำก็ทานในโรงแรมนี่แหละ เป็นอาหารธรรมดาคล้ายๆ เมื่อตอนเที่ยงไม่มีอะไรโดดเด่น ไปดูห้องกัน
ห้องโอเคค่ะ ไม่มีกลิ่นบุหรี่แบบโรงแรมอื่นที่เคยเจอ แต่ที่ชอบสุดคือวิว เราได้วิวแม่น้ำสีเขียว (Green River) ที่เราว่าสวยดี
วิวจากห้องนอน
กินข้าวเย็นเสร็จแล้วไปเดินเล่นในเมืองกันซักหน่อยค่ะ
เดินข้ามสะพานเข้าไปในเมือง
อู้ววว วิวสวยมาก
ในเมืองก็ไม่ค่อยมีร้านค้าน่าสนใจเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เป็นร้านขายของพื้นเมืองซึ่งเราก็ไม่รู้จัก แต่ที่เห็นแล้วแปลกใจมากคือตอนที่เราไปเดินเล่นกันก็เป็นเวลาเกือบจะสามทุ่มแล้ว เราเดินผ่านที่นึงซึ่งไกด์บอกว่าเป็นโรงเรียนสอนพิเศษ เชื่อมะ…มีผู้ปกครองมายืนรอรับลูกกันเพียบเลย
แม่เจ้า…เป็นเด็กจีนนี่ไม่ใช่ง่ายๆ เลยต้องเรียนกันหนักมากกกก เพราะประชากรเค้าเยอะทำให้การแข่งขันสูง พ่อแม่ก็เลยต้องให้ลูกเรียนเยอะๆ จะได้สอบเข้าโรงเรียนที่ดีมีชื่อเสียง เพื่อเป็นการปูทางสู่การเข้ามหาลัยดีๆ และสุดท้ายก็เพื่อให้ได้งานดีๆ นั่นเอง
เราก็เลยยังเห็นคนตามท้องถนนเยอะไปหมดในเวลาสามทุ่มแบบนี้
เมืองอู่หลงยามค่ำก็ประมาณนี้ค่ะ เดี๋ยว Blog ต่อไปจะมาเฉลยนะคะว่าเรามาที่เมืองนี้ทำไม มันมีอะไรให้ทำ แต่ขอบอกว่ามันสวยมากกกกก คุ้มค่าแก่การนั่งรถมาซะไกล อย่าลืมติดตามกันต่อนะคะ
ลาไปกับวิวสวยๆ ของแม่น้ำเขียว
สำหรับ Blog นี้ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ 😊
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
