เรื่องที่จิต นั่นเรื่องราวหนึ่งที่ไม่มีทางที่จะสำเร็จได้ ก็เรื่องราวของการที่ว่า ทำอย่างไรหนอจะยุติการเกิดแก่เจ็บตาย พระพุทธเจ้าท่านก็บำเพ็ญมา สี่อสงไขย มีพระองค์หนึ่งเล่าให้ฟังว่า ของฉันบำเพ็ญมา ห้าอสงไขย มีอีกที่มาเล่าบอกว่า ห้าสิบสามอสงไขยชาติ แล้วท่านก็บอกว่า หากไม่เจอพระพุทธเจ้า ท่านก็คงไปต่ออีกไม่รู้อีกกี่อสงไขย
เรื่องของการสร้างบุญกุศล เมื่อเรานำการนี้มาสร้างบุญกุศลบารมีเดินไปตามคำสอนของพระ เราก็จะค่อยๆเข้าใจ ว่า เรื่องการยุติการเกิดแก่เจ็บตายนี้ มันต้องบำเพ็ญกันเป็นอสงไขยๆ กว่าจะเจอะเจอ พระทานบอกหนทางให้ ..ทางไปสู่แดนพระนิพพาน
สิ่งที่ยากที่จะทำได้ ที่มีกายบารมี มีปัญญาธรรม มีขันติเป็นบารมี จะยุติการเกิด คือ การอาศัยกายพ่อแม่ที่เป็นมนุษย์ เดินเข้าป่าด้วยเสื้อผ้าชุดเดียว ของๆโลก.ทรัพย์สินเงินทอง ที่ยึดถือ สิ่งที่ยึดถือ บริวารข้าทาส พี่น้องต่างๆที่คล้องกรรมกันมา ทิ้งให้หมด.ไม่เอามาใช้อีก
..ไม่ไปสัมผัส ยึดถืออีก ให้เกิดมีความโลภโกรธหลง ตัณหาราคะต่างๆ ทิ้งให้หมด ไปนั่งนิ่ง จิตนิ่งๆ กายมันหิวโหย ต้องการอาหาร ก็ไปหาผลไม้ใบไม้มาประทังสังขาร นั่งกายนิ่งจิตนิ่ง เหมือนต่อไม้ ทำไปจนเหมือนไม่มีกาย มีแสงสว่างส่องเข้ามา ชำระสะสางให้ธาตุทั้งสี่บริสุทธิ์ .ก่อนเข้าแดนพระนิพพาน
เมื่อก่อนเราได้ยินได้ฟังว่า พระอรหันต์ ท่านอยู่ป่า เราฟังก็ไม่เข้าใจ เข้าป่าไปแล้ว ก็ไม่กลับออกมาอีก ..ส่วนผู้ที่เข้าป่า ทำไม่ได้ ไม่สำเร็จ ก็ออกจากป่า มาเขียนตำรับตำรา สอนคนนั้นคนนี้ ต้องปฏิบัติธรรมอย่างนั่นอย่างนี้ ส่วนผู้ที่สำเร็จ บรรลุธรรม ตามองค์พระศาสดา เป็นพระอรหันตท่านก็ไม่กลับมาอีก ไปแล้วไม่กลับมาเกิดแก่เจ็บตายอีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
