27 ก.ค. เวลา 06:08 • หนังสือ

สาวใช้ของราชันย์ (3 เล่มจบ)

เจี่ยเมี่ยนเตอเซิ่งเยี่ยน เขียน / หยางกวงอวี่ชิงเฉิน แปล
โปรยสำนักพิมพ์อรุณ :
 
‘ฉินเจียว’ นางกำนัลผู้ไร้ที่พึ่งพิง ฝันเห็นภาพตนเองในอนาคตที่ต้องใช้ชีวิตเป็นบ่าวสองหน้า เป็นเครื่องมือให้ผู้อื่นหลอกใช้ เพียงเพื่อจะปกป้ององค์ชาย ‘ตาบอด’ ผู้เป็นดั่งแสงสว่างและความสงบสุขเพียงหนึ่งเดียวของนางในวังหลวง
เมื่อสะดุ้งตื่น นางพบว่าตนเองยังเป็นเพียงนางกำนัลน้อยฝึกหัด ยังไม่ถูกผู้สูงศักดิ์เบื้องบนใช้เป็นเบี้ยในกระดานหมาก คนรอบข้างยังอยู่ดี รวมถึงองค์ชายผู้เป็นที่รักของนาง นางจึงตั้งปณิธานว่าจะดำเนินชีวิตให้แตกต่างจากในความฝัน ปกป้องคนที่นางรัก และป้องกันองค์ชายยอดดวงใจจากผู้ที่ประสงค์ร้าย
แต่ในระหว่างนั้น นางกลับพบว่าองค์ชายที่นางปกป้อง เก็บงำปริศนาไว้ในใจ ไม่ได้อ่อนแอไร้เดียงสาอย่างที่นางคิด อีกทั้งบางเวลายังกระทำการบางอย่างที่พาให้นางใจสั่นหวั่นไหวด้วย
หลังอ่านจบอย่างอึดอัดใจ :
“สาวใช้ของราชันย์” เล่าเรื่องนางเอกฉินเจียวเกิดฝันบอกเหตุล่วงหน้า ในฝันนางใช้ชีวิตเป็นนางกำนัลขององค์ชายหก อดีตรัชทายาทตาบอด รูปงามดังเทพเซียน แต่มีชะตารันทด ตำหนักถูกไฟผลาญ ฮองเฮาผู้มารดาเสี่ยงชีวิตเข้าช่วยจนตายดับ ทำให้ฮ่องเต้-บิดา ไม่อาจมองเขาเป็นบุตรรักดังเดิมอีกต่อไป ฉินเจียวเป็นไส้ศึกของฮองเฮาองค์ใหม่กับองค์ชายห้า ไต่เต้าจากนางกำนัลระดับล่างสู่หัวหน้าคุมวังหลวง มีจุดจบสุดรันทดเพราะเปลี่ยนใจไม่สังหารองค์ชายหกตามคำสั่งนายจ้าง
เมื่อลืมตาตื่น นางเพิ่งเข้าสมัครเป็นนางกำนัลน้อยฝึกหัด เพราะตระกูลบ้านนอกยากไร้ไม่พอกิน ย่าจึงบังคับส่งนางออกมาใช้ชีวิตเอง ฉินเจียวอาศัยความฝันบอกเหตุคืนแล้วคืนเล่าค่อยๆ เข้าไปใกล้ชิดองค์ชายหกผู้โดดเดี่ยวอยู่ในศาลาห่างไกล ในขณะเดียวกันก็ระแวดระวังไม่ให้ตัวเองตกหลุมพราง กลายเป็นกระดานหมากของการช่วงชิงอำนาจ
องค์ชายหกกงอี้-พระเอก แม่เป็นฮองเฮาองค์ก่อน วันหนึ่งตายจากเพราะเพลิงเผาผลาญจากแผนการร้ายของใครบางคน กงอี้เป็นหนึ่งในองค์ชายจำนวนมากมายที่เกิดจากชายาหลายตำหนักของฮ่องเต้ เหล่าองค์ชายเบื้องหน้าสามัคคี แต่เบื้องหลังลอบสะสมอำนาจ พยายามแก่งแย่งตำแหน่งรัชทายาทที่ยังไม่ถูกปลดแต่ฮ่องเต้ก็ไม่ให้เกียรติของกงอี้สุดกำลัง
ความสะเทือนใจครั้งนั้นทำให้กงอี้ตาบอด เป็นคนสองบุคลิก อยู่ในภาวะดำมืด ตระกูลซ่างกวนฝั่งมารดาสูญเสียอำนาจชั่วข้ามคืน ทว่าท่ามกลางคลื่นลมนิ่งสงบคล้ายไม่เคลื่อนไหว ผู้นำและสหายสนิทในตระกูลต่างก็พยายามทุกวิถีทางที่จะทำให้กงอี้กลับมาแข็งแรงดังเดิม เพื่อช่วงชิงความมั่นคงของบัลลังก์กลับมา
แรกๆ พระนางต่างหลอกใช้กัน อยู่ในแผนการของกันและกัน ต่างรู้ทันกันโดยไม่เปิดเผย ฉินเจียวมีความฝันช่วยถางทาง ส่วนกงอี้ซ่อนคมความฉลาดเฉลียว เหี้ยมโหด อารมณ์ปั่นป่วนบ้าคลั่ง ไว้ภายใต้สีหน้าเย็นชา ท่าทางไร้กำลัง แต่เมื่อถึงจุดที่ต่างจับได้ไล่ทันแล้วก็เพียงยอมรับ ดำเนินชีวิตร่วมกันต่อไป โดยต่างแอบซุกซ่อนแผนการยิ่งใหญ่ไว้
ฉินเจียวเพียงต้องการใช้ชีวิตกับกงอี้อย่างราบรื่น ประคับประคองครอบครัวของนางให้อยู่รอดปลอดภัยในวันที่บ้านบิดามารดาแยกจวนกับย่าเพื่อตามหานางที่เมืองหลวง ส่วนกงอี้ต้องการสะสางความเคืองแค้นที่ถูกลอบสังหาร มารดาตายจาก แถมโดนพิษกู่จากใครก็ไม่รู้อีกต่างหาก เขาลอบสืบต้นตอทั้งหมดด้วยความช่วยเหลือของตระกูลซ่างกวนและ “อิ่งอี” ศิษย์พี่คนสนิทผู้ชอบฝังตัวบนขื่อคานห้องนอนกงอี้ 555
อ่านมาถึงตรงนี้ก็นับว่าโครงเรื่องค่อนข้างแข็งแรง การสร้างบุคลิกตัวละครน่าจะมีเสน่ห์ชวนติดตาม ความรักความสัมพันธ์ของฉินเจียวกับกงอี้ชวนเขินทีเดียว แต่สิ่งที่ทำให้อ่านแล้วไปได้ไม่สุดสักทางคือสำนวนแปลค่ะ ฮือ อ่านหนังสือสำนักพิมพ์นี้เหมือนจับกล่องสุ่ม ไม่รู้ว่าจะเจอตัวซีเคร็ตกล่องใด เสียดายตรงที่เจอบ่อยไปหน่อย 5555
สำนวนแปลทำให้เราเข้าไม่ถึงอารมณ์รัก อารมณ์เสียใจ อารมณ์คุมแค้น อารมณ์คับข้องใจ ของตัวละครในเรื่องเลย ทั้งที่ปูเส้นเรื่องมาอย่างดี ทุกคนมีเบื้องหลังเบื้องลึกซับซ้อน เดาลาสบอสง่ายมาก แต่ไม่สำคัญเท่าลาสบอสทำกงอี้ขนาดนี้เพื่ออะไร 5555 อ่านแรกๆ รู้สึกเหมือนนักเขียนอาจจะคลี่คลายไม่สมเหตุสมผล แต่อ่านไปอ่านมาเราว่าสำนวนแปลและวิธีลำดับเรื่อง ลำดับความคิดต่างหากทำให้เราอึดอัด
ถึงอย่างนั้นก็พยายามอ่านจนจบนะคะ เสียดายกงอี้ 55555 เป็นพระเอกเทาๆ แต่ธงเขียวกับเธอในดวงใจ สำนวนแปลอิหลักอิเหลื่อ ใช้คำไม่สละสลวย ใช้คำซ้ำ ลำดับประโยคชวนติดขัด เช่นเดียวกับคำว่า “ราชัน” ใช้ตลอดเล่ม แต่ชื่อเรื่องใช้ “ราชันย์” เราไม่แน่ใจว่าสำนักพิมพ์ต้องการสื่อเช่นนี้หรือไม่ “ราชัน” คือพระราชา ส่วน “ราชันย์” แปลว่า เชื้อกษัตริย์ ถ้าปกใช้เพื่อสื่อสถานะพระเอกช่วงก่อนขึ้นครองบัลลังก์ ส่วนในเล่มใช้สื่อถึงฮ่องเต้ก็อาจจะกล้อมแกล้มไปได้
คะแนนเต็ม 10 ให้ 7 หักสำนวนแปลล้วนๆ ผนวกความรู้สึกนิดหน่อยว่าฉินเจียวมีปูมหลังเป็นสาวชาวบ้านยากจนจริงๆ ต่อให้มีความฝัน (หรือชาติภพก่อน) ช่วยบอกทิศทาง ก็ไม่น่าจะเฉลียวฉลาดขนาดกงอี้รักหมดใจได้ และความรักของพระนางก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าเป็นการเสียสละหรือยึดมั่นถือมั่นจนจับใจอะไร
สรุปอีกที อ่านจนจบเพราะกงอี้ล้วนๆ ค่ะ 5555 แถมความเสียดายอีกเรื่อง การเลือกใช้คำบรรยายรูปโฉมเหนือเซียนของพระเอกเรื่องนี้ช่างอับจน 555 ดีที่เราจินตนาการได้เอง อิอิ
โฆษณา