แต่คนโตแล้วคนแก่แล้ว ก็ควรจะคิดให้ได้แบบนั้น ว่าชีวิตมันไม่มีอะไรแน่นอน
ทดไว้ในใจ แต่ไม่ใช่เพื่อไม่ทำอะไร นิ่งเฉย
ไม่ใช่เพื่อเอามาท้อใจ สิ้นหวัง เหนื่อยใจ
ไม่พยายาม เอามาเพื่อเตือนสติให้พร้อมเสมอ
และรู้เสมอ และไม่ใช่ไปซึมเศร้ากับมัน
ไปทุกข์ใจทรมานกับมัน ให้เข้มแข็งกับมัน
เอามันมาเป็น สติ เป็นปัญญา เป็นการตื่น
เป็นการรู้ เป็นการเข้าใจ สัจธรรม
ที่เต็มไปด้วยหลายๆปัจจัยในจักรวาลนี้