เสื้อคอกลมสีเทา กับค่ำคืนที่เงียบเหงาแต่ไม่ได้เศร้าเกินไป🍀
"วันนี้ฉันแทบไม่ได้พูดอะไรกับใครเลย
ไม่ได้ตั้งใจจะเงียบ...
แต่มันก็ไม่มีอะไรจะพูดจริง ๆ"
.
หลังกลับจากข้างนอก ฉันแค่ถอดยีนส์ออก
ใส่เสื้อยืดคอกลมสีเทาผ้าฝ้ายแท้
เสื้อตัวนี้ได้มาจากร้านเสื้อมือสองเล็ก ๆ
ตอนนี้สีมันเริ่มซีดจางลงแล้ว
แต่ก็ยังเป็นเสื้อตัวโปรด ในวันที่ใจฉันบางเบาเช่นวันนี้...
.
ฉันนั่งนิ่ง ๆ อยู่ตรงพื้นห้อง
แสงจากโคมไฟหัวเตียงส่องสลัว ๆ
อากาศในห้องยังอุ่นเหมือนตอนกลางวัน
มีเพียงเสียงพัดลมที่หมุนเบา ๆ อยู่ข้างตัว
กับเสียงรถไกล ๆ จากถนนนอกหน้าต่าง
.
ตอนนั้นฉันไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไรนะ
แค่นิ่งเฉย... แบบที่คนเราก็เป็นได้บ้างในบางวัน
.
ฉันหยิบสมุดโน้ตเล่มเก่าขึ้นมา
เล่มที่เคยพกติดกระเป๋าตอนเพิ่งเริ่มทำงาน
ข้างในมีทั้งลิสต์งาน ตารางนัดประชุม เพลงที่เคยฟังระหว่างทาง
แล้วก็ประโยคนั้น... ที่ฉันเคยจดไว้
“คนเราไม่ได้เงียบเพราะหมดคำจะพูด
แต่ที่เงียบ... เพราะพูดแล้ว
ไม่มีใครฟังเลยต่างหาก”
.
ตอนนั้นฉันจดเพราะรู้สึกว่า “มันใช่”
แต่คืนนี้... ฉันแค่อ่าน แล้วยิ้มบาง ๆ
ไม่ได้รู้สึกเศร้าแบบวันนั้นแล้ว
แค่ยังรู้สึกได้ว่า — มันเคยรู้สึกแบบนั้นจริง ๆ
.
ค่ำวันที่อบอ้าว ไม่มีแม้แต่เค้าว่าฝนจะตก
แต่ในใจ... เหมือนมีลมเบา ๆ
พัดผ่านอยู่ตลอดเวลา...
รู้สึกได้ว่า ใจที่เคยบางเบาของฉัน
ค่อย ๆ อุ่นหนาขึ้นอีกครั้ง
ฉันค่อย ๆ ปรับใจให้กลับมาเป็นตัวฉันคนเดิม
ค่ำนี้... ก็เลยไม่ได้เศร้าเกินไป⭐
– ราตรีไม่เคยลืม
Again Girl
#AgainAndChic #ReStyleYourStory
#ของเคยใส่ยังไงก็เก๋ #เรื่องเล่าเหงาอุ่น
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
