Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Again & Chic: เรื่องเล่าเหงาอุ่นในความทรงจำ
•
ติดตาม
4 ส.ค. เวลา 08:00 • ไลฟ์สไตล์
สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ... แล้วใจเราอยู่ระดับไหน🍀
บ่ายวันหนึ่ง...
ฉันเลือกใส่เสื้อกำมะหยี่นิ่ม ๆ ตัวยาว คอตั้ง สีดำ กางเกงขาสั้น และรองเท้าผ้าใบสีฟ้าอ่อน
ออกไปเดินเล่นแถวสวนสาธารณะ
แดดไม่ร้อนมาก ลมพัดผ่านแขนเสื้อบาง ๆ อย่างนุ่มนวล
.
ฉันไม่ได้มีจุดหมายอะไร
แค่อยากฟังเสียงรองเท้ากระทบทางเดิน
เพื่อคิดอะไรเงียบ ๆ กับตัวเอง
ฉันแวะนั่งร้านกาแฟ เลือกโซนด้านนอกร้าน เพราะอยากนั่งรับลมที่พัดผ่านมาเบา ๆ
.
บางที...
ฉันก็สงสัยเหมือนกัน ว่า "ใจ" ของคนเรา มันอยู่ตรงไหนกันแน่...
อยู่ที่ศีลที่เราถือ?
อยู่ในบทสวดที่เราท่อง?
หรืออยู่ที่ตอนเราเงียบ ๆ แล้วหายใจเข้าออกช้า ๆ แบบนี้...
.
ฉันเคยเจอหลายคน
ที่เข้าวัดบ่อย ถือศีลเคร่ง นั่งสมาธิทุกสัปดาห์
แต่ใจกลับร้อนมาก ยึดมั่นในสิ่งที่เชื่อ จนไม่เผื่อพื้นที่ให้ความคิดของใครเลย...
.
รัก โลภ โกรธ หลง เต็มเปี่ยมอยู่ในนั้น
แค่เปลี่ยนรูปแบบการแสดงออก
แล้วฉันก็เผลอถามตัวเองเบา ๆ … “ทำไมนะ?”
.
แต่ในขณะเดียวกัน
ฉันก็รู้จักบางคน ที่ไม่เคยพูดเรื่องธรรมะ
ไม่ถือศีล ไม่เข้าวัด ไม่แม้แต่สวดมนต์ก่อนนอน
แต่เขาควบคุมอารมณ์ได้ดี รู้จักถอย รู้จักให้อภัย รู้จักวางเฉยอย่างสงบ...
.
ใจเขา...ไม่ได้หมดกิเลส
แต่ก็ไม่ปล่อยให้กิเลสครอบงำ
ฉันเลยถามอีกครั้ง... “ทำไม?”
.
บางคน...
ยอมรับว่าเป็นมนุษย์ธรรมดา
โกรธได้ เสียใจได้ หลงผิดบ้าง แต่เรียนรู้เร็ว
ปรับใจไว และให้อภัยตัวเองได้
.
ฉันว่าใจแบบนี้...
ก็คล้าย ๆ เสื้อยืดตัวเก่าที่ใส่สบาย
ไม่พิเศษ ไม่เด่น ไม่เรียกร้อง
แต่ก็ไม่เคยทำให้เราอึดอัดเลย
.
บางคน...
อาจไปไกลกว่านั้น
หลุดพ้น ปล่อยวาง เข้าใจคนทั้งโลก
เหมือนคนที่ใส่ชุดอะไรก็ได้ แล้วยังยิ้มอ่อนโยนกับทุกคนที่เดินผ่าน
.
ฉันไม่แน่ใจนักว่าฉันจะไปถึงจุดนั้นไหม
แต่ทุกครั้งที่คิดถึงคนแบบนี้
ใจก็เงียบลงอย่างประหลาด
.
ฉันลองถามตัวเองอีกครั้ง
“ตอนนี้...ใจเราอยู่ระดับไหนกันแน่?”
.
เรากล้าพอไหม ที่จะซื่อสัตย์กับตัวเอง
ว่าเรายังมีรัก โลภ โกรธ หลง มากน้อยแค่ไหน
ว่าเรายังแอบแข่งกับใครในใจหรือเปล่า
ว่าเรายังยึดติดในอะไรบางอย่างที่ไม่จำเป็นไหม
.
ไม่ต้องสูงส่ง ไม่ต้องหลุดพ้น
ขอแค่เรารู้จักใจตัวเอง...
เท่านี้โลกก็อาจอบอุ่นขึ้นอีกนิด
แวะนั่งร้านกาแฟ รับแสงแดดอ่อน ๆ
ลมพัดผ่านใบหน้าของฉัน
ฉันลุกขึ้น เดินต่อไป
พร้อมกับใจที่ยังไม่สงบเท่าไร
แต่ก็... รู้ตัวดีว่าอยากจะเรียนรู้มันให้มากกว่านี้
.
วันนี้...
ฉันไม่รู้หรอกว่าใจตัวเองอยู่ระดับไหน
แต่ฉันรู้ว่า มันยังอยู่ในร่างเล็ก ๆ นี้ ที่ยังพยายามจะเป็นมนุษย์ที่ดี...
...และแค่นั้นก็พอแล้ว⭐
–ราตรีไม่เคยลืม
Again Girl
#AgainAndChic #ReStyleYourStory
#ของเคยใส่ยังไงก็เก๋ #เรื่องเล่าเหงาอุ่น
#สะดุดคิดสะกิดใจ #ใจเราอยู่ระดับไหน
บันทึก
1
2
2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
สะดุดคิด สะกิดใจ
1
2
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย