“ถึงเธอ... คนรักของฉัน” (พาร์ทที่ 2)
เขียนโดย : ลมฤดี-คนเล่าเรื่องผ่านนิยายสั้น
"เมื่อคำว่า 'เมียคุณหลวง' คือความปรารถนา
บ่าวสาวจึงไม่ลังเลที่จะทำทุกอย่าง... แม้ต้องลากเขาเข้าแผนสกปรก
เพียงเพื่อได้ทุกอย่างที่ 'นวล' ต้องการ!"
“เอ็งต้องร่วมมือกับข้า”
เสียงนวลหนักแน่น...
คะยั้นคะยอให้ ชื่น ทำบางอย่างให้ตน
ก่อนที่คุณหลวงจะแต่งงาน
ข้าจะต้องเป็นเมียเอกให้ได้!
“อะไรนะ?”
เสียงของชื่นดังลั่นเรือนนอนของทาส!
“นี่อีนวล... หลังเอ็งจะลายเสียก่อนนะ!
อย่าฝันอะไรเกินตัวนักเลย”
ชื่นเตือนสติทาสด้วยกัน
เพราะรู้ว่า นวล นั้นอยากเป็นใหญ่ในเรือนนี้!
“แต่ถ้าข้าได้เป็นเมียเอก...
เอ็งก็จะได้เป็นคนสนิทของข้า
กินดีอยู่ดีกว่านี้มากมาย”
ชื่น ทำหน้าดีใจ และนึกตามที่ นวล บอก
วาดฝันว่า ยืนกร่างต่อหน้าบ่าวทุกคน!
ไม่เกรงกลัว... แม้จะเป็นไอ้ชิดก็ตาม
(ชิดบ่าวรับใช้คนสนิท และเป็นหูเป็นตาของท่านเจ้าคุณฯ)
“แล้วเอ็งมีแผนอะไรล่ะ?”
ชื่นทำหน้าฉงนใส่นวล
ที่กำลังยิ้มอย่างมีเลศนัยที่แผนทุกอย่างกำลังดำเนินไป
“เอ็งเอาหูมานี่สิ!”
ชื่นยืนหูมาใกล้นวล และฟังแผนการณ์ต่างๆ
“หึ่ยยย!! อีนวล ข้าบอกเอ็งเลยนะไม่เอาด้วยหรอก
ข้ากลัวโดนเฆี่ยนจนตาย!”
ชื่นสายหน้า ทั้งกลัวทั้งห่วงชีวิต
...แต่ภาพตัวเองกินดีอยู่ดี ใต้ชายคาเรือนใหญ่
...เสียงบ่าวคนอื่นเรียกขานอย่างนอบน้อม
มันก็ทำให้ใจสั่นอยู่ไม่น้อย
“พอข้าได้คุณหลวงเป็นผัวแล้ว
ข้าจะบอกท่านว่า ‘ข้าท้อง!’
เอาลูกคุณหลวงมาอ้าง
ดูซิ๊ว่า ใครจะกล้าทำร้ายข้า?
ข้าจะกอบโกยทุกอย่างมาให้หมด”
นวล ทำหน้ามั่นใจว่า แผนที่วางไว้สำเร็จแน่ๆ
“แล้วยังไงอีชื่น... เอ็งจะร่วมมือกับข้าไหม?
เงินทองมันกองอยู่ตรงหน้าแล้ว
ถ้าเอ็งไม่คิดจะคว้าไว้... เอ็งมันก็ไอ้หน้าโง่นี่แหละ!”
ชื่นเบะปาก... และยอมร่วมมือกับนวล
เพราะหวังว่า ชีวิตจะสบายกว่าเป็นทาสตอนนี้...
ก่อนวันงานไม่นานนัก...
ชื่นอาสายกสำรับอาหารขึ้นไปเรือนใหญ่
ก่อนจะถึงเรือนใหญ่นั้น
ชื่นแอบโรยผงบางอย่างลงในข้าวของคุณหลวง!
“แม่มาลัย... เตรียมงานของพ่ออัครเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?”
ท่านเจ้าคุณเอ่ยขึ้นกลางวงอาหาร
“เรียบร้อยแล้วค่ะ... คุณพี่
พ่ออัครจะเป็นฝั่งเป็นฝาเสียที
งานจะต้องสมน้ำสมเนื้อ
แถมฝั่งนั้น...
ก็คบค้ากันมาตั้งนานนม
ข้าเอง...
ก็อยากได้แม่สร้อยมาเป็นลูกสาวตั้งนานแล้ว”
“อืม... ดีแล้ว วันงานจะได้ไม่ขาดตกบกพร่อง”
บทสนทนาที่มาพร้อมกับความสุข และอาหารอร่อย
ที่ใคร ๆ มาเยือนเรือนนี้ก็ต้องเอ่ยปากชม
แต่วันนี้... ไม่เหมือนกับทุกวันหรอก!
“หาวว”
อัครารู้สึกง่วงนอนขึ้นมากะทันหัน
บ่าวคนสนิทจะเข้ามาช่วยพยุง
แต่ชายหนุ่มห้ามไว้เสียก่อน!
ค่อย ๆ ย่างกรายกลับห้องของตน
นวล กับ ชื่นที่แอบดูอัคราอยู่ไม่ไกล
ลอบเดินตามมาโดยไม่ให้ใครเห็น
เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกแล้ว
ความง่วงนอนนั้นยิ่งถาโถมมากขึ้น
ทันใดนั้น!...
นวล และ ชื่น รีบผลักชายหนุ่มเข้าไปในห้อง
ชื่นรีบวิ่งออกมาจากห้อง
หันรีหันขวาง...
ดูต้นทางให้นวลอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
“นังนวลลล”
อัคราเอ่ยชื่อ นวล ออกมาพร้อมกับอาการสลึมสลือ
นวล พยายามกอด จูบ ชายตรงหน้า
เสียงหัวเราะของนวลดังขึ้น...
เต็มไปด้วยความมั่นใจ และเชื่อในแผนการของตน
“จากนี้ไป ชีวิตของอีนวล - ไม่ใช่สิ! คุณนวล...
จะสุขสบาย ไม่ใช่ทาสอีกต่อไป!”
แสงแดดรำไร เล็ดลอดเข้ามาผ่านหน้าต่าง
อัคราเริ่มรู้สึกตัว...
ยังมีอาการมึนหัวจากฤทธิ์ยา
มือทั้งสองกุมเข้าที่ศีรษะของตน
“มึนหัวจริงๆ”
เสียงเบา ๆ จากปากอัครา
แต่ทำให้คนข้าง ๆ ได้ยินไปด้วย
“คุณหลวงปวดหัวหรือเจ้าคะ?”
เป็นไปไม่ได้!
ที่ห้องชายหนุ่มจะมีผู้หญิงเข้ามาได้
อัคราพลิกตัวหันไปตามเสียงที่ได้ยิน
เบิกตากว้าง ไม่เชื่อสายตาตัวเอง!
"นังนวล... เอ็งมาอยู่ในห้องข้าได้อย่างไร?”
เสียงของชายหนุ่มสั่นเครือ และไม่เชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“เมื่อคืนคุณหลวง กับ นวล... เรา... เราได้เสียกันเจ้าค่ะ!”
นวลกระแทกเสียงท้ายประโยค
ให้ชายหนุ่มได้ยินชัด ๆ
“นวลเป็นของคุณหลวงแล้ว... อย่าทิ้งนวลนะเจ้าคะ!”
นวลขยับตัวเข้าใกล้อัครา
เพื่อกอดให้แน่น ๆ เป็นการย้ำให้อีกฝ่ายรับรู้ว่า
“ข้าก็เป็นเมียคุณหลวงเช่นกัน!”
นวลแอบยิ้ม... อย่างคนที่คิดว่า ตัวเองชนะทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว
“ไม่จริง! เป็นไปไม่ได้! ข้าไม่ได้รักเอ็งเลย!
ข้ารักแม่สร้อยผู้เดียว แม่สร้อยเท่านั้น!”
อัคราตื่นตระหนกกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ได้แต่เสียใจ และไม่กล้าพบหน้ากับสร้อยเลย....
🙋♀️ ถ้าเรื่องนี้โดนใจ ฝากกดติดตาม “ลมฤดี” ไว้เป็นเพื่อนกัน แล้วมาลุ้นไปด้วยกันนะคะ
😊😊😊😊
กดดู "ถึงเธอ... ผู้คุ้มครองของฉัน" ได้ที่นี่
กดดู "ถึงเธอ... คนรักของฉัน" พาร์ทแรกต่อได้ที่นี่
#ถึงเธอคนรักของฉัน
#แผนร้ายในเรือนใหญ่
#ทาสที่อยากเป็นเมียเอก
#เงาลวงกลืนหัวใจ
#นิยายย้อนยุค
#ลมฤดีเขียน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
