🧠 ข่าวปลอมไม่ใช่ 'อาวุธ' — มันคือ 'กับดัก' ที่ทำให้เรากลายเป็นแบบเดียวกับคนที่เราเกลียด
“เราจะเอาชนะในสงครามข่าวสาร ด้วยการกลายเป็น 'คนแบบเดียวกัน' งั้นหรือ?”
====
“เห็นคลิป, รูปปลอมที่ทำจาก AI ทั้งจากสื่อไทย, เพจอวตารไทย หรือคนไทยที่แชร์กันอย่างสนุกในโซเชียลวันนี้…” จริงอยู่เรารู้สึกแค้นฝั่งกัมพูชา แต่เราก็ไม่ควรไปทำตัวแบบเดียว เป็น fake or spamer เองไม่ใช่เหรอ?
====
📱 'แชร์สนุก' หรือ 'ซ้ำเติมประเทศ'? เมื่อการกด Forward อาจทำร้ายเรามากกว่าที่คิด
“ไม่ว่าจะเป็นคลิปปลอม, ภาพแต่ง, หัวข้อข่าวชวนแตกตื่น” — หลายคนเริ่มเห็นสิ่งเหล่านี้เต็มหน้า Feed ในโซเชียลต่างๆ สัปดาห์นี้ โดยเฉพาะข่าวเกี่ยวกับความตึงเครียดระหว่างไทย–กัมพูชา การผลิตและกระจายเนื้อหาปลอมเหล่านี้เกิดขึ้นด้วยความเร็วที่น่าตกใจ และยิ่งน่าตกใจกว่าเมื่อพบว่าผู้แชร์ส่วนหนึ่งคือคนไทยเอง
“ก็เขาทำก่อน…”
“เราต้องสู้ด้วยอาวุธเดียวกัน…”
“มันคือสงครามข่าวสาร ใครไม่ใช้ก็แพ้…”
นี่คือคำตอบ หรือที่อ้างจากสื่อ หรือเพจปั่นมากมายที่ผมได้เห็นบ่อยขึ้น — และมันไม่ได้น่ากลัวเท่าความจริงที่ว่า คนจำนวนมากเริ่ม เชื่อ ว่าเราต้อง 'ใช้ความเท็จ สู้กับความเท็จ' จึงจะอยู่รอด
แต่...จริงหรือ?
ลองนึกภาพสถานการณ์หนึ่ง “ถ้าเราถูกกล่าวหาว่าละเมิดสิทธิมนุษยชนจากอีกฝ่ายโดยไม่มีหลักฐาน แล้วเรากลับไปสร้างภาพปลอมว่าอีกฝ่ายทำเรื่องที่เลวร้ายกว่า...ใครกันแน่ที่เสียความน่าเชื่อถือในสายตาชาวโลก??”
====
⚠️ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่อีกฝ่ายสร้างข่าวปลอม — แต่อยู่ที่เราหลงเชื่อว่ามันคือเครื่องมือชอบธรรม
* หลายประเทศทั่วโลกกำลังเผชิญภัยคุกคามจาก 'Information Warfare' หรือสงครามข่าวสาร ที่ใช้ข้อมูลเท็จบิดเบือนทัศนคติของประชาชน บ่อนทำลายเสถียรภาพ หรือปลุกปั่นให้เกิดความเกลียดชังระหว่างประเทศ
* ไม่ใช่เรื่องใหม่ — รัสเซียเคยถูกกล่าวหาว่าใช้ Disinformation Campaigns แทรกแซงการเลือกตั้งในสหรัฐฯ ปี 2016 (รายงานจาก US Senate Intelligence Committee, 2019) รวมถึงการปล่อยข่าวปลอมในยูเครนเพื่อลดความชอบธรรมของรัฐบาล
* จีนก็มีรายงานจาก BBC และ Reuters ว่ามีการสร้างเครือข่ายบัญชีปลอมบนโซเชียลเพื่อเผยแพร่ข้อมูลที่บิดเบือนระหว่างวิกฤต COVID-19
“ประเทศไทย...จะเลือกเดินเส้นทางเดียวกันหรือ?”
====
🔍 “ข้อมูลเท็จ” = ความไว้วางใจที่ถูกบั่นทอน
การแชร์ข่าวปลอม อาจทำให้เรารู้สึก 'สะใจ' หรือ 'ได้เอาคืน' ในระยะสั้น แต่ในระยะยาว มันกำลังเผาผลาญทรัพยากรที่สำคัญที่สุดของประเทศนี้
“ความน่าเชื่อถือของกันและกัน”
* ถ้าทุกคนเริ่มไม่แน่ใจว่าอะไรจริง
* ถ้าสื่อหลักหมดศรัทธาเพราะสื่อปลอมได้รับความนิยม
* ถ้ารัฐหรือประชาชนใช้ข้อมูลปลอม...ใครจะเป็นผู้ตัดสินใจด้วยเหตุผล?
ลองคิดภาพตามว่า ถ้าคุณต้องเจรจาการค้ากับต่างประเทศ แล้วพวกเขาย้อนมาถามว่า “ข่าวนี้จริงไหม?” แต่คุณก็ตอบไม่ได้ เพราะคนในประเทศของคุณเองก็ไม่แน่ใจ — ความน่าเชื่อถือนั้นเสียไปแล้วโดยอัตโนมัติ
====
📌 ชนะได้โดยไม่เหมือนพวกเขา?
ผมไม่เชื่อว่าทุกคนที่แชร์ข่าวปลอมคือคนไม่ดี ผมรู้ว่าเราทุกคนเจ็บปวด โกรธ หวาดกลัว — โดยเฉพาะเวลารู้สึกว่าประเทศของเราอาจเสียเปรียบ หรือถูกบิดเบือน
แต่...การตอบโต้ด้วยสิ่งเดียวกัน มันต่างอะไรจากการเอาน้ำมันไปราดไฟ?
ถ้าศัตรูใช้ของปลอมสร้างเกลียดชัง
แล้วเราตอบโต้ด้วยของปลอมอีกชุด
สุดท้าย...เราต่างก็ถูกบงการด้วย 'ความเท็จ' โดยไม่รู้ตัว
* ตัวอย่าง: หากมีการปล่อยภาพปลอมที่แสดงให้เห็นว่าทหารเขมรกระทำรุนแรงในฝั่งไทย แล้วคนไทยตอบโต้ด้วยภาพปลอมที่แสดงว่าทหารไทย 'โต้กลับ' อย่างกล้าหาญ — สุดท้าย ความจริงถูกกลบ และทั้งสองฝ่ายเสียศักดิ์ศรีในสายตาชาวโลก
* ประเทศที่แข็งแกร่งไม่ใช่ประเทศที่ตอบโต้ข่าวปลอมได้เก่งกว่า แต่คือประเทศที่ 'ไม่ตกเป็นเหยื่อของข่าวปลอม' ได้บ่อยกว่า — และกล้าที่จะตั้งมาตรฐานที่สูงกว่า แม้ในสถานการณ์ที่อารมณ์ครอบงำ
===
✍️ สุดท้าย...เราอยากเห็นประเทศนี้เติบโตด้วยอะไร?
* ถ้าเราฝันถึงสังคมที่เชื่อกันได้ → ต้องเริ่มจากไม่เติมเชื้อให้สังคมหวาดระแวง
* ถ้าเราอยากได้คนรุ่นใหม่ที่ใช้เหตุผล → ต้องเลิกส่งต่อสิ่งที่ไม่มีแหล่งอ้างอิง
* ถ้าเราอยากเห็นประเทศที่มีพลังต่อรองในเวทีโลก → ต้องกล้าบอกว่า “เราชนะได้ โดยไม่ต้องเหมือนเขา”
อย่าใช้ความรู้สึกชั่ววูบทำลายหลักการระยะยาว
และอย่าลืมว่า...บางครั้ง “ไม่ตอบโต้ด้วยวิธีเดียวกัน” นั่นแหละ คือการชนะที่แท้จริงแล้ว
====
อ้างอิง
* US Senate Intelligence Committee Report on Russian Interference (2019)
* BBC, “China accused of spreading COVID disinformation”, 2020
* Reuters, “Facebook removes China-linked fake accounts”, 2021
#วันละเรื่องสองเรื่อง
#ข่าวปลอมไม่ใช่อาวุธ
#StopSharingFakeNews
#คิดก่อนแชร์
#InformationWarfare
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
