คนสมัยนี้รักสะดวก ติดอนามัย ไม่ใช้ซ้ำ จึงเกิดขยะที่ใช้ครั้งเดียวทิ้งมากมาย
สมัยก่อน ร้านอาหารใช้แก้ว ใช้จาน ช้อน ส้อม ที่ต้องล้าง สมัยนี้ร้านค้านิยมแก้วใช้แล้วทิ้ง จาน ช้อน ส้อม ที่หายบ่อยก็ลดต้นทุน ประหยัดค่าจ้างพนักงานล้าง ให้กระดาษแล้วทิ้ง พวกนี้ทำให้เกิดขยะจำนวนมากง่าย
แล้วความสะดวก บวกกับความอนามัย ทุกอย่างต้องหุ้มพลาสติกบรรจุภัณฑ์ รักสะอาด ก็สร้างบรรจุภัณฑ์ที่ถูกแกะทิ้ง ใช้เสร็จแล้วก็ทิ้ง ความสะดวกจึงสร้างขยะล้นโลก
แล้วขยะ ถ้าเป็นพลาสติกรีไซเคิลได้ พวกนี้มีราคา คนจะเก็บไปขาย มีโรงงานรับซื้อ ขยะส่วนนี้มีมูลค่า กระดาษลังก็ขายได้
แต่ขยะที่บรรจุอาหาร ขยะที่มีเศษอาหารติด หรือ ขยะที่ขายไม่ได้ ไม่ได้ราคา พวกนี้จะถูกทิ้ง ไม่มีใครเอา เพราะขายไม่ได้ พวกแก้วน้ำพลาสติกที่เราดื่มกัน ราคาแก้วหลักสิบถึงหลักร้อย เก็บไว้มากมาย แต่ร้านขายของเก่าบางที่ไม่รับซื้อนะ ขายไม่ได้ราคา ถุงพลาสติกที่บรรจุอาหาร เลอะเทอะก็มักจะไม่ได้การเก็บไปขาย หรือเลอะอาหารก็จะทิ้งไว้รอจนอาหารย่อยสลายไปก่อน ถึงจะมีการเก็บไปขาย บางทีของเก่ายังไม่ทันย่อย ของใหม่ก็มาทับ มันก็เลยเลอะตามกัน ไม่ต้องขายพอดี
ขยะที่ไม่มีราคา หรือขายไม่ได้ พวกนี้จะกองทิ้งไว้ รอการเผา หรือฝัง ซึ่งบางทีมันก็ไม่ทันนะ ของใหม่มาเติมเรื่อยๆจนเผาไม่ทัน ฝังไม่ทัน กองเน่าอยู่ตรงนั้นแหละ กลายเป็นภูเขาขยะ อนาคตก็จะกลายเป็นเมืองขยะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
