มวยไทย ในมุมมองที่ลึกขึ้น มุมมองที่ไม่ได้มีเพียงแค่การต่อสู้ #1
เมื่อผู้คนมองเข้ามาในวงการมวยไทย มักจะมองเห็นศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับความนิยมอย่างมากจากทวีปเอเชีย เป็นวิชาการต่อสู้ที่มีเอกลักษณ์และมีความเป็นสากลมาก (ความเป็นสากลในความหมายของผม คือ ความเข้าใจง่าย ความตื่นเต้น และเรื่องราวที่เรียกน้ำตาได้ทำให้คนทั่วโลกสามารถเข้าถึงความเป็นมวยไทยได้ไม่ยากนัก) ซึ่งจะกล่าวได้ว่ามวยไทยเป็นการผสมผสานความเป็นวิถีชีวิตของคนไทย + วิชาที่ให้เพื่อต่อสู้ในสนามรบได้อย่างลงตัว
ในด้านของวิถีชีวิตที่ปรากฎให้เห็นได้ในวิชามวยไทย คือ การฉายให้เห็นภาพของชีวิตความเป็นอยู่กับไร่นา ธรรมชาติ วัด ความเชื่อทางศาสนาพุทธของไทย ตัวอย่าง การเคารพรักครูบาอาจารย์ที่เป็นผู้สั่งสอนวิชามวยไทยให้แก่นักมวย ลูกศิษย์รักครูเหมือนกับพ่อแม่ และครูก็รักลูกศิษย์เหมือนเป็นลูกของตัวเอง
สิ่งที่สะท้อนให้เห็นภาพของครอบครัวขยายในประเทศไทย ที่ไม่ใช่แค่คนที่มีสายเลือดเดียวกันเท่านั้น นักมวยทุกคนในค่ายมวยเปรียบได้เหมือนพี่น้อง ลูก หลานของเจ้าของค่าย และครูมวยต่างๆก็เปรียบเสมือนพ่อแม่ที่คอยสั่งสอนวิชาการต่อสู้ในลูกเพื่อให้ทุกคนเก่งขึ้นแม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน
ในภาษาไทยจึงเขียนคำว่า “ลูกศิษย์” ซึ่งประบอกด้วยคำว่า ลูก + ศิษย์ รวมกันเป็น ลูกศิษย์ ที่แปลว่า ผู้ศึกษาเล่าเรียนวิชาต่างๆ ที่ในความดูแลคุ้มครองของอาจารย์
การดูแลนักมวยคนนึง ค่ายมวยจะดูตั้งแต่เรื่องความประพฤติ พฤติกรรม การทำให้นักมวยกลายเป็นคนดี การกันนักมวยของจากสิ่งไม่ดี เช่น ยาเสพติด การพนัน การดำเนินชีวิต ความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ ความเป็นสุภาพบุรุษ หรือเรื่องการทะเลาะวิวาทที่ไม่จำเป็นต่างๆ
นักมวยไทยมักจะมีกฎหนึ่งข้อที่อยู่ในใจเสมอ คือ เราจะไม่เอาวิชามวยไทยไปทำร้ายใคร
คำสอนนี้มักจะถูกสั่งสอนจากครูมวยไทยในครั้งแรกของการเริ่มต้นเรียนมวยไทยทุกๆครั้ง คือ วิชาการต่อสู้ที่เรามีเราจะไม่ทำร้ายใคร ใช้แค่ในยามป้องกันตัว เพราะหากเราไปทำร้ายคนที่เป็นมวย (คนที่ไม่ได้มีวิชาการต่อสู้) ก็หมายถึงการที่เราไปทำร้ายคนที่ไม่มีทางสู้ เป็นการทำร้ายผู้ที่อ่อนแอกว่า
นักมวยไทยที่ได้รับการเรียนมวยไทยจึงต้องสงบเสงี่ยม เงียบขรึม คอยระวังตัวระวังใจระวังอารมณ์ตัวเองอยู่เสมอๆ ต้องควบคุมอารมณ์โกรธ และปล่อยผ่านคนที่มายั่วยุเราให้ได้
การเดินหนีออกมาจึงเป็นเรื่องบ่อยครั้งที่นักมวยจะทำ เมื่อเกิดประเด็นปัญหาที่จะนำไปสู่การให้กำลังเข้าต่อสู้กัน
นี้เป็นสิ่งที่ย้อนแย้งมาก เนื่องจากวิชาการต่อสู้ กับ ความรุนแรง เป็นสิ่งที่คู่กัน
อีกทั้งนักมวยไทยก็ฝึกฝนมวยไทยกันตั้งแต่เด็กๆ หรือไม่ก็ช่วงวัยรุ่นที่มีความรุนแรงของอารณ์กันทั้งนั้น การควบคุมอารมณ์จึงเป็นสิ่งที่ทำได้ยากมากๆ แต่ประโยชน์ของคำสอนเหล่านี้ที่แสดงผลให้เห็นชัดๆ คือ ความรู้สึกที่ต้องไม่ทำร้ายใคร เปรียบเสมือนกับเครื่องช็อตไฟฟ้าที่จะคอยช็อตเตือนเหล่านักมวยไทยทั้งหลายเมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ขาดสติ
และนักมวยไทยจะมีจุดสังเกตที่เห็นได้ชัดอีกเรื่องนึง คือ เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่นักมวยไทยต้องต่อสู้กับผู้อื่น เมื่อการต่อสู้ดำเนินไปเรื่อยๆ หากคู่ต่อสู้ไม่สามารถสู้ได้ นักมวยไทยจะใจอ่อน อ่อนข้อให้เสมอๆ หรือแม้แต่ให้อภัยคู่ต่อสู้ได้ง่ายดาย เมื่อมีการพูดของโทษขอโพยกัน นี้เป็นลักษณะนิสัยที่ขี้ใจอ่อนของคนไทย และความมีเมตตาที่คนไทยทุกคนได้รับรู้จากวิถีชีวิตที่รายล้อมไปด้วยพุทธศาสนาในไทยเรื่อง การให้อภัย การไม่เจ้าคิดเจ้าแค้น
และการปล่อยวางจึงตัวตัวนักมวยไทยด้วยเสมอๆ นี้จึงเป็นจุดอ่อนของนักมวยไทยแท้ๆด้วย การขี้เกรงใจ การเชื่อคนง่าย การให้อภัยง่าย โดยไม่รู้ตัว
อ่านดีกว่าไม่อ่าน? สุวิจักร บิ๊ก
ช่องทางการสนับสนุนผู้เขียนครับ ผู้มีจิตศรัทธาสนับสนุนค่ากาแฟกันได้ครับ☺️
980-4-044767
ธ.กรุงเทพ
สุวิจักร
ฝากกดไลค์ กดแชร์
แสดงความคิดเห็นและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนด้วยนะครับ
ขอบคุณครับผม😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
