ตอนที่ 4 — การแยกทางและศาลตัดสิน
เสียงประตูปิดดัง “ปัง!” คือสัญญาณครั้งสุดท้ายที่ทำให้จุ๋มตัดสินใจว่า เธอไม่อาจอยู่ในบ้านหลังนี้ได้อีกต่อไปแล้ว น้ำตาที่เธอกับลูกหลั่งมามากพอแล้ว บาดแผลในใจเริ่มลึกเกินเยียวยา เธอเลือกก้าวเดินออกมาในคืนที่อากาศหนาวเย็นที่สุด โดยมีเพียงเสื้อกันหนาวเก่า ๆ กระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็ก และสองมือน้อยๆ ที่กำลังสั่นเพราะความกลัวหวาดกลัว
การออกมาครั้งนี้ไม่ใช่การหนีเพื่อเริ่มใหม่เพียงอย่างเดียว แต่คือการเข้าสู่สนามที่หนักหนากว่า สนามของกฎหมาย ศาล และการต่อสู้เพื่อสิทธิการเลี้ยงลูก เธอต้องสู้เพื่อตัวเธอและลูกของเธอ การต่อสู้ในสถานที่ที่ไม่ใช่ประเทศที่เธอเกิด ภาษาที่เธอไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ แต่สิ่งที่เธอมีคือ ความหวังและกำลังใจในระบบความยุติธรรมของประเทศนี้ที่เธอย้ายมา และสิ่งสำคัญที่เธอมีคือ ความมุ่งมั่นและตั้งใจเพื่อลูกของเธอ
ไมเคิลไม่ยอมง่ายๆ เขาฟ้องร้องขอสิทธิ์เลี้ยงลูกคนเล็กแต่เพียงผู้เดียว โดยให้เหตุผลว่าจุ๋มไม่มีรายได้มั่นคง และยังต้องเลี้ยงลูกจากเมืองไทยอีกคนหนึ่ง เขาบอกต่อศาลว่า “เธอไม่มีทางดูแลลูกทั้งสองได้หรอก”
คำพูดนั้นแทงใจเธอมาก แต่ก็กลายเป็นแรงผลักดันให้จุ๋มยืนหยัด เธอไปศาลครั้งแรกด้วยหัวใจเต้นแรง มือเย็นจนแทบจับเอกสารไม่อยู่ เธอต้องอธิบายผ่านล่ามทุกคำ ว่าเธอรักลูกทั้งสองเท่าๆ กัน และจะไม่ทอดทิ้งใครเด็ดขาด เธอจะทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกได้รับสิ่งที่ดีที่สุด ลูกคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตนี้ของเธอ
การพิจารณาคดียืดเยื้อ ศาลเรียกพยาน เพื่อนบ้าน และสังคมสงเคราะห์เข้ามาประเมินการเลี้ยงดูลูกของเธอและเขา หลายครั้งที่จุ๋มนั่งร้องไห้ในห้องเล็กๆ เพราะกลัวว่าคำตัดสินจะพรากลูกไป แต่ทุกครั้งที่มองเห็นดวงตาใสๆ ของลูกชายจากไทย และรอยยิ้มไร้เดียงสาของลูกคนเล็ก เธอก็ย้ำกับตัวเองว่า “แม่ต้องสู้ ไม่ว่าจะยากแค่ไหน”
ในห้องพิจารณา ศาลถามคำถามตรงๆ ว่า
“คุณมั่นใจหรือว่าคุณสามารถเลี้ยงลูกทั้งสองคนได้โดยไม่ให้ขาดตกบกพร่อง?”
เธอตอบด้วยน้ำตาคลอ แต่เสียงมั่นคงว่า
“ค่ะ ฉันอาจไม่ร่ำรวย แต่ฉันมีหัวใจของแม่ และฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกทั้งสองมีชีวิตที่ดี”
ในที่สุด ศาลตัดสินให้จุ๋มมีสิทธิ์เลี้ยงดูร่วม แต่ลูกคนเล็กจะต้องมีเวลาสลับอยู่กับพ่อเช่นกัน เงื่อนไขนั้นทำให้เธอเจ็บปวด—เพราะการต้องปล่อยลูกกลับไปหาคนที่เคยทำร้ายใจเธอ เป็นเหมือนการส่งหัวใจไปอยู่ในมือคนที่เธอไม่ไว้ใจ
แต่เธอก็รู้ว่า นี่คือโลกจริง ไม่ใช่นิทาน ทุกอย่างไม่อาจเป็นไปตามที่เธอคาดหวังทั้งหมด
ทุกครั้งที่ส่งลูกคนเล็กกลับไปอยู่กับไมเคิล จุ๋มกลับมาบ้านพร้อมน้ำตา แต่ก็ต้องรีบเช็ดมันออก เพราะยังมีลูกชายจากไทยที่เธอต้องกอด ต้องปลอบ และต้องทำให้เขาเชื่อมั่นว่า แม่ยังยืนอยู่ตรงนี้เสมอ
คำถามที่ตามมาก็คือ…
“แม่คนหนึ่งจะทำอย่างไร เมื่อต้องถูกแบ่งเวลาแบ่งหัวใจแบบนี้? จะยืนหยัดต่อสู้ หรือจะยอมแพ้เพราะความเหนื่อยล้า?”
เพื่อสะท้อนว่าชีวิตจริงของผู้หญิงที่เลือกออกมาพร้อมลูก ไม่ได้มีแต่ภาพสวยงาม แต่เต็มไปด้วยการต่อสู้ทางกฎหมาย การพิสูจน์ตัวเองต่อศาล และความเจ็บปวดที่ต้องถูก “แบ่งลูก” ให้ไปอยู่กับคนที่เคยทำร้ายใจเรา — แต่ทั้งหมดนี้จะกลายเป็นแรงผลักให้เธอหาทางยืนหยัดด้วยลำแข้งตนเองในตอนต่อไป
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
