29 ส.ค. เวลา 00:14 • ปรัชญา

บทกวีนี้สะท้อน ท่วงท่าของจิตวิญญาณที่กำลังต่อสู้และแสวงหาอิสรภาพ ถึงการเดินทางภายใน

✍️บทกวี:แผนที่แลเข็มทิศ
แท้จริง ในเนื้อ ความจริงแท้
ใช่แค่ย้อน แย้ง แสร้งแกล้งยั่วยุสับสน
วิถีโลก เลว แรงเหวี่ยง เปลี่ยนเวียนวน
สับสน หลงกลหมอกมืดมิด กัดกินธรรม
มะนุดหมา มนุษย์ มนุษสยชาติ
หน้าที่แท้คงดูแล แท้คือรักษา
กับตาลาบัด ไหล่มุ่งคู่ อวิชา
ปัจุบันทันตาเสื่อมทราม ทำลาย
เวลา เวลาคงไว้ ใช้เก็บเกี่ยว
กลับแว้งเลี้ยว รุมยื้อแย่งชิงแข่งขัน
เงินตรา ตีตรา คุณค่า อัตตาตัวตน
ความรู้สึก ล้ำค่าคงรักษาความอ่อนโยน
อารมณ์ นั้นหมายพลังบวก ควรขับเคลื่อน
เห็นถึงเหตุ แยกภาพ ฟาดย้ำซ้ำตักเตือน
หลงเลือนเพลิน ทรามไม่รับผลทบทวนตน
เหตุแลผล หมายรวมทุกสรรพสิ่ง
ควรรักษาสิ่งที่เข้าใจ ในความหมาย
อัตตตา อัตตา อนัตตา
เป็นไปเพื่อ ใช้รักษา ความปล่อยวาง
ความงาม ความจริง ความแท้
ไร้ปัญหา ไร้อัตตา ไร้ตัวตน
✍️ประเภท: กวีนิพนธ์แบบ
"กลอนเปล่า" (Free Verse Poetry)
8
✍️ผู้ส่งสาร:เปลือยใจธรรม
โฆษณา