ภาพในใจสร้างกายภาพภายนอก
สิ่งที่พึ่งเข้าใจล่าสุด คือ การแสดง
ก็เป็นการ Manifestation อย่างหนึ่งที่ใช้อารมณ์ความรู้สึก
หนักมากและอินขั้นสูง ถ้าจิตวิญญาณสร้างเร็ว
ก็สามารถสร้างกายภาพออกมาแบบการแสดงได้
ที่ใช้จินตนาการในอารมณ์ในการอินมากๆได้
สิ่งที่อินมากๆ หรือแม้แต่การอินกับอะไรมากๆ
ที่ใช้อารมณ์ความรู้สึกหนักมากๆ
ถ้าจิตวิญญาณสร้างเร็วจะสร้างกายภาพเร็วมาก
การแสดงด้านลบสร้างด้านลบทางกายภาพ
การแสดงด้านมืดสร้างด้านมืดทางกายภาพ
การแสดงด้านบวกสร้างด้านบวกทางกายภาพ
การแสดงด้านสว่างสร้างด้านสว่างทางกายภาพ
ทุกคนเป็นนักแสดงในโรงละครกายเนื้อสามมิติ
ไม่มีใครที่ไม่แสดง ทุกคนแสดงหมด ไม่ว่าจะเป็น
คาแร็คเตอร์แบบไหน ก็คือการแสดงทั้งนั้น
ตัวตนที่แท้จริงคือ จิตวิญญาณที่บริสุทธิ์
ภาพในใจทางจิตวิญญาณไม่ได้สนใจว่า
สิ่งที่ทำนั้นจะเป็นอะไร แต่เมื่อใดก็ตาม
ที่คิดถึง สร้างจินตนาการถึงมัน
มีภาพอยู่ในใจทางจิตวิญญาณ
กายภาพก็จะสร้างแบบนั้นทางกายภาพ
กายภาพสร้างตามแรงสั่นสะเทือนทางความคิด
และจินตนาการ ไม่ได้สนใจว่าจะชอบหรือไม่ชอบ
อยากได้หรือไม่อยากได้ อยากให้เกิดหรือไม่อยากให้เกิด
แต่ความรู้สึกที่อินมากๆส่งภาพออกไป
ก็จะได้ประสบการณ์แบบนั้นกลับมา
ขอยกตัวอย่างคู่ทางจิตวิญญาณ
หรือที่เรียกว่า Twin Flames
สมมุติว่า ความคิด จินตนาการข้างใน
สร้างภาพอะไรเป็นภาพในใจข้างใน
กายภาพจะสร้างออกมาแบบนั้นทางกายภาพ
พลังงานระดับจิตวิญญาณเข้มข้นมาก
เร็วมาก สร้างได้เร็วมากๆ
ถึงแม้จะเป็นการแสดงก็สามารถ
สร้างกายภาพออกมาเป็นแบบนั้นได้เหมือนกัน
***ถ้าไม่ใช่ Twin Flames ตัวจริง
ไม่สามารถใช้การ Manifestation ได้
แต่ถ้าเป็นตัวจริงทำได้เร็วขึ้น
แต่ก็ต้องเจอกระบวนการชำระล้างพลังงานลบอยู่ดี***
อย่ามองคำว่าการแสดงในทางลบ
คำว่าแสดงที่พูดถึงนี้ ก็คือตันตนตั้งแต่เกิด
ประสบการณ์ ปม ทำให้เกิดเป็นคาแร็คเตอร์ต่างๆ
ทุกคนล้วนเป็นนักแสดงและทุกคนล้วนมีปม
ปม สร้างคาแร็คเตอร์ทางกายภาพ
ประสบการณ์อยู่ในสังคมแบบไหน
ก็สร้างตัวตนการเป็นคนคาแร็คเตอร์แบบนั้น
ออกมาเป็นตัวตนทางกายภาพ
ถ้าไม่ได้รับการเยียวยาหรือชำระล้างพลังงานลบ
ก็จะยังคงเป็นตัวตนนั้นต่อไป แต่ถ้าได้รับ
การเยียวยา ชำระล้างพลังงานลบออกแล้ว
ตัวตนภาพนอกก็จะเปลี่ยนไปตามพลังงานข้างใน
ตัวตน ไม่ได้มีอยู่จริง
แต่มันจะสร้างจากประสบการณ์วัยเด็ก
ปม และอื่นๆออกมาเป็นตัวตนกายภาพ
ภาพในใจ ก็คือ ประสบการณ์ในวัยเด็ก ปมต่างๆ
สร้างกายภาพก็คือ ประสบการณ์ในวัยเด็กขาดอะไร
ปม ขาดเรื่องอะไร ก็จะกลายเป็นตัวตนคาแร็คเตอร์นั้น
ปม ไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดี ทุกอย่างมีข้อดีและข้อเสีย
ถ้าเข้าใจเรื่องการ manifestation ในแบบที่เราเข้าใจ
ก็คือ ทำไมให้คิดถึงแต่สิ่งดีๆ เพราะเป็นการส่งพลังงาน
ในด้านบวกออกไปก็จะได้รับในด้านบวกกลับมา
แต่อย่าลืมว่าพลังงานไม่ได้แค่ด้านบวกมีด้านลบด้วย
ถึงแม้ว่าจะไม่ชอบ แต่นึกถึง จินตนาการถึงด้านลบๆ
ก็จะสร้างให้เหตุการณ์ที่ไม่ชอบดึงดูดมาเป็นประสบการณ์
ในทางกายภาพได้อยู่ดีแบบไม่รู้ตัว
ภาพในจิตวิญญาณไม่สนใจว่าชอบหรือไม่ชอบ
แต่คิดถึง นึกถึง จินตนาการก็ยิ่งสร้างกายภาพแบบนั้น
การตั้งคำถามก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะได้มีชีวิต
ตามคำถามที่ตั้ง ขอยกตัวอย่างตัวเอง
เคยตั้งคำถามว่า ทำไมนักธุรกิจที่ติดหนี้ระดับล้าน
เค้าถึงสามารถลุกขึ้นมาได้และรวยกว่าเดิมได้ยังไง
เราถึงได้ประสบการณ์การที่ต้องล้มลุกเรื่องเงินมากที่สุด
เพื่อให้ได้คำตอบตามสิ่งที่ตั้งคำถาม
และสิ่งที่ได้คำตอบก็คือ จิตวิญญาณคือผู้สร้าง
หลักจากนี้ จะตั้งคำถามใหม่ในด้านดีๆ
อย่างเช่น เราจะประสบสำเร็จได้ยังไง,
เราจะสมหวังในความรักได้ยังไง,
เราจะไปถึงเป้าหมายนั้นได้ยังไง
เราจะเป็นสิ่งนั้นได้ยังไง
ขอเส้นทาง วิธีการในการเป็นสิ่งนั้น
ไม่ใช่การนั่งโทษรัฐบาล หรือนั่งโทษคนอื่น
เปลี่ยนคำถาม ยิงคำถามออกไปนอกจักรวาล
คำถาม สร้างประสบการณ์ทางกายภาพได้เหมือนกัน
นี่ก็เป็นเรื่องที่พึ่งเข้าใจ การเรียนรู้ด้ายจิตวิญญาณ
ไม่มีที่สิ้นสุด ไปได้เรื่อยๆ จนกว่าจะตายจากที่นี้
ก็ไปมีประสบการณ์ที่ร่างอื่นอยู่ดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
