CGM 48 สิ้นสุดทางแพ้: เรื่องราว เจตจำนาง ที่ส่งมาถึงกัน
ตอนเด็กๆ เวลาเราถูกเพื่อน
หรือใครมาเรียกว่า “คนขี้แพ้”
แน่นอนว่ามันคือคำล้อเลียนเชิงลบ
สำหรับคนที่มักประสบ
ความพ่ายแพ้อยู่บ่อยครั้ง
ยังไม่อาจประสบความสำเร็จ
วิ่งแตะเส้นชัยได้ตามใจหวัง
สู้ใหม่อีกกี่ครั้งก็ยังไม่ได้
แม้จะพยายามแค่ไหน
ซ้ำร้ายเมื่อฟังเสียงรอบกายมากเข้า
ว่าเราน่ะยังไงก็คงทำไม่ได้
กลายเป็นสะกดจิตตัวเองด้วย
ว่าฉันมันขี้แพ้ คงทำไม่ได้อยู่ดี
แต่พอได้ฟัง “สิ้นสุดทางแพ้”
เพลงเปิดตัวของน้องๆ รุ่น 4 CGM48
ก็ทำเอาผมฉุกคิดอะไรขึ้นมา
ในคำว่า “ขี้แพ้” ตลอดเวลา
จริงๆ แล้วเราสามารถมองมุมกลับ
ปรับให้เห็นภาพในเชิงบวกได้มากมายทีเดียว
.
.
.
.
1. มันง่ายที่ใครๆ จะมาบอกเราว่าทำไม่ได้
- ไม่เหมาะกับสิ่งที่เป็น ไม่ต้องเต็มที่กับมันเพราะคงไม่มีลุ้นอะไร แต่มันยากที่จะมองย้อนกลับมาว่าเราได้ทำมัน “เต็มที่” จริงๆ แล้วหรือยัง? ผลที่ออกมายังไม่ได้เพราะอะไร และจะทำยังไงให้มันได้ขึ้นมา? บอกกับตัวเองไว้นะว่า “เสียงของใคร ก็ไม่สำคัญเท่าเสียงในใจที่เรา
บอกกับตัวเอง”
2. ถ้าวิ่งแล้วเหนื่อยหนัก พักบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก
- เหมือนท่อนที่บอกว่า “พวกเรามนุษย์ทุกคนนั้นต่าง ก็อยากจะพักขี้เกียจกันบ้าง” มันไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร เพราะเราไม่ใช่ AI แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีทั้งพลังกายใจ ที่ต้องอาศัยการวางสมดุลชีวิตให้เป็น เพราะขนาดรถยนต์ที่ผ่านการใช้งาน เดินทางมาไกล ยังต้องมีแวะปั๊ม จอดเติมน้ำมัน เติมลมยาง เช็กเครื่องยนต์ คนเราเองก็ต้องมีวันพัก ปล่อยใจ ไม่ต้องคิดอะไร เพื่อถอยหลังติดสปริงให้กลับมามีเรี่ยวแรง ไปต่อได้ดีกว่าเดิม อะไรที่เคยพยายามขบคิดไม่แตก ไม่แน่ว่าพอได้พักให้หัวโล่งๆ ใจว่างๆ ทางแก้บางอย่างก็อาจจะนึกออก
3. วันไหนที่หมดไฟ ให้ลองมองหา “สิ่งใหม่”
- แบบที่อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ บิดาแห่งวิทยาศาสตร์เคยบอกว่ามันบ้ามาก ถ้าอยากจะได้ผลลัพธ์ที่ต่าง แต่ดันพยายามแบบเดิมอยู่ มันก็มีโอกาสจบแบบเดิมตลอด ดังนั้นสมการและคำตอบจึงอยู่ที่การหาจุดเปลี่ยนใหม่ๆ เข้ามาจุดไฟให้เราอยากไปต่อ ดั่งท่อน “บางทีก็อยากเปลี่ยนแปลงไม่เป็นอย่างเก่า สิ่งนี้แหละจะคอยกระตุ้นเรา” และท่อน “ถ้าลองเปลี่ยนวิธีการก้าวใหม่ ก็จะทำให้ความเร็วเปลี่ยนไป”
ชวนให้น้องๆ รุ่น 4 และแฟนคลับอย่างเราๆ กลับมามองทุกเรื่องราวว่าที่ผ่านมายังขนาดอะไร? พยายามมากแล้ว แต่พยายามถูกที่ ถูกจังหวะใช่มั้ย? เรากำลังพยายามวิ่งผิดเลนอยู่หรือเปล่า?
เพราะบางครั้งที่เรามักคิดว่าก็ฉันพยายามมาตั้งขนาดนี้ นั่นอาจเป็นแค่มุมของเราเพียงมุมเล็กๆ เฉกเช่นเด็กสาวไอดอลที่วิ่งตามความฝันของตัวเอง ลำพังแค่ฝึกซ้อมกับเพลงคนเดียวย่อมไม่พอ ทุกครั้งพวกเธอก็ต้องมาฟังฟีดแบ็คจากคณะครูหรือเพื่อนๆ กันเองว่าต้องปรับอะไร แล้วทำสิ่งใหม่ ให้ได้ผลลัพธ์ที่ต่างดูสักที
4. เราต่างเคยเป็น “คนขี้แพ้” กันมาก่อน
- เพราะชีวิตจริง ไม่มีหรอกคนที่จะชนะไปตลอด แม้แต่คนมีชื่อเสียงที่สำเร็จอย่างงดงาม เบื้องหลังล้วนมีนิยามแห่งบาดแผล ความเจ็บปวด ผิดพลาด ล้มเหลว แพ้ซ้ำๆ เคยเป็นคนขี้แพ้ ถูกตอกย้ำเพลี่ยงพล้ำกันมาแล้ว กว่าจะมีวันนี้ แบบเดียวกับบรรดา CGM48 รุ่นพี่ ทั้ง 3 รุ่นที่กำลังวิ่งนำหน้า ทิ้งระยะพวกเธอไปไกลขึ้นเรื่อยๆ พยายามวิ่งตามรอยแค่ไหน ก็ยิ่งไกลเท่านั้นจนเหงื่อสาดกระเซ็น เห็นแค่ภาพแผ่นหลังเลือนลางขึ้นมา ตรงนี้ถ้าเผลอตีตรา แอบว่าตัวเองว่าทำไมยังทำไม่ได้สักที ระยะห่างนั้นก็คงไม่มีวันถูกเติมเต็ม
กลับกัน หากมองว่าตัวแทนรุ่นพี่ทั้ง 3 คนผู้เป็นเซ็นเตอร์ของรุ่น คือบุคคลตัวอย่างที่เคยเจ็บ เคยผิดหวัง พ่ายแพ้มามากมายแล้วเหมือนกัน ตรงนั้นอาจเป็นพลังใจที่สร้างแรงส่งให้รุ่น 4 พร้อมสู้และวิ่งใหม่ไปได้ไกลกว่าเดิม โดยมีชุดความคิดต่างๆ ในเนื้อเพลงไว้อยู่ในใจ
“ต่างคนทุ่มเทแรงกายใจมากมาย อยู่ที่ใครจะลงแรงไปมากเท่าไร เหงื่อบางคนไหล เพราะใช้พลังกายและบางคนสูดหายใจเข้าไปสุดปอดเต็มที่เลย” << คนเราล้วนมีชุดความพยายามที่แตกต่างกัน เต็มที่ของเรา อาจไม่เท่าเต็มที่ของเขา สิ่งที่เราพยายามอยู่ มันอาจยังไม่แตะเส้นมาตรฐานความต้องการในตลาด หรือสิ่งที่องค์กรมองหาและตัดเกรดอยู่ ก็แค่พยายามใหม่ให้มากกว่าที่เคยพยายาม ถ้าเคยวิ่ง 5 กม. อาจลองขยับเป็น 7 8 9 จน 10 กม. หรือการร้องเต้น เล่นกับคนดู ที่ต้องฝึกทำซ้ำๆ ให้ทักษะเหล่านั้นผสานเป็นเนื้อเดียวกับตัวเอง
“เราอาจจะไม่มีใครชื่นชม ในชีวิตของเราก็ไม่สน ช่างมันเถอะ จะเป็นยังไงก็ช่างมัน อยู่ที่เราได้ทำมันไปหรือยัง?” บ่อยครั้งที่ในชีวิตจริง เราต่างติดกับดักกรอบสังคมที่ต้องได้รับความนิยม ชมชอบ และการยอมรับจากใครๆ สิ่งนั้นไม่ผิดหรอก ไม่ได้ผิดสักนิดเลย แค่บางทีมาตรวัดนี้ก็อาจใช้ไม่ได้เสมอไป เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะมาเข้าใจหรือลงรายละเอียดไปกับสิ่งที่เราทำ มีแต่เราที่รู้ว่าเราพยายามมามากแค่ไหน
บางทีอาจไม่จำเป็นต้องเก่งเหนือใคร แค่เก่งกว่าตัวเองในเมื่อวานก็พอ หรือต่อให้เก่งขึ้นแล้วยังขี้แพ้ ยังทำไม่ได้ดั่งใจ แต่ถ้าเราตอบตัวเองได้ว่าลองทำใหม่ พยายามใหม่อย่างเต็มที่แล้วจริงๆ นั่นก็ไม่ได้แพ้เสียทีเดียว เพราะอย่างน้อยเราก็ชนะใจตัวเองที่กล้าลอง กล้าทำจนสุดหัวใจ
จริงๆ ต้องบอกว่า “คนขี้แพ้” นี่แหละคือคู่ต่อสู้ที่น่ากลัว เพราะพวกเขาคือคนประเภทที่คุ้นเคยกับมันมามากกว่า เจนจัดกับความไม่สำเร็จ จนยิ้มให้กับความพ่ายแพ้ได้แบบไม่ตระหนก และคนขี้แพ้ย่อมรู้ดีที่สุดในคุณค่าแห่งความพยายาม
และทำยังไงถึงจะชนะขึ้นมา เมื่อถึงวันที่ทำได้จริงๆ ก็จะไม่เหลิงกับชัยชนะ โดยรู้ดีว่าวันหนึ่งที่เผลอหย่อนยาน หรือพยายามมากเท่านี้แล้วก็อาจถึงวันที่แพ้ได้ใหม่ เจอใครที่พยายามมากกว่า เก่งกว่า ก่อนจะสู้ไม่ถอย แพ้ซ้ำๆ จนทำให้ตัวเองชนะได้อีกครั้งในที่สุด โดยเฉพาะเส้นทางแห่งไอดอลที่ไม่เคยโรยด้วยกลีบกุหลาย
แต่อย่างน้อย “ลูกยาง” ที่เปรียบดั่งภาพจำและเจตจำนงแห่ง CGM48 ที่ส่งต่อกันมาเป็น “Generation Change” จากรุ่นสู่รุ่น ผ่านตัวตน ความคิด จิตวิญญาณแห่งไอดอลเมืองเหนือที่ยังคงพยายาม ยังคงเชื่อ และ“ไม่หนีจากความฝัน” แม้มีอุปสรรคใดขวางกั้น ก็จะจับมือกันให้มั่น ข้ามผ่านถนนต้นยางบน “เส้นทาง 106” ร่วมกัน “สิ้นสุดทางแพ้” ให้ได้!! เฉกเช่นเรื่องราวมากมายที่ร่ำร้องไว้ในบทเพลงรุ่น 4
.
.
.
.
“Aa พวกคนขี้แพ้อย่างนี้
ทำไมไม่ลองวิ่งดูสักที สักทีได้หรือเปล่า?
ลองทำ ทำดูครั้งนี้สักคราว
ทำให้เต็มที่สักครั้ง
ถึงแม้ว่าจะยังไม่ถึงจุดหมาย
ลองนะ แค่นิด ๆ ลองแค่ 10 วิ
ให้เป็นครั้งแรกในรอบหลาย ๆ ปี สุดแรง วิ่งเลย
Saikou Saikou Saikou Saikou ความรู้สึกนี้
ท่องไว้เลย "Se–no" Ganbare!”
ขอชมทีมงาน CGM48 เช่นกันที่ปล่อยผลงานออกมาได้แบบ “ทำถึง ทำเกิน” เช่นเคย ช่างเป็น MV ที่ร้อยเรียงเรื่องราวได้อย่างงดงาม ตั้งแต่ลูกยางที่ถูกยิงมากไกล
จากเนินเขาแห่งความฝัน สู่ต่อความมุ่งมั่นให้น้องๆ รุ่นปัจจุบัน วิ่งตามตัวแทนรุ่นพี่ทั้ง 3
กับบทส่งท้ายของ “สิตา” ในนามไอดอลที่วิ่งหายไปจากเส้นทางนี้ เพื่อไปสู่เส้นทางใหม่โดยมี “จิงจิง” และ “เพลิน” ยื่นมือส่งกำลังใจให้น้องๆ รุ่น 4 พร้อมลุยกันไปต่อ
บางทีการทิ้งท้ายที่ตัดสลับ transition เปลี่ยนเป็นชุดเดบิวต์ และให้พวกเธอยังคงเหนื่อยหอบยืนค้างอยู่กึ่งกลางสะพาน อาจเป็นสัญญาณบอกใบ้ปลายเปิดให้เราติดตามเรื่องราวภาคต่อ หรือการเติบโตพัฒนาของกลุ่มเด็กสาวรุ่นใหม่ในอีกไม่นาน
แม้เพลงจะรัวเหลือเกิน แต่ก็ยังพอมีท่อนจำติดหู ติดใจ เปิดฟังทีไรก็โคตรมันส์ เร้าอารมณ์ เอาไปใส่ในเพลยลิสต์เดียวกับกับสุดเส้นทาง และบรรดาเพลงปลุกใจของ 48 GroupTH ได้ดีเลย
เป็นกำลังใจให้นะครับ “หงษ์หยก, ชีเน่, สตางค์ปอนด์ (ทำไมถึงใส่แว่น?), วาเลนไทน, ปลายฟ้า, เอลฟ์ และนิชา”เส้นทางครั้งใหม่ของวงไอดอลแดนเหนือ ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้วล่ะ,,,4️⃣⛰️
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
