นิสัยเดิม
เรื่องเล่าที่เจ็บปวดคือเรื่อง ประชานิยม
คำนี้ ส่วนใหญ่ใช้กับพรรคการเมือง ซึ่ง น่าจะแปลได้ว่า พูดทุกอย่างเพื่อให้ประชาชนพอใจเลือกเข้ามาเป็นสส
แต่คนไทยตาสว่างแล้วใช่ไหมคะว่า ประชานิยม ไม่ใช่เรื่องดี
ตอนนี้ เค้าล้ำหน้าไปอีกก้าวหนึ่งแล้วค่ะคือ เป็น พรรคนิยม
โดยเท่าที่สังเกตเห็นคือ
1 ปล่อยข่าวทำลายคู่แข่ง
2 ทำเหมือนเห็นด้วย แต่ความจริงแล้วแค่ปล่อยข่าว เห็นว่าน่าจะตอ**ลไปวันวัน เพื่อให้คนบางคนหลงเชื่อ
3 พอถูกจับได้ ก็ทำเหมือนไม่รู้ว่ามีเหตุการณ์ข้างต้น กลับมา “อวย” “ เออออห่อหมก” ทำตัวเหมือนยอมแล้วทุกอย่าง จนมีคำพูดว่า ยอมแล้วแก้วตา
ทั้งหมดนี้น่าจะเรียกได้ว่าเป็น “ พรรคนิยม” เพื่อให้พรรคประชาชน หลงเชื่อ
ใครนะที่บอก พรรคนี้ไม่มีเพื่อน
คือถ้ามีเพื่อนเป็นเพื่อนกินไม่ใช่เพื่อนตาย เราดีใจเหรอคะพี่มีเพื่อนกินเยอะแต่ไม่มี เพื่อนตาย เพื่อนกินบางคนก็เห็นโอกาสใหม่ที่ดีกว่าก็ทิ้งเพื่อนกินคนนี้ทันที
นึกถึงคำพังเพยไทยเลยว่า คนพาลพานพาไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล
พรรคประชาชน น่าจะเลือกคบแต่บัณฑิต น่าจะคบแต่เพื่อนตายไงคะ
แล้วก็อย่างที่รู้เพื่อนตายมันหายาก จึงมีน้อย บัณฑิตก็น่าจะมีน้อย ผลก็คือ ในพรรคการเมืองจึงมีเ สิ่งที่เรียกว่า“เพื่อน” น้อยไงคะ แต่พรรคแบบนี้ประชาชนส่วนใหญ่ที่อยู่ข้างนอกชอบ
การทำ“พรรคนิยม” โดยยอมรับข้อเสนอทุกอย่างของพรรคประชาชน แล้วก็แย้มมาว่าน่าจะยุบสภาได้ในสามเดือน ฟังดูดีนะ เร็วกว่าพรรคภูมิใจไทยตั้งหนึ่งเดือน
แต่คำถามสำคัญคือ เราเชื่อพรรคเพื่อไทยได้แค่ไหนต่างหาก
อย่างที่ใครใครก็รู้ว่าพรรคนี้พูดดี แต่ทำได้ดีด้วยหรือเปล่า ยังไม่ต้องทำได้ดีหรอกแค่ทำได้แค่ไหนต่างหาก
อย่างที่คุณช่อ พรรณิกาพูดว่าระหว่างมะเร็งปอดกับมะเร็งตับ
แล้วก็คุณเจี๊ยบ อมรัตน์พูดว่าระหว่างวัวกับควาย … เลือกควาย
ส่วนตัวเราก็เลือกควายค่ะ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
