6 ก.ย. เวลา 08:53 • ประวัติศาสตร์

ลำนำสุยหู่ 76 หัวศรหยก

ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
要夷田虎族 须谐琼矢镞
จะล้างพันธุ์เถียนหู่
พึงคู่หัวศรหยก
金钗插凤,掩映乌云。
铠甲披银,光欺瑞雪。
踏宝镫鞋翘尖红,提画戟手舒嫩玉。
柳腰端跨,迭胜带紫色飘摇;
玉体轻盈,挑绣袍红霞笼罩。
脸堆三月桃花,眉扫初春柳叶。
锦袋暗藏打将石,年方二八女将军。
ปักปิ่นทองรูปหงส์
วับแวมตรงหมู่เมฆดำ
สวมเกราะเงินงามขำ
วาววามข่มหิมะอาย
เหยียบโกลนจากมณี
รองเท้าสีแดงงอนปลาย
มือนุ่มหยกละม้าย
ถือทวนจี่น่าเกรงขาม
เอวดังหลิ่วพลิ้วกระหวัด
เข็มขัดม่วงลายประจำยาม
ร่างดังหยกสง่างาม
สวมชุดศึกแดงเพลิงผจญ
พักตร์ผกาคราเดือนสาม
คิ้วใบหลิ่วยามต้นฝน
ถุงเงินหินซัดขน
ขุนพลหญิงวัยสิบหก
ธงประจำตัวเขียนบอกว่า
“แม่ทัพหน้าปราบทักษิณองค์หญิงฉยงอิง 平南先锋将郡主琼英”
佳人回马绣旗扬,士卒将军个个忙。
引入长林人不见,百花丛里隔红妆。
คนงามขี่ม้าคืนผืนธงไหว
ทั้งขุนใหญ่ไพร่พลต่างวุ่นว้า
เข้าในดงใหญ่ไม่เห็นหน้า
มวลบุปผามาลีบังนวลนาง
指头嫩似莲塘藕,腰肢弱比章台柳。
凌波步处寸金流,桃腮映带翠眉修。
今宵灯下一回首,总是玉天仙,涉降巫山岫。
นิ้วนุ่มนิ่มดังรากบัวในบึง
เอวกลมกลึงอ้อนแอ้นหลิ่วจางไถ
ยุรยาตรเกลียวทองท้องคลื่นไป
แก้มดังท้อนวลใสรับคิ้วเรียว
ราตรีนี้ใต้แสงไฟตะเกียง
เอียงพักตร์พิศพินิจในราตรีเปลี่ยว
แม่นมั่นแท้นางสวรรค์แน่จริงเชียว
ลงมาเที่ยวแดนดินจากเขาอูซาน
นับแต่นี้เฉวียนหวี่และฉยงอิง
如鱼似水 似漆如胶
ประดุจดังมัจฉาคู่วารี
ชั่วชีวีแนบแน่นดังลงรักกาว

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา