บทที่ 4 เป็นอิสระจากร่างกายและจิตใจ เพื่อเข้าถึงศักยภาพสูงสุด!
ถ้าเราใช้ร่างกายและจิตใจเป็นเครื่องมือได้อย่างแท้จริง เราจะเป็นอิสระ
เวลาเราบอกว่า
“เรากำลังใช้ความคิด” นั่นคือสิ่งที่ถูกต้องเลย เรากำลังแยกตัวเองออกจากความคิด
ความคิดจิตใจเป็นเสมือน “เครื่องมือ” มีไว้ให้เรา “ใช้” ไม่ใช่เป็นตัวเรา
แต่ด้วยความเคยชินที่ยึดติดร่างกายและจิตใจอย่างเหนียวแน่น ทำให้เราไม่สามารถใช้ “ศักยภาพ” ของร่างกายจิตใจได้อย่างเต็มที่!
เปรียบเหมือนถ้าเราใช้ “หุ่นยนต์” ไปเก็บขยะ!
เราคงไม่กลัวว่าหุ่นยนต์จะเหม็น จะพอใจไม่พอใจ จะเจ็บปวด จะเป็นที่ยอมรับ หรือไม่ยอมรับ จะดีหรือไม่ดี อย่างไร?
แต่ถ้าเป็นตัวเราเองคงมีข้อจำกัดมากมาย!
ไม่ใช่ว่า ให้เราใช้ร่างกายและจิตใจอย่างหนัก โดยไม่ถนอมดูแล เราควรใช้งานอย่างเต็มที่ด้วยความพอดี
แต่การยึดติด ทำให้เราไม่สามารถใช้ “ศักยภาพที่มีอย่างล้นเหลือ” ของกายใจนี้ได้ถึงขีดสุด!
ซ้ำยังให้กลายเป็น “ภาระ” ทำให้ต้องเป็นทุกข์ เพราะความหวงแหน ห่วงพะวง กลายเป็นความหวาดกลัว อ่อนแอ ไม่กล้าคิดกล้าทำสิ่งใดๆเกินไปจาก “ความเชื่อเดิมๆ”
พอยึดติดว่าเป็น “ตัวตนของตน” ปล่อยวางไม่ได้ เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงตามกฎธรรมชาติ การเจ็บป่วยการสูญเสีย ก็ทำให้เกิดความทุกข์ระทมจมอยู่เพราะความเข้าใจผิด!
ทางออกคือ มองให้เห็นความจริงใน “อริยสัจ 4” และปฏิบัติตาม “มรรค 8” เช่น การมี “สัมมาสมาธิ” สมาธิที่ถูกต้อง!
เมื่อเราทำสมาธิ นำจิตมาไว้ที่ลมหายใจบ่อยๆ พอจิตหลุดไปคิด ก็ดึงกลับมาที่ลมหายใจ จนเมื่อจิตอยู่กับลมได้นานขึ้น จิตลดความเร็วในการรับรู้สิ่งต่างๆได้ช้าลง
เหมือน “เฟรมเรท” ของภาพเคลื่อนไหวช้าลงจนเกือบเป็นภาพนิ่ง ทำให้เรารู้ว่าแท้จริงภาพไม่ได้เคลื่อนไหว! สิ่งที่เคลื่อนไหวคือ “เฟรม” ของภาพนิ่งที่ไหลต่อเนื่องโดยไม่หยุด
จิตใจก็ฉายภาพชีวิตให้เราดูต่อเนื่องโดยไม่หยุดแบบ 360 องศา full HD 10k รอบทิศทาง สมจริงจนเราไม่สงสัยความเป็นมายา
แต่ถ้าเราทำให้จิตช้าลงได้!?
ความจริงของธรรมชาติที่ซ่อนอยู่ก็จะค่อยๆเผยตัวออกมา จนเมื่อจิตหยุดนิ่งและจางคลายดับไป จิตดวงใหม่ยังไม่เกิด ระหว่างนั้น ความจริงทุกอย่างก็จะปรากฎออกมา!
เราจะเห็นสิ่งที่ เกิด-ดับ และสิ่งที่ ไม่เกิด-ไม่ดับ เห็นธรรมชาติ 2 ฝ่าย
“สังขตธรรม” และ “อสังขตธรรม” เราจะรู้ได้เองว่าสภาวะแท้จริงเป็นอย่างไร! ร่างกายและจิตใจนี้ ไม่ใช่ตัวตนอย่างไร!
สุดท้ายเราจะเป็นผู้เห็นจริงไม่ใช่แค่เชื่อตาม และได้ตื่นรู้ในที่สุด เป็น “ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน”
การตายในชาตินี้จะเป็นชาติสุดท้ายไม่ต้องเกิดอีก ถึงความเป็นอมตะ เข้าสู่สภาวะ “นิพพาน” ดับทุกข์ได้ในที่สุด
และก่อนตายเรา “จะทำ จะเป็น” อะไรก็ได้บนโลกใบนี้! เมื่อเป็น “อิสระจากตัวตน”
อ่านต่อ บทที่ 5
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
