20 ก.ย. เวลา 06:45 • ความคิดเห็น

บันทึกนึกได้ ตอน : ไม่ต้องมายุ่งกับป๊า / เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด

นี่คือคำที่คนเป็นพ่อพูดกับคนเป็นลูก
มันแสดงให้เห็นว่า ถึงแม้เราจะพูดไปเพราะอยากให้เขาให้หลุดพ้นจากความคิดเดิมๆ หลุดพ้นจากการปฎิบัติต่อตัวเองและคนอื่นที่ไม่ดีก็ตาม ถ้าเค้าไม่พร้อมที่จะยอมรับ เค้าก็จะพูดประโยคนี้ออกมาได้ง่ายง่าย นี่ถ้าเป็นเพื่อนก็คงจะประมาณ ”ไม่ต้องมายุ่งกับกู“
เราจำได้คร่าวๆ ว่า ตอนนั้นเราเห็นพ่อหน้าดำๆคร่ำเครียด วิตกกังวลอย่างมาก หลงจมวนเวียนอยู่ในความคิดของตัวเองในเรื่องบางเรื่องที่ตัวเอง ควบคุมไม่ได้ เราคงพูดซักอย่างออกไป ในทำนองให้กำลังใจ ให้มองในแง่มุมใหม่ ปรับเปลี่ยน Mindset
พ่อไม่ยอมรับ เค้าอายุ 70 กว่าแล้ว เค้าก็คงคิดว่าเราอายุน้อยกว่าเค้าเยอะ และเป็นลูกวันยังค่ำ
เพราะฉะนั้นตามความคิดของพ่อ คนที่เป็นลูก คนที่อายุน้อยกว่า ไม่สามารถพูดจาให้สติเตือนคนที่อายุมากกว่าได้
คนที่อายุมากกว่า ถึงทำผิด ก็ไม่ผิด คล้ายประโยคที่ว่า “The Older can do no wrong ”
เราก็เลยปล่อย
ผบก็คือ ตอนนี้พ่อยิ่งเป็นหนักกว่าเดิม หน้าดำ หน้าดำแบบดำจริง ดำแล้วก็เครียด หน้านี้คือไม่น่าเข้าใกล้ อารมณ์รุนแรง ฉุนเฉียวง่าย โกรธตลอดเวลา บรรยากาศแย่สุดสุด เค้าเหมือนเป็น ยักษ์ (oni) ในภาษาญี่ปุ่นเลย
คำพูดที่ว่า “ ไม่ต้องมายุ่งกับป๊า” มันสะเทือนใจเรานะ เราเสียใจ มันเป็นบาดแผลที่จำมาจนทุกวันนี้ถึงแม้มันจะผ่านมานานแล้วก็เถอะ
ตอนนั้นแม่เราก็อยู่ด้วย แต่ไม่ปริปาพูดอะไรเลย แต่พอเราเลิกไปยุ่งกับพ่อ แม่กลับมาทักว่า ทำไมเราปล่อยพ่อไปพ่อไปง่ายง่าย ไม่เห็นอะไรกับป๊าอีกเลย
คำพูดนี้ฟัง ดูเผินๆ น่าจะไม่มีอะไรใช่ไหมคะ แต่เรารู้จักแม่เรา เพราะโทนเสียงของแม่ให้ความรู้สึกที่ว่า “ ปล่อยเลยตามเลย” “ปล่อยไปตามยถากรรม“ ”ไม่สนใจ ในตัวป๊าอีกแล้วหรอ” มากกว่า หรือถ้าอ่านคำแปลระหว่างบรรทัดมันคือ การต่อว่าเรา
คำพูดแม่มันเหมือนเป็นการบอกเป็นนัยๆว่าเราไม่ “ อีนังขังขอบ” กับพ่อ
มันจะกลายเป็นว่า การที่จะพูดถึงพ่อในแง่ไม่ดี แม่พูดได้คนเดียว คนอื่นต้องไม่พูด ถ้าคนอื่นพูด แม่จะแก้แทนพ่อ แต่การที่แม่พูดแย่ๆ ถึงพ่อตลอดเวลา ➡️ ได้
เราไม่ได้พูดถึงพ่อในแง่ไม่ดีด้วยซ้ำ เหมือนกับว่าอย่าด่าพ่อแม่ด่าได้คนเดียว ประมาณนั้น
ความสัมพันธ์นี้ แปลกดีเหมือนกัน แม่ถูกพ่อกระทำให้เจ็บช้ำน้ำใจมานาน จึงรู้สึกว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะพูดไม่ดีต่างๆนานาเกี่ยวกับพ่่อ ถึงคนอื่นจะถูกพ่อทำไม่ดีใส่ ก็คงไม่นานเท่าแม่ เพราะฉะนั้นไม่มีสิทธิ์พูดถึงแม้จะเสียใจโดยมีต้นเหตุคือพ่อ…… ใช่หรอ???
มันไม่มีอะไรเลยค่ะ ที่เราไม่ไปยุ่งกับพ่ออีกเป็นเพราะว่า พ่อเค้ายังไม่พร้อมที่จะยอมรับ
การที่อีกฝ่ายไม่พร้อม แล้วเรายังดึงดัน บอกเล่าความคิดเราให้เค้าฟัง มันจะกลายเป็น ขี้บ่น ยุ่งไม่เข้าเรื่อง เสือก ไปซะเปล่าๆ
เราเชื่อว่า ทุกอย่างมีเวลาของมัน ถ้าพ่อพร้อมที่จะเคลียร์ใจยอมรับฟัง เค้าจะแสดงออกเอง เราจะรู้ได้เอง เราใกล้ชิดกันเพียงพอที่จะรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงได้ แต่มันยังไม่มีทีท่านั้น แล้วเราจะเข้าไปยุ่งทำไม เราก็ต้องพัฒนาตัวเอง รักตัวเองเหมือนกัน ไม่ใช่รักแต่คนอื่นจนหลงลืม ที่จะรักตัวเอง เหมือนคำที่ว่าว่า “ เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด ”ไม่ใช่หรอ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา