26 ก.ย. เวลา 08:00 • ไลฟ์สไตล์

กว่าจะได้กิน... ขนมตาลของแม่🍀

หลายครั้ง ที่ฉันเห็นขนมตาลวางขายในตลาด
ฉันก็เห็นภาพวัยเด็กซ้อนขึ้นมา...
ภาพของแม่ที่กำลังยีตาล
.
แม่ได้ลูกตาลสุกมาสามลูก
กลิ่นหอมอบอวล จนทั้งครัวเหมือนมีแสงแดดส่องเข้ามา
แม่ยิ้ม แล้วพูดว่า “มาทำขนมตาลกัน”
.
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้เห็นแม่ทำขนมตาลด้วยมือของตัวเอง
ฉันนั่งมองแม่ฉีกเปลือกตาลสีดำออก
จนเห็นใยตาลเหลืองสดสุกงอม
แม่เอาใยนั้นไปแช่น้ำ แล้วยีจนเนื้อตาลละลายออกมา ก่อนจะใช้กระชอนตาถี่กรองจนเหลือเพียงเนื้อเหลวใส
.
จากนั้นแม่เทใส่ถุงผ้า มัดปาก
แล้วห้อยไว้ให้น้ำหยดออกมาช้า ๆ
รอจนกว่าน้ำจะไหลออกไปหมด
.
แม่บอกว่า ต้องปล่อยไว้ทั้งคืน
พรุ่งนี้ถึงจะได้ทำ
ฉันบ่นเบา ๆ ว่า “โห…นานจัง”
แต่แม่เพียงหัวเราะ ไม่ว่าอะไร
.
รุ่งเช้า แม่เริ่มลงมือทำ ฉันได้ช่วยอยู่ข้าง ๆ
บนโต๊ะวางเรียงส่วนผสมอย่างเรียบง่าย —
แป้งข้าวเจ้า เนื้อตาล หัวกะทิ ไข่ไก่ น้ำตาลทราย เกลือ และมะพร้าวขูดขาวสะอาด
.
แม่ค่อย ๆ นวดแป้งเข้ากับเนื้อตาล
เติมกะทิ ตอกไข่ นวดต่อด้วยมือเปล่าที่คุ้นชิน
น้ำตาลค่อย ๆ ละลาย
จนกลายเป็นเนื้อแป้งข้นเนียนหอม
.
ฉันช่วยตักใส่กระทงใบตองที่เตรียมไว้
โรยมะพร้าวขูดด้านบน
แล้วเอาไปวางเรียงในซึ้ง
.
ซึ้งนึ่งตั้งอยู่บนเตาถ่าน
ควันขาวลอยกรุ่น พร้อมกลิ่นหอมละมุนที่ค่อย ๆ ซึมออกมา
ไม่นาน... ขนมตาลเนื้อนุ่มก็สุกพอดี
ขนมตาลซ่อนอุ่น
ฉันตักคำแรกเข้าปาก
หอม... หวาน... นุ่มละมุน
อร่อยอย่างบอกไม่ถูก
.
ขณะที่เคี้ยว
ฉันเห็นภาพแม่—กับความพากเพียร ตั้งใจ
และความสุขที่แม่ซ่อนอยู่ในขนมชิ้นเล็ก ๆ
.
ความอร่อยที่ได้มา
ไม่ใช่แค่จากรสชาติของตาลสุก
แต่เป็นความรักที่แม่ยอมแลกกับเวลา และความเหน็ดเหนื่อย เพื่อให้ลูก ๆ ได้กิน
.
วันนี้... ทุกครั้งที่คิดถึงแม่
กลิ่นขนมตาลหอม ๆ ก็มักย้อนกลับมาเสมอ
.
และทุกครั้งที่ห้องครัวเงียบงัน
ไม่มีเสียงแม่หัวเราะเบา ๆ ระหว่างทำขนม
ฉันก็รู้สึกเหมือนความหอมหวานนั้น
กลายเป็นเพียงความว่างเปล่าที่ก้องอยู่ในใจ
.
ทุกครั้ง ที่ฉันกินขนมตาล
รสชาติยังคงหวานหอม
แต่ไม่เคยเหมือนเดิมอีกเลย
ขนมตาลธรรมดา แต่ซ่อนความรักของแม่ไว้
เพราะสิ่งที่ขาดหายไป...
ไม่ใช่แค่ “ฝีมือ”
แต่คือ “แม่” ที่ไม่มีวันกลับมาแล้ว
เหลือไว้เพียงความทรงจำ...
ที่ฉันยังโอบกอดไว้อย่างอ่อนโยน⭐
.
— ราตรีไม่เคยลืม
Again Girl
#AgainAndChic #ReStyleYourStory
#กลิ่นบ้านไม่เคยจาง #ขนมตาล

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา