และสุดท้าย “Geranio” (Geranium — ดอกเจอราเนียม) บทส่งท้ายของ Per Un Amico ที่ PFM ใช้ปิดม่านอัลบั้มอย่างงดงามและสะเทือนใจที่สุด:
เพลงนี้แผ่วเบาและเศร้าสร้อยในเวลาเดียวกัน เสียงร้องอันอ่อนโยนของ Franco Mussida พาเราเข้าไปในโลกแห่งภาพกวีของเนื้อเพลง — “Balla piano nella via, Balla il vento della notte…” (Dance softly in the street, The night wind dances) — ราวกับเสียงกระซิบของค่ำคืนอันหนาวเหน็บในเมืองที่หลับใหล เนื้อหาพูดถึงความฝัน ความเดียวดาย และสงครามผ่านถ้อยคำที่หมุนวนซ้ำไปมา เหมือนการเต้นรำของชีวิตที่ยังคงเคลื่อนไหวต่อไปแม้ในยามสูญสิ้นความหวัง
การแสดงสดของวงระหว่างเทศกาล "Notte Per Te" เดือนสิงหาคม ปี 2007
ในท้ายที่สุด “Per Un Amico” จึงไม่เพียงเป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Italian Progressive Rock แต่ยังเป็นเครื่องยืนยันว่าความงดงามของเสียงดนตรีไม่จำเป็นต้องเกิดจากความเข้าใจ แต่จากความรู้สึกที่มันมอบให้ — เหมือนเพื่อนคนหนึ่งที่เราไม่ต้องพูดอะไรกันมากก็เข้าใจได้ในทันที