สรุปหนังสือ A Beginner’s Guide to Dying คู่มือบอกรักชีวิต (ฉบับมือใหม่)
เราอาจใช้เวลาทั้งชีวิต “พยายามมีชีวิตอยู่” แต่แทบไม่เคยเรียนรู้เลยว่า “จะตายอย่างไร” หนังสือเล่มนี้ไม่ได้บอกวิธี “หนีความตาย”แต่มันสอนให้เรา “อยู่กับชีวิต” อย่างแท้จริง
อยู่โดยไม่หลงลืมว่าเวลาในโลกนี้มีจำกัด
อยู่โดยไม่ผลักความกลัวออกไป
อยู่โดยรู้ว่าการสิ้นสุดคือส่วนหนึ่งของความงดงาม
หนังสือ A Beginner’s Guide to Dying คือบันทึกที่ไม่ได้พูดถึง “ความตาย” ในเชิงสิ้นสุด หากแต่มองมันเป็น “ครูผู้ยิ่งใหญ่” ที่สอนให้เรารู้จักคุณค่าของทุกลมหายใจ
ไซมอน โบอาส เกิดปี 1977 เติบโตในกรุงลอนดอนและวินเชสเตอร์ เริ่มหลงใหลเกี่ยวกับงานช่วยเหลือเพื่อมนุษยธรรมในต่างประเทศหลังจากได้มีโอกาสส่งขบวนรถช่วยเหลือทางการแพทย์ในประเทศบอสเนียตอนที่เขาอายุเพียง 16 ปี
เคยดำรงตำแหน่งหัวหน้าสำนักงานขององค์การสหประชาชาติประจำฉนวนกาซาอยู่สามปี และในช่วงแปดปีสุดท้ายของชีวิตอาศัยอยู่ที่เกาะเจอร์ซีย์โดยมีภรรยาและสุนัขคอยอยู่เคียงข้าง
เนื้อหาเล่มนี้เกี่ยวกับการเตรียมพร้อมรับมือกับการจากไป การค้นหาความหมายของชีวิต การสร้างทัศนคติเชิงบวกและการเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง
เก่งจะขอแบ่งหนังสือออกเป็น 3 พาร์ท คือ พาร์ทเกริ่นนำ พาร์ทมุมมองของความตาย และพาร์ทคู่มือในการมีปฏิสัมพันธ์กับคนที่กำลังตาย
[พาร์ทเกริ่นนำ]
ขอบอกก่อนว่าอย่าเพิ่งเข้าผิดว่าหนังสือเล่มนี้จะพาเราไปตาย ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ มันเป็นหนังสือที่ทำให้เราเข้าใจชีวิตมากยิ่งขึ้น เข้าใจอารมณ์ความรู้สึกของผู้ป่วยระยะสุดท้าย(หรือคนใกล้เสียชีวิตก็ได้) เพราะบางทีเราก็อาจจะทำตัวไม่ถูกเวลาได้ทราบข่าวร้ายว่าคนใกล้ตัวกำลังเผชิญจุดนี้อยู่
มะเร็งทำให้สิ่งต่างๆชัดเจนมากขึ้น เช่น การจัดลำดับความสำคัญในชีวิต ความหมายของชีวิต และอาจทำให้ใครหลายๆคนได้มองเห็นด้านดีในตัวของผู้อื่น ทำให้เราเป็นคนที่ใจดีขึ้นและทำให้อยู่กับปัจจุบันมากขึ้น
ข้อความจากผู้ป่วยระยะสุดท้าย...
ไซมอน ได้แบ่งปันความรู้สึกในครั้งนี้ว่าตนเองมีชีวิตที่ดี เป็นคนที่มากับโชคในหลายๆครั้ง ผ่านเหตุการณ์มามากมาย เดินทางไปแล้วหลายประเทศ ชีวิตของเขาได้รักและถูกรักอย่างเต็มที่แล้ว
สิ่งที่ไซอันฝากไว้คือ “จงเพลิดเพลินกับการสรรหาวิธีการเล็กๆน้อยๆที่จะทำให้คนอื่นมีความสุขขึ้นอีกนิด เพราะนี่คือเคล็ดลับของการเป็นคนที่มีความสุขกับตัวเองอย่างแท้จริง”
ความคิดที่จะทำให้ชีวิตง่ายขึ้น
1. อย่ากังวลกับสถานการณ์โลกมากเกินไป เพราะแม้แต่พวกที่ทำเรื่องเลวร้ายล้วนเคยเป็นเด็กไร้เดียงสามาก่อนหรือได้รับบาดแผลจากบางสิ่งที่เขาไม่ได้เลือก
2. อย่ากลัวความตายมากเกินไป ลองพูดหรือจินตนาการถึงมันบ้าง
[พาร์ทมุมมองของความตาย]
ความคิดที่เปลี่ยนไป
• เรากังวลว่าคนอื่นจะคิดกับเราอย่างไรน้อยลง
• รู้สึกขอบคุณมากขึ้น
• การยอมรับคำปรึกษาก็เป็นเรื่องที่ดี
• มีเวลาเตรียมตัวมากขึ้นทั้งตัวเราและคนใกล้ชิด (ดีกว่าการเสียชีวิตแบบกระทันหัน)
• มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีขึ้น (ลองยิ้มทักทายคนอื่นก่อน เพราะการกระทำนี้อาจทำให้พวกเขาอารมณ์ดีและมีแนวโน้มที่จะส่งต่อพลังบวก)
• เปลี่ยนความคิดจาก “ทำไมต้องเป็นฉัน” >>> การปล่อยวางและลงมือทำบางอย่าง
ความเชื่อของชาวสโตอิก คือ เมื่อเราตายไปแล้วจะไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป ไม่มีความกลัว ไม่มีความเจ็บปวดหรือความกังวล เป็นเหมือนการดมยาสลบที่ไม่มีใครฟื้นดังนั้นคนตายก็ไม่ได้น่ากลัวอะไร
เมเมนโต โมรี (Memento Mori) จงระลึกเสมอว่าคุณต้องตาย เป็นปรัชญาที่คอยเตือนให้เรามีเป้าหมายในการใช้ชีวิต จัดลำดับความสำคัญ ปรับมุมมองของความกังวลที่เคยมี หยุดผลัดวันประกันพรุ่งและใช้ชีวิต!!
อย่าลืมลงมือทำก่อนที่จะหมดเวลา เพราะเราไม่รู้เลยว่าจุดที่เราไม่สามารถทำได้นั้นจะมาเมื่อไหร่ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญก็ยังชี้ให้เห็นว่าผู้คนมักเสียดายสิ่งที่ไม่ลงมือทำมากที่สุด
[พาร์ทคู่มือในการมีปฏิสัมพันธ์กับคนที่กำลังตาย]
ข้อควรทำและไม่ควรทำหากพบเจอกับคนกำลังจะเสียชีวิต
1. ติดต่อถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันบ้าง (เพราะบางคนกำลังรอข้อความจากเราอยู่ก็เป็นได้)
2. ควรตั้งใจฟังสิ่งที่พวกเขาพูด
3. ให้ความช่วยเหลือโดยบอกอย่างชัดเจนว่าจะช่วยอะไร
4. ไม่ควรให้กำลังใจเกินความเป็นจริง
5. ไม่ควรเสนอคำแนะนำทางการแพทย์ที่พวกเขาไม่ต้องการ
เมื่อเราเข้าใจว่าทุกสิ่งล้วนมีวันสิ้นสุด เราจะเริ่มใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างตั้งใจมากขึ้น รักมากขึ้น ให้อภัยง่ายขึ้นและใช้เวลาที่เหลืออยู่... อย่างมีความหมายที่สุด
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
