19 ต.ค. เวลา 06:42 • ปรัชญา

เวลา...ทรัพย์สินที่ไม่มีใครขโมย แต่เรากลับปล่อยให้มันหายไปเอง

ในโลกที่ทุกอย่างมีราคา
เราต่างพยายามแลกเงินเพื่อได้สิ่งของ
แต่มีอยู่สิ่งหนึ่ง ที่ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องแย่งชิง
ทุกคนมีเท่ากัน แต่ไม่ใช่ทุกคนจะใช้มันเป็น
สิ่งนั้นคือ "เวลา"
เราไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินเพื่อให้ได้มัน
แต่เรามักเสียมันไป โดยไม่ได้อะไรกลับคืน
หลายคนเผาผลาญชั่วโมงที่มี ด้วยความว่างเปล่า
บางคนเถียงกับใครสักคนที่ไม่แม้แต่จะนึกถึงเรา
บางคนจับผิดคนอื่น จนลืมตรวจสอบหัวใจตัวเอง
ทั้งที่...เวลาไม่เคยย้อนกลับ
แต่มันถูกใช้ไปกับสิ่งที่ไม่สร้างอะไรเลย
ลองเปลี่ยนดูไหม
เอาเวลาบางส่วน มาใช้กับคนที่รักเราจริง ๆ
ไม่ต้องมาก แค่ตั้งใจฟังเขาให้จบสักประโยค
อาจได้ความเข้าใจกลับมาเต็มหัวใจ
ลองแบ่งเวลาให้กับตัวเอง
ไม่ใช่เพื่ออยู่เฉย ๆ
แต่เพื่อเรียนรู้บางอย่างที่ช่วยพาเราข้ามความเหนื่อย
ลองหยุดไถหน้าจอ แล้วใช้เวลาพูดดี ๆ กับคนที่บ้าน
คุณอาจได้คำว่า "โชคดีจังที่มีเธอ" ตอบกลับมาโดยไม่ต้องขอ
เราไม่จำเป็นต้องเป๊ะทุกวินาที
แต่เราควรทำให้วินาทีที่ผ่านไป...มันมีค่า
อย่างน้อยให้รู้ว่า "วันนี้ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตทิ้งไปเปล่า ๆ"
อดีตแก้ไขไม่ได้
แต่ปัจจุบันคือพื้นที่ให้เราเริ่มใหม่
ไม่มีคำว่าสาย ถ้ายังไม่หยุดนาฬิกาชีวิตด้วยตัวเอง
เพราะเวลาไม่ใช่สิ่งที่เราต้องใช้ให้หมด
แต่มันคือสิ่งที่เราควรใช้ให้ดี
เครดิต ชิลล์จังเลย
โฆษณา