22 ต.ค. เวลา 07:30 • ความคิดเห็น

มนต์นางบาดาล

โอ้โฉมนางบาดาลงามล้ำเลิศ
รูปประเสริฐเหนือปลาน่าหลงใหล
ร่ายรำพริ้วพลิ้วกลางห้วงน้ำไป
ในโลกใต้ครามใสหาใดเทียม
ดวงพักตร์พริ้มพราวแสงเรืองจับผิว
เส้นผมปลิวพริ้วไหวไม่เคยเหงา
โลกใต้น้ำงามนักไร้เงาเศร้า
หรือเธอเฝ้ารอคอยใครสักคน
เกล็ดหางพราวแพรวพรรณดุจอาภรณ์
รัดกายจรแต่ใจมิอาจผกผัน
คลื่นน้ำพัดพาไปทุกคืนวัน
อิสระคงมั่นไม่ผูกพันใคร
ปรัชญาแห่งธาราว่าลึกซึ้ง
ทุกสิ่งพึงเคลื่อนไหวไม่หยุดยั้ง
ดุจฟองพรายผุดผ่องแล้วก็พัง
ความงามยังคงอยู่มิรู้คลาย
เธอคือเงาแห่งฝันอันเลิศล้ำ
ที่มนุษย์เพียรคว้าในความหมาย
ความสมบูรณ์แบบนั้นยากถึงกาย
แต่ใจหมายจะไขความลับลง
ในแสงเรืองรองทอทาบกายเจ้า
สะท้อนเงาความจริงอันพิสุทธิ์
ว่าความงามแท้นั้นมีค่าสุด
ซ่อนอยู่ในความลึกไม่เลือนเลย
ทิ้งคำถามมิมีคำตอบให้
ให้ใจเราค้นหาไม่หน่ายหนี
ปรัชญาชีวิตย่อมมีทุกนาที
ดุจบทกวีร้อยเรียงผ่านใจเรา
.
. ปลายดาวอินฟินิตี้
โฆษณา