อย่าเป็นแค่ “ข้อต่อที่ส่งต่อ” แต่จงเป็น “ข้อต่อที่สร้างค่า”
เมื่อโลกทำงานหมุนเร็วขึ้นทุกวัน ‘ข้อต่อ’ ที่ไม่สร้างคุณค่า อาจกลายเป็น ‘คอขวด’ ที่ถูกแทนที่เร็วกว่าที่คิด
====
💥 ในทุกองค์กร มี ‘ข้อต่อที่สูญเปล่า’ ซ่อนอยู่
ความสูญเปล่า (Waste) ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในโรงงานหรือสายการผลิตเท่านั้น แต่มันเกิดขึ้นทุกที่ที่มี “การทำงานแบบส่งต่อโดยไม่สร้างค่าเพิ่ม” และนี่คือหนึ่งในภัยเงียบที่กัดกินองค์กรโดยไม่รู้ตัว
เราทุกคนต่างเคยเห็นภาพเหล่านี้?
* พนักงานที่ได้รับอีเมลแล้ว “ส่งต่อ” ต่อทันทีโดยไม่กลั่นกรองหรือสรุปสาระสำคัญ
* การประชุมที่กินเวลาเป็นชั่วโมงแต่จบด้วยคำว่า “รับทราบ” โดยไม่มีข้อสรุปหรือการตัดสินใจใดๆ
* หรือ ผู้จัดการที่ทำหน้าที่เพียง “รวบรวมรายงาน” จากลูกน้องแล้วส่งให้หัวหน้าต่อไป โดยไม่เพิ่มมุมมองหรือข้อเสนอแนะ เป็นต้น
พฤติกรรมเหล่านี้คือการทำหน้าที่เป็น “ทางผ่านของข้อมูล” ซึ่งในยุคที่ทุกองค์กรต้องการความ Lean, Agile และ High-Impact มันคือสัญญาณเตือนว่าเรากำลังกลายเป็น “ข้อต่อที่ไม่มีคุณค่า” ในระบบโดยไม่รู้ตัว
====
🏭 บทเรียนจากห่วงโซ่คุณค่า (Value Chain)?
Michael Porter แห่ง Harvard Business School เคยอธิบายไว้ว่า ทุกองค์กรคือ “ห่วงโซ่ของกิจกรรม” ที่เชื่อมต่อกันจากต้นน้ำถึงปลายน้ำ โดยแต่ละข้อต่อมีหน้าที่เพิ่ม “คุณค่าใหม่” ให้แก่สินค้า บริการ หรือข้อมูลที่ไหลผ่านไป กล่าวคือ
* ฝ่ายผลิต เพิ่มคุณค่าด้วยการเปลี่ยนวัตถุดิบให้กลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้ได้จริง
* ฝ่ายโลจิสติกส์ เพิ่มคุณค่าด้วยการจัดส่งที่รวดเร็วและแม่นยำ
* ฝ่ายการตลาด เพิ่มคุณค่าด้วยการสร้างความต้องการและความผูกพันในใจผู้บริโภค
* หรือ ฝ่ายสนับสนุน ก็ต้องเพิ่มคุณค่าด้วยการแก้ปัญหาให้เร็วขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้น
เมื่อใดที่ “ข้อต่อใด” ไม่สามารถเพิ่มคุณค่าได้ หรือไม่เข้าใจบทบาทของตนเองในห่วงโซ่ เมื่อนั้น “ของเสีย” (Waste) จะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ และมันไม่ได้ทำลายแค่ประสิทธิภาพ แต่มันกัดกร่อน “คุณค่าของทีม” ทั้งระบบ
การเป็นข้อต่อในห่วงโซ่ ไม่ได้แปลว่าคุณต้องยิ่งใหญ่ที่สุด แต่อย่างน้อยคุณต้องทำให้สิ่งที่ไหลผ่านมือคุณ ‘ดีขึ้นกว่าเดิม’ ทุกครั้ง
====
🧭 เราเป็น “ข้อต่อ” หรือ “คอขวด”?
ในระบบงานใดๆ ไม่ว่าคุณจะอยู่ตำแหน่งไหน ทุกคนคือ “ข้อต่อ” ของระบบ หากอยากรู้ว่าคุณกำลังเป็นจุดแข็งหรือจุดอ่อนของห่วงโซ่นี้ ลองถามตัวเองด้วยคำถาม 3 ข้อนี้?
1. ฉันเข้าใจบทบาทของตัวเองหรือไม่?
* งานที่เข้ามาถึงมือเรามาจากใคร และคนที่รับงานต่อจากเราต้องการอะไรจริงๆ?
* การเข้าใจบริบททั้งก่อนหน้าและถัดไปคือหัวใจของการสร้างคุณค่าอย่างแท้จริง
2. ฉันได้เพิ่มคุณค่าอะไรลงไปในงานนี้หรือยัง?
* ได้วิเคราะห์ข้อมูลที่ซับซ้อนให้กลายเป็น Insight ที่ใช้งานได้หรือไม่?
* ได้สังเคราะห์ความคิดเห็นที่หลากหลายให้กลายเป็นข้อสรุปหรือแนวทางที่จับต้องได้หรือยัง?
* ได้ตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลเพื่อทำให้งานของคนถัดไปง่ายขึ้นหรือไม่?
* ถ้าคำตอบคือ “ไม่แน่ใจ” แปลว่าเรายังไม่สร้างค่าเพิ่มมากพอ
3. ถ้าไม่มีฉัน…ห่วงโซ่นี้จะพังไหม?
* หากคำตอบคือ “ไม่” หรือ “ไม่น่าจะ” นั่นคือสัญญาณอันตรายว่าเราอาจกำลังทำงานในบทบาทที่ใครก็แทนได้
* “และนั่นคือสิ่งที่ต้องเร่งเปลี่ยนแปลงก่อนจะสายเกินไป”
====
🤖 เมื่อ AI เข้ามาแทนที่ “ข้อต่อที่ส่งต่อ”?
* ในอดีต องค์กรอาจพอทนกับคนที่ทำหน้าที่เพียงส่งต่อข้อมูลได้ แต่ในยุคที่ AI, Automation, และ Generative System เข้ามาเต็มรูปแบบ งานประเภท “ส่งต่อ”, “รวบรวม”, หรือ “รายงานซ้ำ” กำลังถูกแทนที่อย่างรวดเร็ว
* “AI ไม่เหนื่อย ไม่หลับ ไม่ประชุม และไม่จำเป็นต้องรอคำสั่ง” มันสามารถรวบรวมข้อมูล สรุปสาระ และส่งต่อได้แม่นยำกว่ามนุษย์ในเวลาเพียงเสี้ยววินาที
* แต่สิ่งที่ AI ยังทำไม่ได้คือการ “เข้าใจบริบท” ของความสัมพันธ์ระหว่างคนกับงาน “มันไม่มีวิจารณญาณ, ไม่มีความเข้าอกเข้าใจ และไม่สามารถมองเห็นความละเอียดอ่อนของมนุษย์ได้”
ดังนั้น คนที่อยู่รอดได้ในยุคนี้ ต้องไม่ใช่แค่คนที่ทำงานถูกต้อง แต่ต้องเป็นคนที่ “ทำให้งานถูกใช้ได้อย่างมีค่า” คนที่เข้าใจทั้งระบบ, เชื่อมโยงได้หลายมิติ และใส่จิตวิญญาณแห่งความรับผิดชอบลงในทุกข้อต่อของงาน
====
🌱 จงเป็น “ข้อต่อที่ขาดไม่ได้”
ความมั่นคงในอาชีพการงานยุคใหม่ ไม่ได้มาจากตำแหน่ง อำนาจ หรืออายุงานอีกต่อไป แต่มาจาก “คุณค่าที่คุณสร้างในทุกห่วงโซ่ของงานที่คุณรับผิดชอบ”
* หยุดเป็นเพียงผู้ส่งต่อข้อมูล
* เริ่มต้นเป็นผู้ “กลั่นกรอง วิเคราะห์ และสังเคราะห์” เพื่อทำให้ข้อมูลมีชีวิต
* เปลี่ยนทุกอีเมลที่คุณส่ง ให้มี “มูลค่าเพิ่ม” ไม่ใช่เพียง “ข้อความเพิ่ม”
* ใส่ใจทุกการประชุมให้กลายเป็น “จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง” ไม่ใช่ “จุดจบของการรับทราบ”
ในโลกที่องค์กรต้องการความคล่องตัวและประสิทธิภาพสูงสุด “ข้อต่อที่ไม่สร้างค่า” จะค่อยๆ ถูกแทนที่ แต่ “ข้อต่อที่สร้างค่า” จะกลายเป็นหัวใจของระบบที่ไม่มีวันถูกลืม
เพราะสุดท้าย การทำงานไม่ได้วัดกันที่ว่า “คุณอยู่ในสายงานไหน” แต่ที่ว่า “เมื่อสิ่งใดผ่านมือคุณ แล้วมันดีขึ้นหรือไม่?”
#วันละเรื่องสองเรื่อง
#ValueChain
#Productivity
#FutureOfWork
#Automation
#Leadership
#คุณค่า
#การทำงาน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
