เราจะรู้ได้อย่างไรว่า การเติบโตของเราในวันนี้ กำลังเกื้อกูลผืนป่าแห่งใจ หรือกำลังค่อย ๆ ทำลายมันทีละน้อย? เพราะบางครั้งการเติบโตคือการไล่ตามความอยาก(ภายนอก) แต่ไม่ใช่การทำความเข้าใจชีวิต(จากภายใน) เห็ดยังรู้จักหยุดเมื่อดินไม่มีอาหาร แต่คนกลับไม่เคยหยุด...แม้หัวใจจะแห้งแล้ง...พังไปแล้วก็ตาม❓
.
ในมุมมองของเรา เรารู้สึกว่าการเติบโตมีหลายรูปแบบขึ้นอยู่กับการตีความค่ะ หากเราจะมองเห็นภาพได้ง่ายหน่อยก็แบ่งออกเป็น 2 ภาพใหญ่หลัก ๆ คือ การเติบโตภายนอก กับ การเติบโตภายใน ซึ่งการเติบโตภายนอก คนส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญมากที่สุด และมันมักจะนำเราไปสู่ค่านิยมหรือบรรทัดฐานที่ต้องปฏิบัติตามกัน จนกลายเป็นเส้นทางแห่งความอยาก อยากมี อยากได้ อยากเป็น เพราะเราเห็นได้จากคนอื่น ๆ ซึ่งแตกต่างจากการเติบโตภายใน ที่ไม่มีใครมองเห็น ไม่มีใครชื่นชม หรือยกย่อง จึงเป็นสิ่งที่ถูกมองข้ามได้ง่าย
.
มนุษย์ที่ไม่ได้ให้ความสำคัญ หรือใส่ใจกับการเติบโตภายใน เมื่อสถานการณ์ภายนอกเกิดการพลิกผันครั้งแล้วครั้งเล่า ภายในของพวกเขาก็จะยิ่งอ่อนแอมากขึ้นเท่านั้น เพราะไม่ได้รับการดูแลให้ผืนป่าแห่งใจแข็งแกร่งพอที่จะเป็นฐานรองรับการเติบโต เพราะการเติบโตไม่ได้มาพร้อมกับความยินดีเสมอไป แต่มันกลับมาพร้อม...ความเสียดาย ความเสียใจ และผิดหวัง และ "การทำผิดพลาดในอดีต ก็คือ 1 สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ทำให้เราได้เรียนรู้และก้าวไปสู่ตัวเราที่ดียิ่งขึ้น"
.
บางคนอาจเป็นต้นไม้ที่ออกดอกบานสะพรั่ง ผู้คนชื่นชมความสวยงาม แต่ปลิวหายได้ง่ายมากเพราะรากตื้นเขิน ในขณะที่บางคนอาจเป็นต้นไม้ที่ไม่ผลิดอกออกผล ไม่มีใครสนใจหรือใส่ใจ แต่รากกลับหยั่งลึกหลายเมตร ไม่ว่าทั้งสองจะมีความคิดหรือความเข้าใจในเส้นทางชีวิตของตนที่แตกต่างกันออกไปหรือไม่ สุดท้าย...ทั้งสองต่างก็ต้องเรียนรู้คืนพายุฝนที่โหมกระหน่ำในหัวใจของตัวเองกันอยู่ดี
.
การเติบโตก็เช่นกัน เราต่างต้องเดินผ่านเส้นทางที่ยังไม่รู้ ทั้งเดินตามเส้นทางของคนอื่น ทั้งเดินตามหัวใจของตัวเอง "ไม่ว่าเราจะเดินผิดพลาดกี่ครั้ง มันนำมาซึ่งการเติบโต" เพื่อนำพาเราไปสู่ตัวเราในเวอร์ชั่นที่ดีและยอดเยี่ยมกว่าเดิมเสมอ 💕 เราสามารถพักได้เมื่อรู้สึกเหนื่อย เมื่อมีแรงค่อยเดินต่อก็ยังไม่สาย เพราะนี่คือเส้นทางของตัวเราเอง ไม่จำเป็นต้องแข่งขันกับใคร
.
เมื่อถึงจุด ๆ หนึ่งเราจะรู้ได้เองว่าเส้นทางไหนดี หรือเหมาะสมกับตัวเรามากที่สุด ผ่านมุมมองประสบการณ์ของการเติบโตของตัวเราเอง ให้เราเลือกการเติบโตที่เรารู้สึกสบายใจมากที่สุด มันอาจเป็นการผสมผสานระหว่างการเติบโตทางกาย-ทางใจให้กลับมาสู่ความสมดุลก็เป็นได้ แล้วแต่ว่าจุดมุ่งหมายของชีวิตเราต้องการการเติมเต็มจากสิ่งไหน แล้วหาทางปรับมันให้เป็นรูปแบบเฉพาะของเราเอง เมื่อนั้นผืนป่าแห่งใจจะเคยแห้งแล้งหรือไม่ ย่อมต้องกลับมาชุ่มชื้นขึ้นอีกครั้งได้แน่นอนค่ะ :)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
