มิแค่มองแต่สัมผัสอย่างเข้าใจ
มุมสงบบางเบาเพิ่มเหงา
ส่งอุ่นไอหงอยมอบให้คน
ใจระห้อยโหยหาฝัน
เมื่อยามตะวันส่องสบตา
กันกับคนเรี่ยวแรงที่อ่อนล้า
แต่หัวใจกลับยังแกร่งแกล้ง
ผลักใสให้เท้ากับใจก้าวเดิน
ในวันใหม่ต่อไป
ให้กายใจพักบ้างก่ะได้นะ
ก่ะเมื่อในเช้าวันใหม่
แสงแดดยังอุตส่าห์โอยอุ่น
เดินทางไกล
มาถึงใบไม้เขียว
ทำให้เห็นแววตาดอกไม้
ที่ได้รับอุ่นไอเอื้อเกื้อหนุน
จากดวงตะวันที่ไม่เคยทวงถามเอาความดี
เอื้อเพื่อปันไม่รอตอบแทนคุณ
พรุ่งนี้ส่งหยาดฝนปนน้ำค้างวางลงไปให้ใบไม้บ้างนะพี่หยาดสายฝน
พี่หยาดสายฝนใจดีก่ะ
เช่นกันอย่าเพิ่งสาดซัด
จนขยี้งดงามให้เสียสูญ
แค่ขอลมพัดเอื่อยๆพัด
เจ้ากิ่งดอกไม้บางๆเบาๆ
ให้น้องผีเสื้อสวยตัวที่เกาะ
หมกมุ่นหลงใหลได้ขยับ
เคลื่อนไหวปัดไขวสีสรร
งดงามกับธรรมชาติบ้าง
ก่ะยังจะดีนะ
นั่นเลยเจ้าผีเสื้อ เอาแต่เกาะกุมแต่เจ้าดอกไม้เสียจนไม่สร้างสรรค์ความงามของตน
อีกมุมนึงของฟากฟ้า
ตะวันก่ะค่อยๆเลี่ยง
ตัวตนส่งแสงอ่อนๆ
มอบค่ำคืนที่หน้าหนุน
หมอนให้หมู่คนเหงาๆ
คล้ายจะจับเจ่าเหมือน
นกเจ้าเกาะคอนนอน
หลังค่ำคืนอันหนาวเหน็บ
เจ้าดาวดวงเล็กๆกับเจ้า
หยาดฝนบนฟ้าคุยกันเพื่อ
ว่าพรุ่งนี้จะมอบหยดน้ำค้าง
และนี่ก่ะคือความชุ่มชื้นความชุ่มชื่นฉ้ำเย็นที่ธรรมชาติมอบให้ผืนป่าและผืนดิน
ที่บริสุทธิ์ขาวให้กับใบไม้
ในผืนป่าที่คร่ำครวญกันว่า
นานมากแล้วที่พวกเค้ารู้สึก
น้อยใจว่าไม่เคยได้ต้อนรับ
หยาดน้ำเย็นจากฟ้าให้ชุ่มชื่น
สาสมใจเลย
อดทนรอกันหน่อยนะ!
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
