ลำนำสุยหู่ 81 เอี้ยนชิงยิงห่านป่า
ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
山岭崎岖水渺茫，横空雁阵两三行。
忽然失却双飞伴，月冷风清也断肠。
เขาเป็นริ้วขยุกขยิกน้ำลิบลิ่ว
ห่านป่าเหินเป็นทิวสองสามแถว
คู่บินเคียงพลันร่วงไปไหนแล้ว
จันทร์แจ่มฉายพระพายแผ่วยังบาดใจ
楚天空阔，雁离群万里，恍然惊散。
自顾影欲下寒塘，正草枯沙净，水平天远。
写不成书，只寄的相思一点。
暮日空濠，晓烟古堑，诉不尽许多哀怨。
拣尽芦花无处宿，叹何时玉关重见。
嘹呖忧愁呜咽，恨江渚难留恋。
请观他春昼归来，画梁双燕。
นภาฉู่กว้างไพศาล
ห่านป่าหลงมาหมื่นลี้
อารามตกใจเหลือที่
หนีหายมาอย่างรวดร้าว
เห็นเงาตนเศร้าใจ
ใคร่ลงไปในบ่อหนาว
เห็นหญ้าแห้งทรายขาว
ยาวจรดขอบฟ้าไกล
เดียวดายจำจากจร
เขียนอักษรเต็มตัวไม่
ได้เพียงแต่ส่งใจ
ให้พอรู้คิดถึงเจ้า
ร่องอ้างว้างยามเย็น
เห็นคูเก่าในยามเช้า
ช่างเปลี่ยวเปล่าเหงาเศร้า
เล่าไม่สิ้นความในใจ
เลือกสิ้นพงดอกอ้อ
ไร้ที่พอเกาะอาศัย
ทอดถอนใจยามใด
จึงได้หวนคืนยังด่าน
สะอื้นไห้ห่วงใยยิ่ง
ชังตลิ่งช่างร้าวราน
รอวสันต์คืนสถาน
เกาะคานเขียนเคียงคู่ครอง
(นภาฉู่ 楚天 หมายถึงทิศใต้ แคว้นฉู่อยู่ทางภาคใต้
วี่กวน 玉关 คือด่านวี่เหมินกวน 玉门关 ด่านสำคัญบนกำแพงเมืองจีน ที่เส้นทางสายไหมทอดออกนอกด่าน; ด่าน ด่านหยก นอกด่านจึงมีความนัยถึง ทิศเหนือ
写不成书 เขียนอักษรไม่เต็มตัว ห่านป่าขาดคู่จึงบินเป็นแถวขาดตอน เขียนไม่เต็มขีดอักษร)
去时三十六，回来十八双。
纵横千万里，谈笑却还乡。
สามสิบหกเมื่อขาไป
สิบแปดคู่ในขาล่อง
พันหมื่นลี้ที่ครรลอง
ท่องสรวลเสแล้วคืนเรือน
(สามสิบหก หมายนับกลุ่มดาวเทียนกังสามสิบหกคนของพวกซ่งเจียง)
此是恶人榜样，到底骈首戕身。
若非犯着十恶，如何受此极刑？
นี่คือแบบอย่างของผู้โฉดชั่ว
ที่สุดต้องหัวหายสลายร่าง
แม้นมิใช่มหันตโทษทั้งสิบอย่าง
มิวายวางด้วยโทษทัณฑ์ดังฉะนี้
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
